پایگاه خبری فوتبالی- تساوی با کره‌جنوبی، پایان نوار بردهای پیاپی تیم ملی و اسکوچیچ بود.
به گزارش فوتبالی، تقسیم امتیازی که همچنان همان فاصله 2 امتیازی ایران با کره‌ای‌ها را حفظ و رای به ادامه صدرنشینی تیم ملی داد.
حقیقت اصلی این است که کره‌جنوبی نسبت به تمامی رقبای قبلی ایران در تمام روزهای حضور اسکوچیچ روی نیمکت، قوی‌تر و سازماندهی شده‌تر بود. کره‌جنوبی هیچ شباهتی به سوریه و عراق و امارات و بحرین نداشت و حتی شبیه بوسنی هم نبود. بنابراین خبری از برتری‌های قبلی هم نبود.
شانس شانس شانس
این کلیدواژه‌ای است که بعد از تساوی برابر کره‌جنوبی مطرح شد. واقعیت اما این است که هر دو تیم برای بردن بازی شانس داشتند و شانس هم آوردند که نباختند. کره باید ممنون تیر عمودی دروازه‌اش باشد که 2 بار برابر ضربات طارمی و عزت‌اللهی مقاومت کرد. تیم ملی هم باید از بیرانوند تشکر کند که ضربه ثانیه آخر کره ای ها را به کرنر فرستاد. تیم ملی شاید برابر کره‌جنوبی بدشانس بود که صاحب هر 3 امتیاز خانگی نشد ولی همین یک ماه قبل و در همین ورزشگاه با خوش‌شانسی، صاحب 3 امتیاز بازی با سوریه شده بود.
ترکیب ابتدایی تیم ملی اشتباه بود؟
جواب این میان تیتر سوالی مثبت است. اسکوچیچ ناگهان تصمیم گرفت مربع هجومی‌اش را روانه زمین کند درحالیکه نوع پرس کره‌جنوبی هرگز اجازه نمی‌داد تیم ملی چنین «عرضی» به بازی‌اش بدهد. به همین دلیل هم بود که در تمامی دقایق بازی قلی‌زاده، هیچ اثری از او نبود و جهانبخش هم به ندرت در جریان بازی دیده شد.
زوج طارمی و آزمون، نوع خاصی از بازی را انجام می‌دهند که اگر منجر به زدن گل نشود، انتقادات را از آنها به اوج می رساند. طارمی در تمامی دقایق حضور آزمون در زمین، توپ‌ها را بدون کنترل و مانور و به صورت تک‌ضرب برای شماره 20 می‌فرستد ولی اگر آزمون نباشد، خودش یک‌تنه با خودخواهی محض به سمت دروازه حریف می‌رود و کمتر پیش آمده به یکی مثل انصاری‌فرد پاس بدهد. برابر کره‌جنوبی، آزمون بازهم پاس گل داد تا در هر 3 بازی‌اش در این مرحله، گل ساخته باشد. طارمی اما دوباره به تنظیمات کارخانه برگشته بود.
گلی که از کره‌جنوبی خوردیم و همه موقعیت‌هایی که مهمان تصاحب کرد، دو حالت را پیش روی ما قرار می‌دهد: کره‌جنوبی به خوبی آنالیز نشده بود یا بازیکنان تیم ملی توانایی اجرای راه حل مهار سون را نداشتند؟
گروه آنالیز گران!
تیم ملی قطعا بازی کره‌جنوبی با سوریه و مانورهای سون در فضاهای بین زنجیره خط دفاعی را دیده بود. روی یکی از همین حرکات، دروازه تیم ملی باز شد آنهم درحالیکه از سمت چپ تا راست، خبری از زنجیره دفاعی نبود و هر 4 بازیکن در یک مختصات متفاوت ایستاده بودند. تیم ملی برابر کره‌جنوبی از کم و زیاد شدن فاصله بین مدافعان کناری و میانی، ضربه خورد. شاید بهتر بود بازیکنان تیم ملی به جای تمرین دروازه‌بانی یا تنیس فوتبال‌های پر از داد و فریاد، برای بسته ماندن «در»های خط دفاع تمرین می‌کردند.
بهترین اتفاق برای تیم ملی پس از تساوی با کره‌جنوبی، پیروزی لبنان بود. حالا لبنان با 5 امتیاز بالاتر از امارات و عراق و سوریه در جدول قرار دارد آنهم درحالیکه رقیب بعدی‌مان است. پیروزی تیم ملی برابر لبنان یعنی 13 امتیازی شدن تیم اسکوچیچ و ایجاد یک فاصله 8 امتیازی با تیم سوم (لبنان بازنده یا عراق و امارات برنده). این اختلاف امتیازی در فاصله 5 بازی تا پایان مرحله مقدماتی یعنی کار صعود تمام است.
گزارش از علیرضا خطیبی/ پایگاه خبری فوتبالی
