پایگاه خبری فوتبالی- قهرمان پارالمپیک توکیو که همشهری طارمی و قایدی است، این روزها طلا شکار می‌کند و افتخار بوشهری‌های محسوب می‌شود.
به گزارش فوتبالی و به نقل از فارس، پارادوومیدانی کاران ایران آنقدر در پارالمپیک 2020 توکیو موفق بودند که هرچه از آنها گفته و نوشته شود، باز هم کم است. 12 مدال از 24 مدال کسب شده کاروان کشورمان سهم پارادوومیدانی کاران بود.
4 پارا دوومیدانی کار طلا کسب کردند که امیر خسروانی یکی از آنها بود. ورزشکاری 28 ساله از بندر گناوه در استان بوشهر. قبل از اعزام به توکیو شانس مدال برنز را برایش در نظر گرفته بودند، اما کاری کرد، کارستان و فراتر از انتظارها ظاهر شد. این پرنده کشورمان با وجود مصدومیتی که از ناحیه آشیل داشت، روی سکوی نخست ایستاد؛ هرچند می گوید از رکوردش راضی نیست.
این قهرمان کشورمان تنها معلولیتش ضعف چشمانش است و می‌گوید برنامه ای دارد تا در بخش سالم ها هم رقابت کند و رکوردی ماندگار را بزند. همشهری مهدی طارمی و مهدی قایدی دو فوتبالیست مطرح کشورمان است. طارمی بعد از قهرمانی برایش استوری گذاشت، اما ظاهرا ارتباطی با قایدی ندارد.
خسروانی در حال حاضر بالاترین سطح مدالی در استان بوشهر را دارد و می‌گوید به خاطر استرسی که برای پارالمپیک کشیده شده، دچار ریزش مو شده اما از کم توجهی مسئولان ورزش استان گلایه دارد. او در صحبت‌هایش به دیدار با رهبری اشاره کرده و عنوان می کند دیدارها آنقدر جذاب است که دوست ندارد تمام شود.
* از رکوردی که در پارالمپیک زدم، راضی نیستم
* می خواهم با سالم ها مسابقه دهم و رکورد ماندگار بزنم
* هیچ رشته ای به اندازه دوومیدانی برایم جذاب نیست
* بعد از قهرمانی در توکیو طارمی برایم استوری گذاشت
* دستفروشی نکردم، اما بعضی از بچه‌ها چنین شرایطی دارند
مشروح گفت‌وگوی خسروانی را در زیر می‌خوانید:
از پارالمپیک توکیو آغاز کنیم. یکی از دوومیدانی کارانی بودی که به طلا رسیدی.
از سال 2019 برنامه‌ام کاملا برای پارالمپیک بود. وقتی هم که یک سال مسابقات عقب افتاد، به نفع من شد و توانستم یک مقدار مصدومیتم را درمان کنم و ضعف هایی که داشتم را برطرف کنم. البته بعد از کسب سهمیه استرس این را هم داشتیم که انتخاب شویم یا نشویم و موانع زیادی روبرویمان بود.
برخی قهرمانان و مدال آوران از تصمیمات کمیته فنی انتقاد داشتند و معتقد بودند، سخت‌گیری های زیاد می شود. نظر شما هم همین است؟
نمی خواهم زیاد وارد حاشیه شوم. مسئولان قول داده اند که شرایط را تغییر دهند. دولت جدید آمده و دیدمان نسبت به این قضیه خوب است.
قبل از اعزام جزو شانس های برنز بودی، اما در نهایت به طلا رسیدی.
بله قبل از اعزام روی من مدال برنز حساب کرده بودند، اما خوشبختانه خدا کمک کرد و به طلا رسیدم.
ظاهرا از رکوردت هم راضی نبودی؟
رکوردم 7 متر و 21 سانتیمتر بود، اما راضی نبودم. آسیب دیدگی پایم اجازه نداد بیشتر بپرم. قبل از مسابقات هم استرس زیادی داشتم و حتی ریزش مو هم پیدا کردم.
پس طلای المپیک باعث ریزش مو هم شد.
موهایم را در راه طلای پارالمپیک از دست دادم. ( با خنده) خدا را شکر می کنم که همه چیز خوب پیش رفت و طلا را گرفتم.
