پایگاه خبری فوتبالی - خوزه گالان محصول آکادمی اتلتیکو مادرید تا کنون در سیزده کشور مختلف شامل اندونزی، فنلاند، قطر، عربستان و ... فوتبال بازی کرده است. نشریه آس به مناسبت برگزاری سوپرجام اسپانیا در عربستان که از چهارشنبه آغاز می شود، مصاحبه ای با این بازیکن داشته تا در مورد خاطراتش از حضور در فوتبال عربستان بگوید.
به گزارش فوتبالی، گالان 33 ساله در مورد حضور در باشگاه الجبلین عربستان می گوید:" فصل گذشته چند ماه در این تمی بودم. پس از حضور در اتلتیکو به تیم آلمریا بی رفتم و در آن جا با هوگو لوپز آشنا شدم. در این سالها با هم در تماس بودیم. او قبل از من به تیم الجبلین ملحق شد که یک مربی رومانیایی به نام فلورین داشت که قبل از آن در تیم الشباب اردن که تیم من در اردن بود، کار می کرد و من را می شناخت. "
وی در مورد انتخاب شهر جده عربستان به عنوان میزبان بازیهای سوپرجام اسپانیا گفت:" عربستان کشوری است که دوست دارد درهایش را به روی دیگران باز کند. با حضور محمد بن سلمان شرایط ازادتر شده است. آنها درها را به روی گردشگری باز کرده اند. قبل از ان فقط می توانستید با ویزای مخصوص، ویزای کار یا دعوت دولت به این کشور سفر کنید. من در شهر حائل زندگی می کردم که 900 کیلومتر تا جده فاصله دارد اما جده آزادترین شهر عربستان است حتی آزادتر از ریاض که پایتخت است. به همین خاطر خارجی ها می توانند سفر خوبی داشته باشند."
گالان در مورد محدودیت ورود زنان عربستانی به ورزشگاه ها صحبت کرد:" وقتی در عربستان بودم، اگر من و همسرم پالوما با هم ازدواج نکرده بودیم، حق ملاقات با همدیگر را نداشتیم. اولین سوالی که در باشگاه از من پرسیدند این بود:" ازدواج کرده ای؟" اگر ازدواج نکرده بودیم نمی توانست برای دیدن من بیاید. مثلا در عربستان تا سال 2018 زنان حق رانندگی نداشتند. پالوما وقتی به عربستان آمد، مجبور شد که چادر سرش کند و حتی باید صورتش را می پوشاند. "
وی در مورد برخی از خاطرات عجیبش از عربستان می گوید:" در پایان هفته ها نمی توانستیم با هم تیمی هایم به مرکز خرید برویم. در حقیقت مجردها حق ورود به مراکز خرید را نداشتند. آن جا فقط متعلق به خانواده ها و زوج ها بود. جلوی خیلی از فروشگاه ها نوشته شده است :" فقط مخصوص خانواده ها." و یک مرد مجرد نمی تواند وارد شود. یک بار به خاطر این که بعد از تمرین با شورت به پاساژ رفته بودم، من را بیرون کردند و گفتند که چرا این لباس را پوشیده ام. یک بار هم به کافه رفتم. همیشه صبح ها در حائل به کافه می رفتم. یک زن به سمتم آمد و گفت که اهل کجا هستم چرا که خارجی بودم. خیلی زود یک مرد جلوی من آمد و با زبان عربی سرم فریاد زد. اصلا عربی نمی فهمیدم. کارکنان کافه که من را می شناختند، مداخله کردند و گفتند که مشتری ثابت آنها هستم و مشکلی نیست. ذهنیت جوان ها در ان جا با مردان قدیمی تر متفاوت است. مردی که به کمکم آمد، گفت که حق ندارم در عربستان با زنانی صحبت کنم که آنها را نمی شناسم."
گالان در مورد سبک زندگی در کشور عربستان هم صحبت کرد و گفت:" در رستوران ها و تقریبا همه بخش ها دو ورودی وجود دارد، دو ورودی که از طریق یک دیواره جدا می شود: یکی برای خانواده ها و دیگری برای مردان. کافه ها با یک دیوار برای این دو بخش جدا می شوند. برای زنان هم بخشی مجزا وجود دارد که در آن جا بتوانند حجاب خود را بردارند که از طریق دیواره جدا می شود. مغازه ها در عربستان خیلی دیر باز می شود. آنها ترجیح می دهند که تا دیر وقت بیدار باشند."
بازیکن اسپانیایی در مورد تجربه اش در ماه رمضان هم صحبت کرد:"در ماه رمضان، فقط شب ها می توانند غذا بخورند. آنها تا ساعت 5:30 بامداد وقت غذا خوردن دارند و بعد زا آن نماز می خوانند. واقعا مومن هستند و به نماز اعتقاد دارند. برای خرید به فروشگاه رفته بودم که ناگهان همه کرکره ها را پایین کشیدند و برای نماز خواندن رفتند. در زمان نماز، کل کارهای شهر تعطیل می شود. یک بار در بامداد در حال تمرین بودم که ناگهان متوقفم کردند و گفتند که در زمان نماز حتی حق لمس توپ را هم ندارم تا زمانی که نماز تمام شود. ممکن بود که خیلی از اوقات تا پایان نماز در فروشگاه ها حبس شوم چرا که یا می گفتند که باید بیرون بروم یا این که آن جا منتظر بمانم. تا پایان نماز حق هیچ کاری نداشتم."
