ستاره فینال آسیا در سال ۴۹: اصلا قرار نبود بازی کنم/ خسروانی به من ۳ هزارتومان پاداش داد

پایگاه خبری فوتبالی – مهدی حاج محمد که با ورود خود به بازی فینال باعث تغییر نتیجه شد در گفت و گو با فوتبالی می‌گوید اصلا قرار نبوده در آن دیدار  بازی کند.
به گزارش فوتبالی، در دیدار فینال جام باشگاه‌های آسیا در سال ۴۹، تاج تا دقایق پایانی از حریف عقب بود که با تعویض رایکوف (مربی وقت تاج) مهدی حاج محمد به بازی آمد و استقلال توانست روی پاس او به گل برسد و به بازی بگردد تا به نوعی ستاره بازی فینال لقب گیرد.
حاج محمد درباره بازی فینال گفت: قبل از بازی حال خوشی نداشتم و قرار نبود بازی کنم اما به اصرار رایکوف با تیم به ورزشگاه رفتم. حتی لباس بازی هم با خود نبرده بودم. پس از گذشته ۸۰ دقیقه رایکوف من را صدا کرد تا به بازی بروم و اصرار داشت هیچ کسی جز حاج محمد حالا نبادید به بازی برود. فقط من! من به دنبال لباس رفتم و از یکی از بازیکنان ذخیره لباس گرفتم اما داور اجازه ورود به زمین را به من نداد و چند دقیقه‌ای بازی متوقف شد زیرا قبلا با شماره لباس دیگری بازی کرده بودم و نمی‌شد آن را تغییر داد. در نهایت به بازی رفتم.
هافبک چپ باشگاه تاج در ادامه گفت: ۱-۰ عقب بودیم. توپ به من رسید و من یکی دو بازیکن حریف را دریبل زدم که توپ به کرنر رفت. من همیشه ۱ ساعت از تمرینات خودم را به کرنر اختصاصی می‌دادم. کرنر را جوری ارسال کردم که نزدیک خط رسید و فکر می‌کنم از خط رد شد. مطمئن نیستم اما فکر می‌کنم گل را من زدم نه غلام وفاخواه. در نهایت بازی برگشت و ما توانستیم در وقت های اضافه حرف را شکست دهیم و قهرمان شویم. در کوچه و خیابان از من تشکر می‌کردند و می‌گفتند تو باعث قهرمانی تاج شدی. هفته بعد با کلن بازی کردیم و من از روی نقطه کرنر مستقیم گل زدم. مدیر باشگاه، تیمسار خسروانی به من گفت این ۳۰۰۰ تومان پاداش تو است. گل هفته پیش را هم تو زدی!
بازیکن سابق تاج درباره جو آن بازی افزود: لباس تیم در آن بازی آبی همیشگی نبود و فیروزه‌ای رنگ بود. ورزشگاه بسیار شلوغ بود و مردم به خاطر عقاید ملی و مذهبی ما ایرانیان، به شدت از حریف متنفر بودند و می‌خواستند برنده شویم. در آن دوران ما فریدون معینی و غلام وفاخواه را به عنوان یار کمکی داشتیم اما همه با جون و دل بازی می‌کردند تا قهرمان شویم.
حاج محمد در پایان گفت: انتظار تقدیر و پاداش از هیچ‌کس نداشتم اما اگر مشاوران خوبی داشتم عمر فوتبالی‌ام بیشتر طول می‌کشید. من در ۱۴ سالگی در بالاترین سطح بازی می‌کردم و در سن پایین به تیم ملی دعوت شدم اما فوتبال را خیلی زود کنار گذاشتم. به جوانان و بازیکنان فعلی یک توصیه مهم دارم. به بزرگ‌ترهای خود احترام بگذارند و خاکی باشند. چند وقت پیش یک ویدیو از بکهام و نیمار دیدم که نیمار در آن به بکهام گفت من از بچگی عاشق بازیت بودم. در صورتی که می‌توانست احترام بزرگرتر را حفظ نکند. باید احترام هم را حفظ کنیم و فروتن باشیم.