یادداشت؛ سولشر، روزهای خوب و رویای غلغلک‌آور!

یادداشت؛ سولشر، روزهای خوب و رویای غلغلک‌آور!

پایگاه خبری فوتبالی – منچستر یک روز بد است و یک روز خوب. یک هفته بالای جدول و چند هفته در سودای بالای جدول. حالا اما فرصت خوبی برای نقد سولشر است.

به گزارش فوتبالی، مویس کوچک برای نیمکت شیاطین، فن‌خال عصبی و بیگانه با فوتبال انگلیس، مورینیوی بی‌شباهت به فلسفه منچستر و در نهایت اوله.

هندوانه دربسته. این مهم‌ترین صفت برای روزهای اول کار سولشر بود. کس که حالا عمرش روی نیمکتنزدیک به ۲ سال شده. او نه مثل فن‌خال برخوردهای چکشی داشته و خریدهایی گران انجام داده و نه مثل مورینیو شب و روز به عالم و آدم غر می‌زند. بیشتر انتقادات از منچستر پسافرگوسن نه کمبود بازیکن بوده و نه مدیریتی که سرشان در برف فرو کرده‌اند تا خود بازیکنان تمام شرایط را مدیریت کنند. بلکه نقد به روحیه تیمی بوده. تیمی که فرگی تایم داشت و زمانی که ضربه‌های نوک انگشت راست فرگی به ساعت می‌خورد تمام اندام‌های بازیکنان به لرزه می‌افتاد که اگر برنده نشویم حساب‌مان در رختکن با کرام‌الکاتبین است.

فرگی تایم؛ استعاره از مسئولیت پذیری بازیکنان و آخرین فرصت برای تلاش. اگر حالا پوگبا تمام تمرکزش «خوشگل به نظر رسیدن حرکات» در اینستاگرام است و تلاش برای راضی نگه داشتن هواداران برایش در رده هزارم قرار دارد، اگر فرد در مقایسه با روی کین و هم‌پستی‌هایش یک باربی نازنازی حساب می‌شود و زوج خط دفاعی فعلی پیش ترکیب ویدیچ فردیناند مانند شخصیت‌های «احمق و احمق‌تر» به نظر می‌رسند دلیلش همان عدم درک موقعیت و مسئولیت پذیری است که در میان اهالی فوتبال «تعصب» نامیده می‌شود. انگار اما سولشر این موقعیت را درک کرده و در حال اصلاح آن است. کسی خبری از آخرین دلقک بازی لینگارد در فضای مجازی دارد؟

سولشر بزرگتر از منچستر نبود و نیست اما خودش می‌دانست در دوران بازی با وجود توانایی‌هایش باید جان می‌کند تا در لیست تیم قرار می‌گرفت و در نهایت هم به لقبش «تعویض طلایی» راضی بود. حالا اما باید با مشتی غریب با میراث فرگوسن سر و کله بزند. سولشر اما خودش هم کنار منچستر رشد کرده و حداقل جایگاه قابل احترام را به دست آورده تا شاید از همین جایگاه پلی بسازد تا بام فوتبال انگلیس. فوتبال واکنش‌گرای او که مقابل تیم‌های کوچک درد است و مقابل تیم‌های بزرگ یک مزیت. قابل نقد اما جرقه‌هایی که هر از چندگاهی می‌تواند به آتش‌هایی مهیب تبدیل شود، دل هواداران منچستر را گرم می‌کند تا شاید روزی، جایی،‌ سالی بشود تیمی در حد و حدود تیم فرگوسن دید. رویایی غلغلک آور!

1101