پایگاه خبری فوتبالی- نگاهی به آخرین لیست دراگان اسکوچیچ آنهم برای مهمترین روزهای ملی فوتبال ایران، نکته مهم و ویژه ای پیش رویمان می گذارد.
به گزارش فوتبالی، مرد کروات خودخواسته روی نام بهترین ایرانی های سمت راست زمین خط قرمز کشیده و به همه آنهایی که در سمت چپ، توانمند هستند، روی خوش نشان داده است.
این سوال مطرح می شود که آیا اسکوچیچ می خواهد سنت همیشگی قدرت تیم ملی در سمت راست را شکسته و این قدرت را به سمت چپ منتقل کند؟
یکی از بزرگترین غایبان فهرست های اخیر تیم ملی، رامین رضاییان است. بازیکنی که در تمام سالهای حضور کی روش، پای ثابت لیست تیم ملی و بیشتر اوقات، ترکیب اصلی بود. البته رضاییان فعلی نسبت به رضاییان آن روزها، نه تنها ضعیف نشده که پیشرفت هم کرده است ولی به هر دلیلی (که بی تردید فوتبالی نیست) جایی در تیم اسکوچیچ ندارد. اسکوچیچ هیچ وقت به صورت مستقیم در هیچ گفت و گوی چالشی صحبت نکرده و البته تمایلی به این نوع گفت و گو هم ندارد. او سالها به کمک یکی دو رسانه های پرمخاطب و یکی دو مدیر فوتبال خودش را در فضای فوتبال ایران جاانداخت و حتی گزینه سرمربیگری استقلال هم شد، اما هیچ کس آخرین مصاحبه چالشی او را به یاد نمی آورد. پس نمی شود از او پرسید چرا رضاییان در لیست نیست. هر چند شایعات می گویند عدم دعوت از رضاییان توصیه برانکو به هم وطنش دراگان است که اگر می خواهد تیم و رختکن را کنترل کند، بهتر است قید رضاییان را بزند.
بگذریم. فقدان یک بازیکن شش دانگ دیگر در سمت راست هم باعث شده نفرات متوسط و متوسط به بالا مثل صادق محرمی و سیامک نعمتی به تیم ملی دعوت شوند یا از شجاع خلیل زاده در این پست استفاده شود و حتی سلمانی گمنام که اصلا مدافع چپ است، برای این سمت زمین تست شود.
مروری گذرا به تاریخ تیم ملی نشان می دهد با حضور امثال حسن نظری، جواد زرینچه، شاهین بیانی، مهدی مهدوی کیا، وریا غفوری، رامین رضاییان و حتی نعیم سعداوی، سمت راست انرژیک و فعالی داشته ایم ولی گویا تاریخ این بار ورق می خورد و قدرت به سمت چپ انتقال داده می شود. جناح چپی که روزگاری آن قدر کمبود بازیکن داشت که مجبور بودیم از محمد نصرتی و ستار زارع در این پست استفاده کنیم و حتی فریدون زندی را در این قسمت زمین، بازی بدهیم.
دست اسکوچیچ و تیم ملی برای هر نوع چیدمان و آرایشی در سمت چپ زمین، باز است؛ آنقدر باز که احتمال نیمکت نشین شدن یا تغییر پست چند چپ پا هست. برای بازی کردن در سمت چپ خط دفاعی، میلاد محمدی را داریم که کفه ترازوی کارهای دفاعی اش نسبت به هجوم سنگین تر است. وحید امیری و احسان حاج صفی را هم داریم که هر دو نفر سابقه بازی در این سمت زمین را دارند. امیری به قدری در پرسپولیس خوب بوده که سعید آقایی (یکی از بهترین چپ پاهای حال حاضر فوتبال ایران) به نیمکت دوخته شود و احسان حاج صفی هم پیش از دوران کی روش، مردی برای بازی در این پست بود. امیری و حاج صفی، توان بازی در خط میانی را هم دارند و می توانند به عنوان هافبک چپ بازی کنند. برای بازی در سمت چپ خط هجوم هم گزینه های زیادی داریم: مهدی ترابی، مهدی قایدی و در راس همه، مهدی طارمی که دقیقا «انگ» بازی در اینجاست با آن هنرمندی دلربایش.
در قیاس با این مردان فوق العاده در سمت چپ، سمت راست بعید است ترکیب ویژه ای درست کند. مدافع راست تیم ملی (هر بازیکنی که باشد)، تعریف استاندارد یک مدافع راست را ندارد: نعمتی و خلیل زاده و سلمانی که اصلا مدافع راست نیستند و صادق محرمی هم تازه از یک مصدومیت سنگین برگشته است. درباره اسماعیلی فر هم باید صبر کرد و دید او در تیم ملی همان ستاره سپاهان و ذوب آهن است یا اینکه سنگینی پیراهن ملی روی کارش تاثیر می گذارد. برای ایفای نقش هافبک راست، علیرضا جهانبخش و سامان قدوس را داریم که اولی به ندرت در ترکیب برایتون بازی کرده اما با کیفیت است و دومی هم در بهترین حالت، یک تعویضی خوب است نه بازیکنی برای حضور در ترکیب فیکس. در سمت راست، بهترین بازیکن حال حاضر تیم ملی، علی قلی زاده است یعنی یک بازیکن چپ پا.
در هر حال چیزی که بیشتر از همه موارد ما را نگران می کند، نداشتن بازی دوستانه به منظور هماهنگی بازیکنان است. عراق و بحرین در ۱۰ روز اخیر دو بازی دوستانه داشته اند و ما بدون بازی بوده ایم. برخی بازیکنان هم از تعطیل نشدن هفته آخر لیگ گله کرده اند و عقیده داشتند که می شد با برگزار نشدن آن سه بازی لیگ، زمان اردو طولانی تر می شد. اگر بخواهیم بر اساس اصول فوتبال صحبت کنیم، باید به نظر و نگرانی بازیکنان برای هماهنگ شدن در اردوهای طولانی مدت و بازیهای دوستانه احترام بگذاریم.
ظریفی می گفت بازی با هنگ کنگ، بازی دوستانه و آمادگی برای بازی بحرین و بازی با هنگ کنگ، بحرین و کامبوج، سه بازی خوب برای آمادگی بازی مقابل عراق است!
گزارش از علیرضا خطیبی/ پایگاه خبری فوتبالی
1470