وی در مورد غذاهای عربستانی هم صحبت های جالبی داشت:" در آن جا الکل و قلیان ممنوع است. در یک چادر می نشینند و خرما، چای و قهوه می خورند و فوتبال می بینند. مثل اسپانیا در کافه ها فوتبال می بینند اما فقط مخصوص مردان است. بسیار مهمان نواز هستند. با دست راست غذا می خورند، غذا خوردن با دست چپ بی احترامی است. وقتی که به الجبلین ملحق شدم، به عنوان غذای مجلسی خود برای من بره آوردند. با توجه به این که می دانستم این برایشان مثل یک هدیه است، نمی توانستم رد کنم و به نشانه احترام خوردم. یک بار برای گردش به شهر جبه رفته بودم که در آن جا وقتی من را شناختند و فهمیدند که خرما دوست دارم، به نشانه مهمان نوازی چهار بسته ده کیلویی خرما به من دادند."
خوزه گالان در مورد علاقه عربستانی ها به فوتبال گفت:" خیلی فوتبال دوست دارند. عربستان بالاترین سطح فوتبال در خاور میانه را دارد. آنها ال کلاسیکوی خود را میان دو تیم الهلال و النصر دارند. علاقه شان به لیگ اسپانیا بیشتر از لیگ انگلیس است و حتی در مورد ویارئال و اسپانیول هم از من سوال می پرسیدند. همه را می شناختند و این برایم جالب بود. عربستان هواداران فوق العاده ای دارد و قطعا برگزاری سوپرجام در این کشور به ورود زنان کمک خواهد کرد و این برای فوتبال و این کشور مهم است.
وی در مورد عدم تسلط عربستانی ها به زبان انگلیسی گفت:" خیلی کم بلد هستند. شاید بتوان گفت دو درصد. نحوه رانندگی وحشتناک است. در هیچ جایی ندیده ام که دیوانه وارتر رانندگی کنند. هر روز تصادفات زیادی رخ می دهد."
گالان در مورد بحث ورود زنان به استادیوم های فوتبال عربستان گفت:" هیچ زنی وجود ندارد و این برایم خیلی عجیب بود. می بینی که خیلی از مردان با لباس بلند سفید درون استادیوم هستند، طبل می زنند و آتش روشن می کنند. آتش بازی زیاد انجام می شود چرا که ممنوع نیست اما خبری از زنان نیست. وقتی در قطر یا اردن بودم، مادرم مشکلی برای ورود به استادیوم ها نداشت اما در عربستان او تنها زنی بود که من در استادیوم ها دیده ام. در میان کشورهای مسلمانی که بازی کردم فقط در اندونزی مشکلی برای ورود زنان وجود نداشت. به طور مثال در عربستان حتی وقتی در تعطیلات همسرم به دیدنم آمده بود نتوانست وارد استادیوم شود. اما بازیهای سوپرچام اسپانیا می تواند درهای زیادی را باز کند. به تدریج حضور زنان در استادیوم ها بیشتر خواهد شد. عربستان بیشترین سختگیری را نسبت به اسلام دارد و بیشترین سختگیری ار نسبت به زنان اعمال می کند."
این بازیکن اسپانیایی یک خاطره عجیب و جالب هم از ماه رمضان دارد:" در ماه رمضان نمی توانی در طول روز غذا بخوری یا چیزی بنوشی و باید منتظر غروب آفتاب بمانی. هر چند که برای ما خارجی ها که از اسپانیا، برزیل و رومانی بودیم قبل از بازیها در هتل غذا می آوردند. یک خاطره جالب هم دارم (می خندد). یک بار با انوبوس سفر داشتیم. از ساعت 8 صبح باید ساعات زیادی در سفر می بودیم. من و هوگو لوپز به احترام بقیه که روزه بودند، چیزی نمی خوردیم و چیزی نمی نوشیدیم. همه ویران شده بودند اما سعی می کردند تحمل کنند. اما یک اتفاق عجیب افتاد. اتوبوس متوقف شد تا استراحت انجام شود. ناگهان همه دوان دوان پیاده شدند و شروع به خوردن و نوشیدن کردند. من و هوگو همدیگر را نگاه می کردیم، شوکه شده بودیم و می گفتیم" چه خبر است؟ چرا همه با هم گناه می کنند؟" ترسیده بودیم. اما بعد از آن به ما گفتند که در ماه رمضان وقتی در سفر هستی می توانی غذا بخوری. به علت این که سفرها در قدیم بسیار سخت بوده و در صحرا و با شتر باید انجام می شده است. ما به انها گفتیم که چرا زودتر به ما نگفته اند که این قدر سختی نکشیم و شش ساعت غذا و آب نخوریم! در ماه رمضان بین ساعت 12 شب تا 2:30 بامداد تمرین می کردیم و ساعت خواب ما عوض شده بود. باید عادت می کردیم. اما باید بگویم که در ماه رمضان برخورد خیلی خوبی با ما داشتند. با وجود آن که مخفیانه بود اما به ما غذا می دادند. هرگز مشکلی در عربستان نداشتم. یک خاطره جالب دیگر هم دارم، در خیابان ها وقتی می فهمیدند که اسپانیایی هستیم می گفتند که آندلوس را آنها ساخته اند!"
