چراغپور: حضور ژاپن و کره در مراحل پایانی فوتبال المپیک زنگ خطری برای تیم امید ما است/ 22 سال است برای مربیان رده امید کلاس نگذاشته‌ایم

چراغپور: حضور ژاپن و کره در مراحل پایانی فوتبال المپیک زنگ خطری برای تیم امید ما است/ 22 سال است برای مربیان رده امید کلاس نگذاشته‌ایم

پایگاه خبری فوتبالی- کارشناس فوتبال ایران روی خط برنامه وقت اضافه رادیو ایران آمد و درخصوص مشکلات تیم ملی امید و نتایج ضعیف تیم های پایه و... توضیحاتی را ارائه داد.

به گزارش فوتبالی، جلال چراغپور، کارشناس فوتبال کشورمان درباره عدم حضور تیم ملی امید ایران در رده های بالای المپیک اظهار داشت: تیم های ملی امید ژاپن و کره جنوبی در مراحل پایانی المپیک حضور یافتند و این مسئله برای فوتبال امید ما فراتر از زنگ خطر است. رده امید پیچیده ترین دوران فوتبالی یک فوتبالیست است و مسئولان فدراسیون یا کمیته ملی المپیک باید چاره اندیشی کنند بلکه این گره فوتبال امید ما باز شود. علت پیچیدگی رده امید این است که وقتی کسی به این مقطع از فوتبال می رسد، باید از لحاظ تکنیکی در اوج باشد و از لحاظ دانش فوتبالی هم آنقدر از بچگی با او کار کرده باشند که تمامی حرکاتش الگو شده باشد. بازیکنان امید برای فوتبالیست شدن باید یک پروسه را طی کنند و برای هماهنگ شدن و یک تیم شدن باید یک برنامه را بگذرانند. بازیکنان امید ما از لحاظ تکنیکی و مهارت های فنی خوب هستند، اما از نظر هماهنگی و کار تیمی همچنان مشکل دارند. خود فیفا تایید می کند که تیم ملی امید برای هماهنگ شدن پیش از ورود به یک تورنمت فوتبالی، نیاز است دست کم 20 الی 22 بازی دوستانه انجام دهد. خب تیم ملی امید ما کجا و چگونه باید این دیدارها را انجام دهد؟ اگر بازیکنی سطح فوتبالش بالا باشد، باشگاه ها او را به تیم ملی نمی دهند و می گویند به او احتیاج داریم. اگر سطحش ضعیف باشد در تیم ملی بزرگسال جایی ندارد و خود بازیکن می ترسد در تیم ملی آسیب ببیند و یک عمر از فوتبال محروم شود.

وی درخصوص اینکه کشورهایی مانند کره و ژاپن و حتی عربستان چه راه حلی برای این مسائل اندیشید‌ه‌اند، توضیح داد: راه حلش این است که فدراسیون فوتبال یا کمیته ملی المپیک باید تیمی در لیگ تاسیس کنند به نام تیم امید المپیک. قراردادهای مالی این بازیکنان را مشابه آنچه که در باشگاه ها صورت می گیرد با آن ها ببندند و با نظام وظیفه صحبت کنند که این دوره، دوره فوتبال - خدمت باشد. و بازیکن به جای اینکه 2 سال سربازی برود، بیاید و در تیم ملی امید کشورش و در دسته های فوتبالی کشور مانند لیگ یک حضور یابد و در طول یک سال 30 تا بازی انجام دهد و مانند سار تیم های لیگ، مربی و بدنساز و کادرفنی و ... داشته باشد. کشورهای ژاپن و کره و... نیز مشابه همین کارها را انجام می دهند. میزان بازی کردن بازیکنان رده امید ما به حد قابل قبول نرسیده است. به عنوان مثال، آقای استیلی زمانی که مربی تیم امید بود به قایدی بازی نمی داد. قایدی در شرایطی این روزها به پدیده باشگاه استقلال تبدیل شده که 6 ماه پیش در رده سنی خودش فیکس بازی نمی کرد! ما باید برای شکوفا شدن ظرفیت بازیکن های‌مان از متخصصان فوتبال بهره بگیریم. ما تاکنون بارها مربی تیم امید را عوض کرده ایم. در ابتدا می گفتند مربیان داخلی سواد کافی ندارند پس از مربی خارجی استفاده کنیم. پس از آنکه مربیان خارجی نتیجه نگرفتند، از مربی داخلی مثل آقای استیلی و مظلومی و... استفاده کردند و باز هم نتیجه نگرفتند پس گفتند لابد ایراد از بازیکنان است نه از مربی. که بعدا مشخص شد ایراد از بازیکن هم نبوده و نظر شخصی من این است که ایراد اصلی هماهنگ نبودن تیم است که به خاطر بازی نکردن تیم امید است. الان در باشگاه استقلال قایدی و دیاباته کنار هم بازی کردند و با سبک بازی یکدیگر آشنا شدند. بازیکنان باید به عنوان تیم و در کنار هم بازی کنند تا به درک متقابلی از هم برسند.

چراغپور در ادامه درباره اینکه کمیته آموزش که به شدت مورد توجه رییس فدراسیون هم قرار دارد آیا می تواند در پیشرفت تیم امید نقشی ایفا کند یا خیر، گفت: الان 22 سال است که برای مربیان رده امید آموزش ویژه نگذاشته اند. سال ها پیش زمانی که من مسئول کمیته آموزش بودم، دتمار کرامر به ایران آمد و یک کلاس ویژه برای مربیان رده امید گذاشت و مسائل مختلف از قبیل نحوه برخورد با بازیکنان و... را توضیح داد و بعد هم رفت. از آن زمان تاکنون ما دیگر برای مربیان پایه کلاس نگذاشته ایم. نحوه برخورد مربی با بازیکن امر بسیار مهمی است که در کشور ما به آن بی توجهی می شود. در کشورهای خارجی مربی برای اینکه بچه از او نترسد، زانو می زند و چشم در چشم بازیکن با او صحبت می کند. بعد در کشور ما مربی با 90 کیلو وزن در رده پایه کار می کند. من می خواهم بدانم چگونه ممکن است تیم جوانان افغانستان تیم جوانان ما را شکست دهد؟ این مسئله حتی از چهارم شدن ژاپن در المپیک هم بدتر است.

او در ادامه عنوان کرد: شما می دانستید ما در ایران 21 هزار مربی رده C داریم؟ و حدود 1800 تا مربی سطح A داریم. من یک طرحی نوشته ام و تحویل رییس فدراسیون دادم تا به این موارد رسیدگی شود. ما مدرسین بسیار خوبی در کشورمان داریم اما دانش در گردش به خوبی در کشور ما منتقل نشده است و فوتبال ما از نظر علمی معیوب است. به عنوان نمونه، استراتژی فوتبالی در هیج کجای کشور ما به مربی آموزش داده نمی شود و حتی یک مربی سطح A هم راجع به استراتژی چیزی نمی داند. فوتبال بدون استراتژی مانند جنگ بدون استراتژی است.

کارشناس فوتبال کشورمان در پایان خاطرنشان کرد: کمیته آموزش در حال حاضر به مرکز تیم های ملی منتقل شده است و من تمام تلاشم را خواهم کرد تا ایرادهای اساسی فوتبال ما رفع شود اما این پروسه زمان بر است و باید صبور باشیم تا فوتبال ما رشد کند و مشکلاتش برطرف شود.

7474