خبرگزاری فوتبالی-بازیکن اسبق تیم ملی ایران گفت: حق من بود در جام جهانی ۱۹۹۸ فرانسه بازیکن تیم ملی باشم اما کسانی بودند که پول دادند و به جای من راهی این تورنمنت شدند.
به گزارش فوتبالی و به نقل از ایرنا،«ابراهیم تهامی» یکی از بازیکنان تکنیکی فوتبال ایران در دهه ۷۰ محسوب می‌شود که هیچ‌گاه به حق واقعی خود در تیم ملی نرسید. او از روزهایی حرف زد که به تیم ملی دعوت نشد و نتوانست در جام جهانی فرانسه یکی از مسافران اعزامی به این تورنمنت باشد.
دوران شکوفایی شما در استقلال اهواز بود یا صنعت نفت آبادان؟
من زمانی که در صنعت نفت آبادان بازی می‌کردم شناخته شده بودم و برای خودم نامی در استان خوزستان دست و پا کرده بودم اما اوج فوتبالم در استقلال اهواز بود و در این تیم به تمام ایران معرفی شدم.
زمانی که در استقلال خوزستان حضور داشتید از استقلال و پرسپولیس پیشنهاد داشتید اما فقط به عنوان بازیکن کمکی در لیگ قهرمانان آسیا استقلال را همراهی کردید؟
مرحوم منصور پورحیدری سال‌ها به دنبال جذب من بود و اگر بگویم ۱۰ سال برای استقلالی‌شدنم پیشنهاد داد دروغ نگفته‌ام. الان که به گذشته‌ها بر می‌گردم متوجه می‌شوم اشتباه کردم که چرا استقلالی نشدم. شاید اگر این اتفاق می‌افتاد و در آن سال‌ها شاگرد پورحیدری می‌شدم سرنوشت فوتبالی‌ام تغییر می‌کرد. این روند ادامه داشت تا برای جام باشگاه‌های آسیا استقلال و پورحیدری پیشنهاد دادند تا به عنوان یار کمکی این تیم را همراهی کنم که قبول کردم.زنده یاد پورحیدری می‌گفت تو را آوردم تا برای همیشه در استقلال توپ بزنی.
اما این اتفاق رخ نداد.
استقلال با من و پورحیدری به جمع چهار تیم پایانی لیگ قهرمانان آسیا صعود کرد و شانس زیادی برای قهرمانی داشت اما علی فتح‌الله‌زاده که مدیریت وقت استقلال را بر عهده داشت مرحوم حجازی را سرمربی استقلال کرد و این تیم با ۲ شکست عنوان چهارمی را کسب کرد. حجازی بر خلاف پورحیدری به من اعتقادی نداشت.
چرا؟
نمی‌دانم این برای خودم سوال بود، من زمان پورحیدری عملکرد خوبی را در بازی‌های مقدماتی جام باشگاه‌های آسیا به نمایش گذاشته بودم و حتی گل و پاس گل هم داده بودم اما وقتی حجازی آمد بازی نکردم و همین باعث شد تا دوباره به استقلال اهواز برگردم.
با مرحوم حجازی در این باره حرف نزدی؟
در آن روزها نه اما چند سال بعد که برای گل‌ریزان یک بازیکن تیم امید که در زندان بود و به همراه تیم منتخب ۹۷ به استان گیلان سفر کرده بودیم در بازگشت به تهران و در فرودگاه وی را دیدم و با او به طور مفصل حرف زدم.
وی چه جوابی به شما داد؟
او از من حلالیت طلبید و گفت در ان برهه زمانی به بازیکنانی همچون ادموند اختر، جاوید شکری، محمد مومنی، علی اکبریان اعتقاد داشت.
دلیل به پرسپولیس نرفتن شما چه بود؟
در آن ایام مثل حالا پول در فوتبال نبود و بازیکنان به خاطر تعصب و عشقی که داشتند تیم‌هایشان را انتخاب می‌کردند. من از زمانی که خود را شناختم استقلالی بودم و با اینکه علی پروین به من علاقه زیادی داشت و چند بار برای حضور در این تیم پیشنهاد داد اما هرگز نمی‌توانستم خودم را راضی کنم که پیراهن قرمز را بر تن کنم.
