خبرگزاری فوتبالی- مهندس مصطفی هاشمیطبا، رئیس سابق سازمان تربیت بدنی، در برنامه ورزش و مردم حضور پیدا کرد و با پیمان یوسفی مجری برنامه، و چیا فوادی سردبیر خبرگزاری فوتبالی به گفتوگو نشست.
به گزارش فوتبالی، در ابتدا پیمان یوسفی از هاشمیطبا پرسید که چرا چنین قراردادهایی مانند قرارداد ویلموتس در فوتبال ما بسته میشود؟
هاشمیطبا در پاسخ گفت: باید افرادی که به مدیریت منصوب میشوند، اهلیت داشته باشند. یعنی در مدیریت سختگیر و دقیق باشند. موضوع دوم دانش موضوع است. در همه این مواردی که دیدیم هیچکدام از این دو شاخصه وجود نداشت. پول برای مدیران دولتی عدد است. مدیران ما فکر میکنند باید با پول و دلار محبوبیت کسب کنند و اهلیتشان را با کسی به اشتراک نمیگذارند. یعنی اگر قراردادی بسته میشود، جرات ندارند مسئولیتش را در مقابل مردم بپذیرند. یه جوانگرایی و خیلی چیزهای دیگر هم کسب میکنند و برای کسب محبوبیت و پوپولیسم این کارها را میکنند. هر قرارداد یک متخصص حقوقی نیاز دارد. مانند همین قرارداد اخیر که با یک واژه OR این چالش ها به وجود آمده که حتی یک فرد غیر متخصص میداند از یک جمله بی معنی می شود سو استفاده کرد. ممکن است آدمی رئیس پلیس خیلی خوبی باشد اما دلیل نمیشود مدیر شرکت خوبی هم شود. زیرا بحث اهلیت مطرح است. باشگاه یا فدراسیون، بموسسه درآمد-هزینه هستند و مانند آموزش و پرورش که موسسه مخارج است و پول واریز و سپس تقسیم میشود وجود ندارد. در موسساتی مثل آموزش پرورش که در آنها پول درآوردنی مطرح نیست، ارزش پول مشخص نمیشود و مدیران این موارد پول برایشان یک عدد میشود. به همین دلیل میشود که به پول در آوردن فکر نمیکنیم و به مربی داخلی بها نمیدهیم. مورینیو هم خیلی بازی ها را شکست میخورد اما ما با شکست دو بازی میگوییم مربی اهلیت ندارد. والیبال ما هم همینطور بود و ولاسکو جایگاه متزلزلی نداشت زیرا حمایت میشد. اما اگر مربی داخلی بگذاریم آن حمایت را ندارد و دچار مشکل میشود. به خصوص که ما در شرایط تحریمی و کمبود ارز هستیم و نیاز داریم تا بهتر مدیریت کنیم.
وی در واکنش به این موضوع که خودش پس از فشار افکار عمومی مجبور به برکناری مایلیکهن و به کارگیری مربی خارجی (ویرا) شد گفت: مشکل اصلی نتیجه گرایی ست. مایلی کهن چقدر در پشت پرده در مطبوعات بین بازیکنان و افکار عمومی سلب اعتماد شد؟ وقتی آقای ولاسکو والیبال را بدست گرفت، همه بچه ها حتی سرکشها در ید ایشان بودند و نمیتوانستند کوچکترین حرفی بزنند. اگر کسی یک دقیقه دیر میآمد میگفت از تمرین برو و حمایت میشد. اما مایلیکهن چه؟ چقدر اعتماد بنفس خودش و بازیکنانش را پایین آوردند؟ وقتی کسی را سر کار میگذاری و حمایتی ازش نمیکنی انگار عملا او را به کار نگرفتهای.
وی ادامه داد: من در زمانی که مسئولیت ورزشی داشتم آدمی نبودم که جرات حرف زدن با مربی را نداشته باشم و با آن ها از نزدیک بحث و صحبت میکردم . مربیان ما آدمهای با استعدادی هستند. آیا توانستهایم در سطح مربیانمان همه ضوابط مورد نیاز را آموزش مجدد و دانمی بدهیم؟ ما در سازمان تربیت بدنی در 186 شهر ایران ماهی یک روز در طول سال برای آموزش مربیان کلاس داشتیم که سطح بالایی هم داشت. استعداد و قدرت آن ها را به چشم میدیدم. در وووشو با اجاقی به بالاترین سطح رسیدیم و قهرمان جهان شدیم. البته در کل مخالف مراودات بین المللی نیستم. در زمان من یک گروه کانادایی به ایران آمد تا به مربیان ما آموزش دهد. خیلی هم خوب بود و شخصا سر کلاس آن ها نشسته و کلی مطلب آموختم. ما این نگاه را نداریم. دقیقا برعکس همه شعارهای سیاسی که میدهیم. من ملی گرای افراطی نیستم و به مراودات بین المللی اعتقاد دارم.
هاشی طبا در پاسخ به چیا فوادی درباره این که فشار افکار عمومی به دلیل نتایج ضعیف مایلی کهن باعث برکناری او شد افزود: وقتی بازیکنان نسبت به مربی بی اعتماد می شود چه می توان کرد؟ مثلا بحث مربی والیبال داخلی مطرح است. ما مربی ایرانی داشتیم که در رده های پایه قهرمان جهان شده است. اما اگر همان فرد سرمربی تیم ملی شود، با کوچکترین چالشی حمایت از او برداشته می شود. البته بحث ها باید منطقی باشد و نقش مدیران در مدیریت این مسائل بسیار مهم است. همین ویلموتس را اگر من و آقای جلالی تست کنیم چه نمره ای می گیرد؟ من سر کلاس های مربیگری می نشستم تا به عنوان رئیس سازمان وکمیته المپیک چیزی یاد بگیرم. در نتیجه به بسیاری از رئیس فدراسیون ها گفتم فلان مربی به درد نمی خورد و او را کنار بگذار که بعدها به حرف من رسیدند.
7413