گفت وگوی ویژه با هم تیمی آزمون: بدون بازوبند هم تیمم را فرماندهی می کنم/کمتر به اینستاگرام می روم

گفت وگوی ویژه با هم تیمی آزمون: بدون بازوبند هم تیمم را فرماندهی می کنم/کمتر به اینستاگرام می روم

پایگاه خبری فوتبالی- مدافع با تجربه و صاحب نام کرواسی و زنیت روسیه گفت:حتی بدون بازوبند کاپیتانی، هم می کوشم فرمانده تیمم در زمین باشم.

به گزارش فوتبالی، «دژان لوورن» یک سال قبل در چنین روزهای بازیکن لیورپول انگلیس بود و جشن قهرمانی لیگ برتر را گرفت.

ستاره 31 ساله و ملی پوش کروات در تابستان گذشته به پیشنهاد تیم زنیت روسیه پاسخ مثبت داد و هم تیمی «سردار آزمون»، مهاجم ملی پوش ایرانی در این تیم شد.

کادر فنی تیم زنیت با توجه به تجربه بازی بسیار وی، حتی بازوبند کاپیتانی را به او داد تا در زمین بازیکنان جوان را به خوبی فرماندهی کند.زنیت نیز قهرمانی لیگ حرفه ای روسیه را کسب کرد.

لوورن اظهار داشت:برای اولین بار در کل دوران فوتبالم، کاپیتان شده ام. بدیهی است افتخار می کنم که تا این حد سریع اعتماد مربی و باشگاهم را جلب کردم.البته گرفتن بازوبند  کاپیتانی، در انجام وظایفم تغییری ایجاد نمی کند. چون حتی بدون بازوبند کاپیتانی، هم می کوشم فرمانده تیمم در زمین باشم.

وی که با خبرنگار هفته نامه کیکر آلمان، گفت وگویی مفصلی کرده در پی می آید:

*آقای لوورن، شما در سال 2020 همراه با لیورپول قهرمان لیگ برتر انگلیس شدید. اکنون 10 ماه از آن اتفاق گذشته و قهرمانی لیگ حرفه ای روسیه را با زنیت کسب کرده اید. به نظر می رسد همه چیز برای شما خیلی خوب پیش رفت؟

بله.صددرصد اینگونه بود.من به زنیت سن پترزبورگ آمدم که صاحب افتخارات متعددی شوم. در همان هفته اول حضورم فاتح سوپرجام روسیه شدیم و حالا هم قهرمانی لیگ این کشور را کسب کرده ایم. پس واقعا کاملا خوشحالم هرچند که مصدویت عضله مختصری هم دارم.

*شما از نوامبر گذشته کاپیتان تیم هستید. آیا فکر می کردید تا این حد سریع مورد استقبال واقع شوید و جایگاه خوبی در تیم بگیرید؟

من برای اولین بار در کل دوران فوتبالم، کاپیتان شده ام. بدیهی است افتخار می کنم که تا این حد سریع اعتماد مربی و باشگاهم را جلب کردم.البته گرفتن بازوبند  کاپیتانی، در انجام وظایفم تغییری ایجاد نمی کند. چون حتی بدون بازوبند کاپیتانی، هم می کوشم فرمانده تیمم در زمین باشم.

*برخلاف تقریبا همه لیگ های اروپایی، تماشاگران اجازه پیداکردند به ورزشگاه ها بیایند. حتی این اواخر تا 75 درصد گنجایش ورزشگاه ها از تماشاگر پرشد. این مورد به شما چقدر کمک کرد؟

این احساس کاملا زیبایی بود. کمی شبیه به دورانی بود که هنوز کرونایی وجودنداشت. در این حال فرقی نمی کند که چه زمانی شیوع کرونا تمام بشود. چون آدم حس می کند مثل گذشته ها، مورد ارزیابی و حمایت واقع می شود.

*آیا سن پترزبورگ بعد از 3 قهرمانی پشت سرهم در راهی قرارگرفته که در لیگ روسیه از رقبا پیشی گیرد؟

این اتفاق برای اولین مرتبه در تاریخ زنیت رخ داده است.اما مسلما نباید پایان کار باشد. می خواهیم مثل بایرن مونیخ در آلمان، پاری سن ژرمن در فرانسه و یوونتوس در ایتالیا، یکه تازی کنیم. می خواهیم یک سریال قهرمانی طولانی را آغاز کنیم.

