*۲ بازی، ۲ برد، ۶ امتیاز، چهار گل زده و صفر گل خورده. شروع فوقالعادهای بود...
بله. شروعی مثل شروع ایران، آرزویی است برای هر تیمی در این مسابقات. ۶ امتیاز گرفتیم و گل نخوردیم و در این ۲ بازی رقبای ما حداکثر سه موقعیت داشتند. برد در بازی اول بسیار از لحاظ انگیزشی مهم بود و با آن سه امتیاز جهش خوبی برای دیدار با عراق داشتیم.
*مقابله سوریه به نتیجه رسیدیم اما نحوه بازی تیم ملی جای نقد داشت. در کنار دور بودن بازیکنان لژیونر و عدم داشتن بازی دوستانه، دلیل دیگری هم برای این مساله هست که بشود به آن اشاره کرد؟
کیفیت دیدار با سوریه خصوصا در نیمه اول جالب نبود. ولی این را قبول ندارم که برخی اعتقاد دارند سوریه از عراق ضعیفتر بود. مساله فقط فوتبال نیست. مساله نحوه بازیای است که تیمها مقابل ما انجام میدهند. بازی کردن جلوی سوریه سخت است چون عقب وجمع کار میکنند. حواشی و درگیریهای داخل زمین را هم اضافه کنید. عراق ولی از نظر فوتبالی تیم بهتری است و دوست دارد بازی کند اما سیستم فوتبال سوریه به گونهای است که بازی با آنها پیچیده است. دیک ادووکات و مربیان هلندی به فوتبال بازی کردن علاقه دارند و این یعنی ریسک. تیمی هم که مقابل ایران ریسک کند در خطر قرار میگیرد و احتمال گل خوردنش بالا میرود. بدون اغراق بهترین خط حمله را در بین تیمهای آسیایی داریم و از کوچکترین فضاها نهایت بهره را میبریم. دیدار با عراق کلیدی بود. کنترل بالایی داشتیم و فقط ۲۰ دقیقه بعد از گل اول، عراق کمی جلو آمد که بیشتر جنبه احساساتی داشت. ۶ موقعیت خوب گلزنی داشتیم که نیمی از آنها را به گل تبدیل کردیم.
*از ابتدای حضور دراگان اسکوچیچ نسبت به او تردید وجود داشت و این تردید تا شروع دیدارهای دور نهایی هم باقی ماند. آیا هنوز هم باید به اسکوچیچ و تواناییهایش شک داشته باشیم؟
ایشان ۹ بازی و ۹ برد داشته است. برای مربیان نتیجه، تعیینکنندهترین فاکتور است. معمولا شروع یک مربی جدید خوب است اما یادمان باشد که او تیم را خوب جمع و جور کرده و به مسیرش ادامه داده است. بازی دیشب(سه شنبه) نشانهای از ایرانی بود که دوست داریم ببینیم. از کیفیت بازیکنان، بهتر بهرهبرداری شد. ارنج تیم بهتر بود. اسکوچیچ و دستیارانش زحمت زیادی کشیدند. باید منتظر بازی با امارات و کره باشیم ولی فعلا باید خوشحال باشیم که ۶ امتیاز گرفتهایم. این ۶ امتیاز را هیچکس نمیتواند از ما بگیرد.
*به امارات و کره اشاره کردید. این ۲ مسابقه را چطور میبینید؟
گروه ایران گروه آسانی نیست. ایران، کره جنوبی و امارات شانس بیشتری دارند و نباید از نام عراق هم به سادگی عبور کنیم. دیگر نباید به آنها توجهی داشته باشیم و فقط تمرکزمان میبایست روی کار خودمان باشد. نتیجه مهمترین مساله است. بازی با امارات و کره برای ما سختتر است چون فوتبال بهتری را ارائه میدهند. ما باید همیشه حمله کنیم و رو به جلو برویم. فراموش نکنیم کره وضعیت بهتری نسبت به امارات دارد. امارات مقابل ما نیازمند پیروزی است وهمین باعث میشود تا بسته به میدان نیاید و این امتیاز بزرگی برای ما خواهد بود. کره هم مانند ما فقط برای پیروزی وارد زمین میشود. آمار خوب ما نشان میدهد که چه تیم خوبی هستیم. امیدوارم بازیکنان حالا که با روحیه به مسابقات باشگاهی میروند بتوانند صحیح و سالم ماه بعد به اردوی تیم ملی اضافه شوند تا ۶ امتیاز دیگر به حسابمان واریز شود.