اگر مثل حالا پول تو فوتبال بود پرسپولیسی می‌شدید؟
اگر مثل حالا بود سعی می‌کردم همان بار اولی که پورحیدری به من پیشنهاد داد استقلالی شوم. البته این را بگویم علی پروین را همیشه دوست داشتم و دارم و او در زمان بازی‌گری‌ام کمک بزرگی در حقم کرد که هیچ گاه فراموش نمی‌کنم. زمانی که می‌خواستم برای بازی به کویت بروم فدراسیون فوتبال پول زیادی طلب کرد که از توان من بیشتر بود اما پروین صحبت کرد که پول کمتری بگیرند و این پیشنهاد از دستم نرود.
همیشه بر این باور بودید در تیم ملی به حق خود نرسیدید؟
این نه حرف من بلکه حرف تمام کارشناسان و اهالی فوتبال است که در تیم ملی جفاهای زیادی در حق من شد. دوران علی پروین دعوت شدم و حتی در دور مقدماتی جام جهانی ۹۴ آمریکا به میدان رفتم اما این اتفاق دوام چندانی نداشت و با حضور محمد مایلی کهن که کینه زیادی از من داشت درهای تیم ملی به رویم بسته شد.
چرا مایلی کهن از شما کینه داشت؟
من در بازی‌هایی که روبروی پرسپولیس به میدان می‌رفتم زیاد گل می‌زدم و پاس گل می‌دادم و مدافعان این تیم را زیاد اذیت می‌کردم یکی از دلایلی که مایلی کهن از من خوشش نمی‌آمد همین بود اما کینه اصلی او مربوط به بازی استقلال اهواز و پرسپولیس در خوزستان است.
در این بازی چه اتفاقی افتاد؟
علی پروین بنا به دلایلی در این بازی حضور نداشت و محمد مایلی کهن هدایت پرسپولیس را بر عهده داشت، وقتی من به پرسپولیس گل زدم به سمت نیمکت این تیم برگشتم و به نشانه شادی مشت‌هایم را گره کردم. همین رفتار باعث شد تا زمانی که مایلی کهن سرمربی تیم ملی بود دعوت نشوم.
با آمدن ویه‌را به تیم ملی دعوت شدید؟
آره اما چه افسوس که این مربی زمان کمی هدایت تیم ملی را بر عهده داشت و اجازه ندادند بیشتر از این در خدمت تیم ملی باشد. یادم می‌آید او وقتی سرمربی تیم ملی شد و مرا دید با تعجب رو به بیژن ذوالفقار نسب کرد و گفت این بازیکن تا حالا چه در تیم ملی حضور نداشته است؟ مگر می‌شود چنین بازیکن با کیفیتی در تیم ملی نباشد؟
شما ادعا کرده بودید در بازی با استرالیا در ترکیب ثابت ویه‌را قرار داشتید اما لحظات آخر مربیان دیگر شما را به زمین نفرستادن؟
من این حرف را زدم و روی حرفم هستم. زمانی که لیست تیم ملی در بازی با استرالیا اعلام شد و بازیکنان برای گرم کردن به زمین رفتند ویه‌را گفت چرا به زمین نمی‌روی؟ من جواب دادم نام من در فهرست نبود، ویه‌را عصبانی شد و به سمت ذوالفقار نسب رفت و با او حرف زد. مگر می‌شود ادعای من دروغ باشد در شرایطی که سرمربی تیم ملی این حرف را زده باشد.
خدا کمک کرد، شاید اگر من در آن بازی به زمین نمی‌رفتم تیم ملی به جام جهانی نمی‌رفت. رفتم به زمین و عملکرد و خوبی از خودم بر جای گذاشتم و روی گل ایران تاثیر مستقیم داشتم.
از نرفتن به جام جهانی خیلی عصبانی بودید؟
حق من بود در جام جهانی ۱۹۹۸ فرانسه بازیکن تیم ملی باشم اما کسانی بودند که پول دادند و به جای من راهی این تورنمنت شدند. افرادی به فرانسه رفتند که برای تیم ملی کوچک‌ترین زحمتی نکشیده بودند و همیشه گفته‌ام و تکرار می‌کنم چه در این دنیا و چه در قیامت افرادی که که حق مرا خوردند هرگز نخواهم بخشید.
7575