*اما این مساله لیگ را خسته نمی کند؟ به این نحو حوصله هوادار روسی سر نمی رود؟

خسته کننده شود؟ نه به هیچ وجه. در اینجا نیز شما نمی توانید خیلی راحت به قهرمانی برسید. کافیست در ماه فوریه به کازان بروید و در آنجا در سرمای منفی 20 درجه در زمینی با شن و یخ بازی کنید. ضمن آنکه دیگران هم دنبال شکار صدرنشین هستند. به باور من در اینجا یعنی لیگ روسیه باید با شخصیت کارکرد و بیشتر از هر چیزی از عقل و فکر کمک گرفت.نباید دیگران را به هیچوجه دست کم گرفت.

*یکی از اتفاقات ناخوشایند، قدر مسلم حذف شدن از رقابت های اروپایی بود. در لیگ قهرمانان و مرحله گروهی بعد از بورسیادورتموند، لاتزیو و حتی بروخه قرار گرفتید.

آن اتفاقی ناراحت کننده بود. ما این بخت را از دست دادیم.شاید از نظر کیفی کامل نبودیم و تیم مان فقط 60 درصد توانش را در اختیارداشت. چیزی که متوجه نمی شوم، محدودیت بازیکنان خارجی در این لیگ است. تا جایی که فقط 8 بازیکن غیرروسی اجازه حضور در کادر را  داشته باشند، باشگاه های مثل زنیت نمی توانند در سطح بین المللی حرفی برای گفتن داشته باشند.

*آیا فوتبال روسیه به قدر کافی استعداد دارد؟

فکر می کنم ما از کشوری با 140 میلیون نفر جمعیت حرف می زنیم. بچه ها در اینجا دوست دارند فوتبال بازی کنند. اما زمستان طولانی و بسیار سرد اینجا یک مشکل بزرگ است.پس جوانان با استعداد روسیه، در کجا باید بازی کنند؟سالن و زیرساخت های لازم کم است و این مساله به رشد استعدادها لطمه می زند.

*با حرفه ای بودن خود، همچنین می خواستید برای بازیکنان جوان الگو باشید. آیا این قابل قبول است؟

بله. احترام هست اما زمان می برد. در اینجا کمتر سراغ اینستاگرام می رویم در عوض روی نقاط ضعف خودمان تمرکز می کنیم. بیش از همه با هم تیمی ها حرف می زنم.اگر یک لوکا مودریچ می تواند فیلم هایش را برای پیشرفت نگاه کند، جوانان اینجا هم می توانند همین کار را کنند.

*آندری آرشاوین که تاکنون آکادمی باشگاه را مدیریت می کرد، اکنون مدیر ورزشی زنیت روسیه است. او چطور می تواند کمک به پیشرفت تیم کند؟

او می تواند با استفاده از نام و آوازه اش همینطور ارتباطات قوی که دارد، درهای جدیدی را به روی زنیت بازکند.او قبلا در آرسنال بازی می کرد و مسلط بر زبان انگلیسی است.همین مساله روی بازیکنانی که می آیند، تاثیر زیادی گذاشته است.او پلن خوبی بریا آینده زنیت است.

*انگلیسی آرشاوین هرچقدر عالی است، به همان میزان زبان روسی شما دست و پاشکسته است.

بله(می خندد)

*از بابت زبان با مشکلی مواجه نشدید؟

نه. با آناتولی تیموشوک، مرتب آلمانی حرف می زنم. او در موارد خاص که نمی توانم منظورم را به روسی درست بیان کنم، حرفم را به آلمانی می شنود و بعد برای بقیه به روسی ترجمه می کند. تیموشوک در بایرن سال ها بود و کاملا مسلط به آلمانی است. من هم در انگلیس بودم و می توانم با بقیه انگلیسی، آلمانی، فرانسوی، کروات و البته روسی حرف بزنم.اینجوری کار بهتر می شود.

*لیورپول برای رسیدن به لیگ قهرمانان اروپا می جنگد. به عنوان یک عضو سابق اگر به خواسته اش نرسد، ناراحت می شوید؟

بله. ناراحت می شوم. چنین باشگاه بزرگی باید همه ساله در لیگ قهرمانان اروپا باشد.

