یادداشت ویژه/ استقلال نیاز به خرید دارد؟ ظرفیت تکمیل است

یادداشت ویژه/ استقلال نیاز به خرید دارد؟ ظرفیت تکمیل است

پایگاه خبری فوتبالی- «نیاز»، کلمه ای است که تلاش و کوشش را معنا می دهد.

به گزارش فوتبالی، برای برطرف کردن نیاز است که تلاش می کنیم. برای برطرف کردن نیاز است که به کارهای جدید و آدم های جدید فکر می کنیم. تعطیلات نیم فصل را در طول یک فصل فوتبالی می توانیم بازه زمانی برای برطرف کردن نیازها بنامیم. فرصتی که کمک می کند، نیازهای نیم فصل اول رفع شود.

اما خیلی وقت ها هم هست که «نیاز»ی وجود ندارد؛ همه کسانی که از جلوی ویترین مغازه ها رد می شوند، نیازی به خرید ندارند. خیلی از آنها صرفا آمده اند تا باشند؛ این دقیقا همان روندی است که کادر فنی استقلال باید در پیش بگیرد. استقلال از نظر کمیت و کیفیت نیروی انسانی، یکی از بی نیازترین تیمهای لیگ بیستم است و به همین دلیل، لیست پر و پیمان محمود فکری در نیم فصل جای تعجب دارد. فکری حالا رفته اما لیستی پر از نام داده بود. تیمی که به امثال کیانی، بابایی، قاسمی نژاد، ریکانی، تیموری، حاج صفی، دژآگه، علیزاده نیاز دارد، نباید روی پله سوم جدول جا خوش کرده باشد و شاید اگر پایین تر از اینها بود، می شد این لیست را جدی گرفت. واقعا استقلال تیم کاملی است و برای اثبات این مدعا، مرور پست به پست بازیکنان این تیم کفایت می کند. البته باید دید مجیدی دنباله رو لیست فکری خواهد بود یا کار دیگری خواهد کرد.

* درون دروازه 

 رشید مظاهری و حسین حسینی؛ ترکیبی که داشتن یکی از آنها آرزوی هر تیمی است. تیمهای زیادی به دنبال حسینی هستند و یکی از سرمربیان پیشین استقلال، به هر دو دروازه بان پیشنهاد داده راهی تیمش شوند. البته مظاهری به مراتب وضعیت بهتری دارد و مطمئنا شانسش برای شماره یک بودن بیشتر است. ضمن اینکه حسینی هم در حال حاضر دروازه بان دوم است و سالها هم دروازه بان ذخیره بوده است. استقلال در تاریخش همیشه و همزمان دو دروازه بان خوب داشته است.

* دفاع راست 

 وریا غفوری و احمد موسوی؛ دست مجیدی در سمت راست کاملا باز است. او می تواند از هر دو نفر در ترکیبش استفاده کند یا به یکی در خط دفاع بازی بدهد و دیگری را جلوتر روانه زمین کند. کاری که فکری هم بارها کرد. بعضی دفعات نتیجه می گرفت و بعضی دفعات هم نه.

* دفاع میانی 

 محمد دانشگر، عارف غلامی، محمدحسین مرادمند و سیاوش یزدانی؛ 4 مدافع میانی برای تیمی که حتی وقتی با سیستم 2-5-3 بازی کند هم باید یکی از این نفرات را روی نیمکت بنشاند. فارغ از بحث کمیت، آیا می توان به هرکدام از این نفرات، لقب بی کیفیت داد؟ در مقام مقایسه، صدرنشین در مقطعی از نیم فصل اول، حتی 2 مدافع میانی نداشت و مجبور شد مهدی شیری و کمال کامیابی نیا در این قسمت زمین، تست کند.

* مدافع چپ 

 متین کریم زاده، محمد نادری و هروویه میلیچ؛ از نظر کمیت که استقلال در این سمت زمین روی گنج خوابیده است. درباره کیفیت بازی هم نمی توان نمره پایینی به این نفرات داد. البته میلیچ رفته اما قرار است با رفتن فکری، به استقلال برگردد. مجیدی هم علاقه ویژه ای به او دارد. متین کریم زاده هم بازیکن خوبی است اما هنوز زیاد به او وقت نرسیده است. محمد نادری هم البته بازیکن با کیفیتی است اما هنوز با فضای استقلال کنار نیامده است.