*شما مدیربرنامههای علیرضا جهانبخش هم هستید. علیرضایی که در قامت کاپیتان تیم ملی در این ۲ بازی درخشید و ۲ گل مهم زد. او حالا در کنار بازیکن عربستان آقای گل دور نهایی است.
دوست ندارم درباره گذشته دوباره صحبت کنم اما وقتی بازیکنی در باشگاهش حقش است که بازی کند اما به میدان نرود و مربی به او کمکی نکند از لحاظ اعتماد به نفس دچار مشکل میشود. حتی یک بار علیرضا به اردوی تیم ملی دعوت نشد. مهمترین مساله برای یک فوتبالیست این است که با عشق و علاقه کار کند. این عشق و علاقه در بازگشت به فاینورد کاملا در بازی علیرضا هویداست و نتیجهاش را در تیم ملی نیز میبینیم. مقابل عراق علیرضای بسیار خوبی دیدم. او گل مهمی به سوریه زد و در برابر عراق در تمام فاکتورهای هجومی مثل حفظ توپ و ارسال و دریافت پاس فوقالعاده بود. علیرضا از لحاظ ذهنی برگشته است.
*یکی از سورپرایزهای تیم ملی در بازی با عراق، امید نورافکن بود. او را چطور دیدید؟
باید به اسکوچیچ تبریک بگویم. او به خوبی و با جرات از امید نورافکن استفاده کرد. من واقعا تقدیر میکنم از امید نورافکن که شیردل بود. از لحاظ فنی خیلی خوب کار کرد. او روی گل اول تاثیرگذار بود و در حفظ توپ عالی باکیفیت نشان داد. در دفاع تکلهای خوبی زد و دروازه ما را از خطر تیم حریف نجات داد. یک ضربالمثل هلندی داریم که میگوید "امیدوارم با دو پا محکم روی زمین راه بروی." به این معنی که تازه شروع راه امید است و امیدوارم در تمام مسیر فوتبالی روز به روز بهتر و بهتر شود تا دفاع چپی آیندهدار داشته باشیم. البته میلاد محمدی را هم داریم اما امید با توجه به سن و سالش میتواند آینده روشنتری داشته باشد.
*بازگشت سردار اثرش را گذاشت و حداقل روی گل دوم آن را دیدیم. چه زوج جذابی در خط حمله ما حضور دارند.
سردار و مهدی جزو بهترینهای ایران و حتی اروپا هستند. آنها خودشان را ثابت کردهاند. کیفیت بازیکن در لحظه مشخص میشود. تفاوت یک مهاجم عادی و حرفهای در همین صحنهها مشخص میشود. سردار با نگاهی عالی و با سرعت وجهتی خوب پاسی داد تا طارمی به زیبایی توپ را کنترل کند و تک به تک شود. باعث افتخار است که چنین مهاجمانی داریم. در کنار این ۲ نفر باید به علی قلیزاده، علیرضا جهانبخش، کریم انصاریفرد و ... اشاره داشته باشیم. قلیزاده و انصاریفرد هم عالی بودند. کریم راست پا است اما با پای چپ آن پاس گل عالی را ارسال کرد. باید به سرمربی آفرین گفت که بازیکنان همه شاد هستند و روحیه بالایی دارند؛ ولو در حالتی که سه دقیقه به میدان بروند.
*راجع به سازمان دفاعی تیم ملی صحبت کنید. یکی از سه تیمی هستیم که گلی دریافت نکردیم.