طلای شما غیره منتظره بود؟
یک ورزشکار حرفه ای که سخت تمرین کرده، همیشه به بالاترین مدال فکر می کند و من هم همین شرایط را داشتم. به طلا فکر می کردم و خوشبختانه روحیه خیلی خوبی هم داشتم. همانطور که گفتم اگر مصدومیت نبود، رکورد بهتری هم می توانستم بزنم.
برنامه ات برای بازی های پاراآسیایی سال آینده است؟
ابتدا به دنبال این هستم که مصدومیت آشیل پایم را برطرف کنم. پس از آن تمرینات را با قدرت آغاز کنم. در این بازی‌ها هم به دنبال رکورد خوب هستم.
شما هم می‌توانید در چند ماده شرکت کنید؟
در کلاس ما تنها پرش طول است و فکر نمی کنم پرش سه گام وجود داشته باشد.
چطور شد بین مواد دوومیدانی پرش طول را انتخاب کردی؟
دوران نوجوانی در یک مسابقه شرکت کردم و بعد از آن به دلیل اینکه رکوردم خوب بود به من گفتند بیا و در پرش طول شرکت کن. من هم بعد از کار کردن در این ماده علاقمند شدم.
کسی بود شما را تشویق کند؟
دایی‌هایم ورزشی بودند و خیلی به من انگیزه دادند. هوشنگ خسروانی یکی از دایی هایم است که جانباز بوده و خودش هم در 100 و 200 متر فعالیت می کرد و کمکم کرد.
رکوردی که شما زده اید، چندان تفاوتی با ورزشکاران سالم دوومیدانی ندارد.
همینطور است. با همین رکوردی که در توکیو زدم، جزو 5 نفر اول ایران هستم.
می‌توانی در مسابقاتشان شرکت کنی؟
می‌توانم و در برنامه ام است که پس از بهبود مصدومیت، در مسابقات آنها هم شرکت کنم و تمام تلاشم را می کنم که رکورد خوبی را بزنم که سالیان سال بماند. یکی از آرزوهایم همین است.
با محمد ارزنده رکورددار پرش طول ایران رابطه ات چطور است؟
خیلی سال است که با هم دوست هستیم. قبل از رفتن به توکیو هم با هم ارتباط داشتیم. چند باری هم در بوشهر، استان ما اردو داشت و با هم تمرین کردیم.
اولین مدالی که گرفتی کجا بود؟
بازی های آسیایی 2013 بازی های پاراآسیایی جوانان بود که مدال برنز گرفتم.
معلولیت شما مادر زادی بود یا بعدا اتفاق افتاد؟
مادرزادی نبود. در سانحه ای که اتفاق افتاد، چشمانم ضربه خورد و به مرور زمان چشمهایم ضعیف شد. از لحاظ بدنی سالم هستم و فقط چشمهایم ضعیف اند. در هر مسابقه ای هم که می رویم، کلاس بندی می شویم و تست های مختلفی می گیرند.
اوضاع ورزش بوشهر چگونه است؟ رضایت دارید؟
استعدادهای زیادی در ورزش داریم؛ به خصوص در پرش طول. البته دوومیدانی چه در بخش سالم ها و چه معلولین همیشه محو بوده و سالی دو، سه مسابقه بیشتر ندارد. قرارداد ورزشکاران هم شاید در حد خرید یک جفت کفش باشد و شرایط مالی برای ورزشکاران خوب نیست.
ویدیویی در صفحه شخصی ات منتشر کردی که در حال جابجایی خاک با فرغون هستی. در این مورد بیشتر توضیح بدهید.
امکانات ورزشی ما در بندر گناوه واقعا کم است و مجبوریم خیلی از کارها را خودمان انجام دهیم. در ورزشگاه هم محل فرود ما برای پرش طول خاک نداشت و همه اش سنگ بود. خودم خاک ریختم تا شرایط بهتر شود و بتوانم تمرین کنم.
به نظرت اگر این فیلم را قهرمانان کشورهای دیگر ببینند، نگاه شان چطور خواهد بود؟
قطعا تعجب می کنند چون این شرایط را ندیده اند و برایشان عجیب به نظر می رسد.