دژان لوورن در یک نگاه

دژان لوورن متولد  5 ژوییه 1989 در شهر کوچک زنیکا میان کرواسی و بوسنی هرزگوین است.

او از زمانی که فوتبال را شروع کرد به عنوان مدافع میانی بازی کرد. اکنون برای تیم زنیت روسیه و تیم ملی کرواسی به عنوان مدافع میانی بازی می کند.

لوورن فوتبالش را با تیم دیناموزاگرب شروع کرد. در این تیم او با فوتبال حرفه ای برای اولین بار به صورت جدی آشنا شد.

در ژانویه سال 2010 به تیم المپیک لیون فرانسه رفت. در این تیم مدت 3 سال و نیم به اولین تجربه ها به عنوان یک لِژیونر رسید.

در این تیم او توانست قهرمانی جام حذفی فرانسه را کسب کند. بعد از این ایستگاه به پیشنهاد تیم ساوتهمپتونانگلیس پاسخ مثبت داد. در این تیم عملکرد خوبی داشت و همین امر باعث شد تا لیورپول به سراغش بیاید و در ازای 20 میلیون پوند او را به خدمت گیرد.

لوورن برای تیم آنفیلدی در تمام سال های حضورش 185 بازی کرد. همراه با سرخ پوشان در سال 2019 فاتح لیگ قهرمانان اروپا و در سال 2020 قهرمان لیگ برتر انگلیس شد.

در ژوییه گذشته به پیشنهاد زنیت روسیه پاسخ مثبت داد. در این تیم آنقدر خوب کارکرد که بعد از گذشت تنها 4 ماه، حتی بازوبند کاپیتانی را بعد از آرتم زیوبا به بازو بست.

لوورن در زمانی که کم سن و سال بود، استعدادش را آشکار کرد و به همین خاطر درتیم های زیر 17 ، 18، 19، 20 و 21 ساله های کرواسی بازی کرد.

در سال 2009 به تیم ملی بزرگسالان کشورش راه یافت. او تا به امروز در بیش از 60 بازی ملی تیم کشورش را همراهی کرده است. در مسابقات جام جهانی 2014 برزیل تیم کرواسی را همراهی کرد و در مسابقات جام جهانی 2018 روسیه حتی مقام نایب قهرمانی جهان را کسب کرد.

«دافور» برادر کوچکتر او نیز یک بازیکن حرفه ای است که اکنون در آلمان برای تیم فورتونادوسلدورف بازی می کند.

تربیت او و برادرش توسط مادر بزرگش صورت گرفته که به زبان های خارجی آلمانی، انگلیسی و فرانسوی آشنایی داشت و دو نوه اش نیز از او زبان یادگرفتند.

وی 8 سال قبل ازدواج کرد که ثمره این پیوند زناشویی ، 2 فرزند بوده است.

لوورن در سال های که به عنوان بازیکن حرفه ای فعالیت کرده، از حضور در عرصه تجارت نیز غافل نمانده به طوریکه همراه با «لورو کراچر» دوست صمیمی خود یک تولیدی معروف پوشاک را راه اندازی کرد. البته این همکاری به دلایل ناشناخته ای بعد از 3 سال خاتمه یافت.

البته بازیکن پیشین لیورپول و کنونی زنیت از این شکست تجاری دچار هراس نشد. چرا که در ماه مه 2018 یک شرکت تولید پوشاک معتبر دیگر تاسیس کرد.

پس از آن در تابستان 2019 یک هتل 4 ستاره به نام «یوسیپ و النا» فرزندانش در کرواسی افتتاح کرد.

لوورن در سال 2020 زمانی که زلزله مهیبی در پترینجا آمد، به 16 خانواده که خانه خود را از دست دادند، در هتلش جا داد.

وی البته در زمینه کارهای خیریه همیشه در کشورش پیش قدم بوده و از سال 2017 درزمینه فعالیت کرده است. حتی در این زمینه فیلمی مستند از زندگی خود با کمک یکی از دوستانش که به عنوان کارگردان فعالیت می کند، تهیه کرد تا در آن از زندگی سخت کودکی خود تعریف کند و مردم کشورش را ترغیب و تشویق به امور خیریه کند.

۴۱۵۴