دفاع از جلو آغاز میشود. مهاجمان ما به خوبی فشار آوردند. نوراللهی، عزتاللهی و وحید امیری متمایل به مرکز بودند. سعید عزتاللهی بازیکن بانضباطی است و هر دستوری به او محول شود انجام میدهد. مقابل سوریه وقتی به زمین آمد خوب بود و در مقابل عراق هم تا زمانی که از زمین بیرون رفت نمایش باکیفیتی داشت. احمد یک کپی کوچک از سعید است اما نیاز به آزادی بیشتر دارد. اوگاهی باید شماره هشت باشد و گاهی شماره ۶ میشود. دوندگی او باعث شده تا فضاها به خوبی پوشش داده شود. وحید امیری هم که خوشحالم در سمت چپ بازی کرد. وقتی بازیکن در پست اصلیاش باشد میتواند بهترین کارایی را داشته باشد. دوست داشتم علیرضا هم در سمت راست باشد و دیدید که چقدر تاثیر داشت.
*درباره خلیلزاده و کنعانیزادگان هم صحبت کنید. مهاجمان عراق را به خوبی کنترل کردند.
شجاع و کنعانیزادگان مقابل عراق خوب بودند. هر ۲ نفر یارگیر بودند. شب آسانی برای این ۲ نفر نبود. مهند علی و ایمن حسین مدام جا عوض میکردند. یکی از آنها عمقی کار میکرد و دیگری به کنارهها یورش میبرد. میدانیم شجاع و محمدحسین بازیساز نیستند و یا اینکه بتوانند درفضا دفاع کنند. دوست دارم ببینم مقابل کره این ۲ بازیکن به چه شکلی فضاها را میبندند. یار گرفتن مستقیم کار راحتتری است.
*صادق محرمی در این بازی در زمین حضور داشت اما نتوانست آنگونه که باید و شاید درخشان ظاهر شود. با من موافق هستید؟
صادق محرمی جزو بازیکنان موفق دیشب نبود اما نمیتوان ایراد زیادی از او گرفت. صادق به تازگی از آسیبدیدگی برگشته است. در دور قبلی همه بازیها فیکس بود. طبیعی بود که اسکوچیچ دوست داشت به او میدان دهد. صادق بازی بدی نکرد اماخب آن صادقی که مرتب اورلب میکرد یا حریف را تحت فشار میگذاشت نبود. اگر به همه بازیکنان بخواهیم نمره هشت بدهیم به او باید شش و نیم یا هفت بدهیم. ما ۲ دفاع راست خیلی خوب داریم. صالح حردانی هم در این پست وجود دارد و انتخاب با سرمربی است که در هر بازی چه کسی به میدان برود. نباید فراموش کنیم صادق با وجود سن کم، تجربه بیشتری دارد.
*موقعیت خاصی روی دروازهاش خلق نشد ولی حیف است از علیرضا بیرانوند صحبت نکنیم. یک کلینشیت دیگر به حسابش واریز شد.
علیرضا بیرانوند مطمئن در درون دروازه ایستاده است. او بازیسازی خوبی دارد و این من راخوشحال کرد. او در تایمینگ و زمان شروع بازی ریسک کمتری به خرج میدهد و اینها تاثیر بازی در اروپا است. در ایران بیشتر روی انرژی و قدرت گلر کار میشود اما در اروپا اول روی بازیسازی و کار با پا تمرین میشود.
*اگر صحبتی باقی مانده با ما و مخاطبان در میان بگذارید.
امیدوارم این مسیر ادامهار باشد. بازیکنان احساس آزادی میکنند. علیرضا نزدیک به محوطه حریف است. نوراللهی میتواند باکس تو باکس باشد. وحید امیری در سمت چپ آزادی دارد و اینها بسیار نکات مثبتی است. همیشه گفتم وقتی سرمربی تیم ملی مشخص شده است باید همه از او حمایت کنند. آنها در حال زحمت کشیدن هستند. دیشب بچهها بسیار زحمت کشیدند. خستگی و قشنگیِ خستگی در ساق پای آنها حس میشد. امیدوارم ملت ایران و مردم ایران پشت هم باشند و در دیدارهای آتی هم از تیم ملی حمایت کنند.
۴۱۵۴