بعد از کسب طلای پارالمپیک نگاه‌ها به شما چطور بوده است؟
درست است شرایط اقتصادی سخت است، اما مسئولین بوشهر هم کم لطفی کرده‌اند. باید حمایت‌ها و نگاه‌ها بیشتر شود. ما هم تمام تلاش مان را می‌کنیم که موفقیت‌ها را تداوم ببخشیم.
بوشهر قبل از تو قهرمانی در سطح المپیک و پارالمپیک داشته است؟
خیر در حال حاضر من بالاترین مدال را در استان دارم.
به ورزش دیگری علاقه نداشتی؟
نه، دوومیدانی مادر تمام ورزش ها است. همه رشته هایش المپیکی است و خیلی دوست دارم.
تقریبا همه فوتبال را دوست دارند، شما چطور؟
فوتبال را هم دوست دارم، اما مثل دوومیدانی برایم جذاب نیست.
ولی بوشهر فوتبالیست های مطرحی در حال حاضر دارد.
مهدی طارمی و مهدی قایدی هستند که خیلی موفق عمل کرده اند.
بعد از گلزنی های طارمی در لیگ قهرمانان اروپا وضعیت بوشهر چطور بود؟
مردم خیلی خوشحال شدند و شاد بودند. من هم بعد از اینکه مدال گرفتم به آنها تقدیم کردم. آنها خیلی پیگیر هستند و روحیه و انگیزه می دهند.
ارتباطت با طارمی و قایدی چطور است؟
طارمی بعد از اینکه قهرمان پارالمپیک شدم، در صفحه شخصی اش برایم استوری گذاشت و با هم صحبت کردیم، اما با قایدی ارتباطی ندارم.
از نظر تحصیلی در چه مرحله ای هستی؟
رشته ام تربیت بدنی بود، اما به خاطر تمرین، اردو و مسابقه یک مقدار رها کرده بودم. برنامه ام این است که ادامه بدهم.
غیر از ورزش کار دیگری هم انجام می دهی؟
خیر. کار من فقط ورزش حرفه ای است. البته چند سال قبل کار می کردم و مخارج خودم را تامین می کردم.
چه کاری؟
کار آزاد انجام می‌دادم. درآمدم هم طوری بود که برای ورزش می توانستم هزینه می کردم.
الان چطور هزینه هایت را تامین می کنی؟
بیشتر خانواده ام کمک می کنند. البته فدراسیون گفته می‌خواهد حقوق پرداخت کند. ورزشکار حرفه ای اگر بخواهد در کنار ورزش کار هم کند، از هدفی که دارد دور می شود.
برخی از قهرمانان پارالمپیک می گفتند برای تامین مخارج خود دست فروشی می کردند.
البته من خودم دستفروشی نمی کردم، اما بعضی از بچه ها این شرایط را داشتند. خوشبختانه در مورد من خانواده ام تا جایی که توانستند، حمایتم کردند.
چند خواهر و برادر هستید؟
سه برادر هستیم که یکی از آنها فوتبال بازی می کند و در تمرینات فجر سپاسی هم شرکت کرده بود. متاسفانه در فوتبال پارتی بازی زیاد است و کسانی که سالم هستند، سخت به جایی می رسند.
برخورد مردم بوشهر و بندر گناوه بعد از طلای پارالمپیک چگونه است؟
مردم خیلی گرم می گیرند و ابراز محبت می کنند.
بعد از پارالمپیک دیداری هم با رهبری داشتید، از حال و هوای آن دیدار بگویید.
بار دومی بود که با آقا دیدار داشتیم. واقعا حال و هوای خیلی خوبی دارد و هر بار که ایشان را می‌بینم، حس خیلی خوبی دارم و دوست ندارم که این دیدار تمام شود.
حمایت خیلی خوبی هم از شما داشتند.
بله به مسئولان هم تاکید داشتند به ورزشکاران المپیکی و پارالمپیکی بیشتر توجه کنند. ما هم امیدواریم در دولت جدید نگاه‌ها تغییر کند و بچه ها به چیزی که حق شان است، برسند.
موضوعی بود که در مورد آن سوالی نپرسیده باشیم؟
در پارالمپیک مردم ژاپن احترام زیادی برای ما قائل بودند و به هر طریقی می خواستند کمکمان کنند. واقعا حس خیلی خوبی به ما می‌داد و کمتر جایی ماند رفتار آنها را دیده بودم.
6641