* هافبک های دفاعی 

 مسعود ریگی، فرشید باقری و مهدی مهدی پور؛ 3 هافبک برای انجام امور دفاعی که می توان با قاطعیت گفت 2نفرشان، از نظر کیفیت جزو بهترین ها هستند. فرشید باقری در افت است اما روز بازی با مس، یک گل زد تا استقلال اختلافش با صدرنشین بیشتر از شش امتیاز نشود.ریگی در دوران استراماچونی وفصل پیش، یکی از بهترین های استقلال بود ولی محمود فکری نمی توانست از او بازی بگیرد. مهدی مهدی پور هم جوان و آینده دار است اما او هم مثل محمد نادری هنوز با فضای استقلال کنار نیامده و خودش را نشان نداده است. 

* هافبک های بازیساز 

 فرشید اسماعیلی، آرش رضاوند، داریوش شجاعیان و بابک مرادی؛ کدام تیم با داشتن چنین نفراتی، از نظر داشتن نیروی انسانی کم و کسری دارد که به دنبال خرید باشد؟ حتی با فرض مصدوم بودن همیشگی شجاعیان و استفاده از مرادی در سمت چپ، بازهم استقلال دو هافبک بازیساز کامل دارد. ضمن اینکه فرشید اسماعیلی امسال بهتر از دو فصل گذشته بوده اما انتظارات را برآورده نکرده است. شجاعیان البته هنوز اضافه وزن دارد و رضاوند هم عملکرد سینوسی به نمایش گذاشته اما بابک مرادی از بهترین ها بوده است.

* مهاجم 

 شیخ دیاباته، مهدی قایدی و ارسلان مطهری؛ آقای گل فصل قبل، آقای پاس گل فصل قبل و مهاجمی که به ندرت در هر بازی کمتر از 13 کیلومتر می دود؛ به نظر شما آیا کم و کسری در پست مهاجم احساس می شود؟

* جوانان 

 سینا خادم پور (که به ندرت بازی می کند ولی بازیکن خوبی است و شایسته امتحان شدن است و از اینکه بازی هم نمی کند ناراحت است)، سبحان خاقانی (که یک گل زد و رفت و دیگر برنگشت و مشخص نشد چرا)، فردین رابط که دال کورد سوئد دنبالش است، خدامرادی، داجلیری و چند نفر دیگر که شایستگی های شان را در تیم امید نشان داده اند و مجیدی هم به آنها علاقه ویژه ای دارد. البته اگر بتواند ووقت به آنها برسد بازیشان می دهد.

* نکته اصلی 

اینکه امثال عارف غلامی و مهدی قایدی و مسعود ریگی مانند فصل قبل نیستند؛ اینکه مهدی پور به هافبک همه کاره ذوب آهن کمتر شبیه است؛ اینکه بابک مرادی مثل زمان بازی برای ماشین سازی نیست و کمتر آزاد و یله بازی می کند؛ اینکه رضاوند در این فصل فقط کارت زرد می گیرد؛ اینکه محمد نادری نسبت به زمان بازی برای پرسپولیس، افت کرده و هزاران مقایسه دیگر که کفه ترازویش به سمت قدیم، سنگینی می کند و کفه لیگ بیستمش بالا می رود نشان از ضعیف «بودن» نیست بلکه ضعیف «شدن» را نشان می دهد. اینکه چرا نیروی انسانی استقلال نسبت به گذشته خودش ضعیف تر شده را چطور باید تجزیه و تحلیل کرد؟ برای نشان دادن مقصران چنین اتفاقی (خوب تمرین نکردن؟ خوب بدنسازی نکردن؟ نداشتن آمادگی ذهنی؟ به وجد نیامدن؟ نداشتن انگیزه جدید برای یادگیری؟) باید انگشت اتهام را به سمت چه کسانی نشانه رفت؟ مشخص است. کادر فنی! کادر فنی استقلال که حالا تغییر کرده و مجیدی هم اعلام کرده بهترین تیم ایران را در اختیار دارد. این تیم پرمهره، فقط چینش درست می خواهد تا بتواند دوباره به صدرجدول برسد.

یادداشت از علیرضا خطیبی/ پایگاه خبری فوتبالی

1111