پایگاه خبری فوتبالی- چیزی که به طور کلی در مورد سرخپوشان ایجاد نگرانی میکند، بیاعتقادی شدید کادر فنی این تیم به استفاده از بازیکنان جوان و آیندهدار است. در پرسپولیس هیچ رویکردی برای نسلسازی و معرفی پدیدههای جوان به چشم نمیخورد.
چیزی که در موردش بحث میکنیم، شاید امروز خیلی به چشم نیاید اما چند سال دیگر اوضاع فرق خواهد کرد. در پرسپولیس کوششی برای جوانکردن تیم انجام نمیگیرد. میانگین سنی سرخپوشان به مرور بالا و بالاتر میرود و شاید دو - سه فصل دیگر با بازنشستگی یا جدایی شماری از بازیکنان کلیدی فعلی، یک حفره بزرگ در این تیم پدیدار شود. شاید کوتاهترین مسیر برای اثبات این فرضیه، مقایسه حال فعلی پرسپولیس با رقیب سنتی باشد؛ جایی که ترکیب اصلی استقلال آشکارا جوانتر از پرسپولیس است و این شاید زنگ خطر را برای آینده سرخها به صدا دربیاورد. مقایسه ارنج اصلی سرخابیها در مسابقه هفته نهمشان نشان میدهد استقلال دوسالونیم جوانتر از پرسپولیس بوده است.
ابتدا ترکیب اصلی پرسپولیس را در بازی با هوادار مرور میکنیم؛ با این توضیح که تازه جلال حسینی در این مسابقه حضور نداشت. کاپیتان ۴۰ساله سرخپوشان بهتنهایی میتوانست میانگین سنی این تیم را بالاتر ببرد. حامد لک (۳۱سال)، فرشاد فرجی (۲۷سال)، علی نعمتی (۲۵سال)، مهدی شیری (۳۰سال)، وحید امیری (۳۳سال)، میلاد سرلک (۲۶سال)، کمال کامیابینیا (۳۳سال)، امید عالیشاه (۳۰سال)، مهدی ترابی (۲۷سال)، عیسی آل کثیر (۳۱سال)، مهدی عبدی (۲۳سال). میانگین سنی: ۲۸.۷سال.
حالا نوبت بررسی ترکیب اصلی استقلال در بازی با پیکان است. با این توضیح که این تیم در ارنج اصلی فقط یک بازیکن بالای ۳۰سال داشت. به علاوه در این فصل گاهی علیرضا رضایی ۲۱ساله هم درون دروازه فیکس شده که حضورش در ترکیب میتواند میانگین سنی آبیها را پایینتر بیاورد. حسین حسینی (۲۹سال)، سیاوش یزدانی (۲۹سال)، محمد دانشگر (۲۷سال)، عارف آقاسی (۲۴سال)، جعفر سلمانی (۲۴سال)، آرتور یامگا (۲۵سال)، زبیر نیکنفس (۲۸سال)، مهدی مهدیپور (۲۷سال)، امیرحسین حسینزاده (۲۱سال)، سبحان خاقانی (۲۱سال)، رودی ژستد (۳۳سال). میانگین سنی: ۲۶.۱۸.
کاری که دایی در پرسپولیس کرد
آیا فرهاد مجیدی امسال در استقلال موفق میشود؟ این مسئله روشن نیست، حتی بدون تعارف نشانههای منفی بیشتر از نشانههای مثبت هستند. با این حال حتی اگر فرهاد نتیجه نگیرد و حتی اگر همه جوانانی که به آنها بازی داده موفق نشوند، باز احتمال قابل توجهی وجود دارد که آنها عصای دست مربیان بعدی شوند و آینده استقلال را بسازند. بالاخره از بین علیرضا رضایی، امیرعلی صادقی، سبحان خاقانی، امیرحسین حسینزاده و ... ممکن است چند بازیکن پیدا شوند که برای سالها در استقلال بدرخشند. این میتواند شبیه همان کاری باشد که علی دایی در پرسپولیس کرد. او در این تیم موفق نبود اما نفراتی مثل احمد نوراللهی، امید عالیشاه و مهدی طارمی را به جا گذاشت که خیلی به پرسپولیس کمک کردند.
حاضریخوری به سبک یحیی
با تمام این تفاسیر، حالا اما کادر فنی پرسپولیس مطلقا علاقهای به آیندهسازی نشان نمیدهد. یحیی گلمحمدی شاید مصرفگراترین مربی این سالیان پرسپولیس باشد. او صرفا از موجودی فعلی استفاده میکند. جوانان در تیم یحیی جایی ندارند و حتی او به بازیکنان کمسالتری که خودش خریده، مثل علی شجاعی و مهدی مهدیخانی هم اعتماد نمیکند. تنها نسخه گلمحمدی برای پرکردن جای خالی بازیکنانی که جدا میشوند، خرید بازیکن آماده است که این هم اغلب اوقات با سلیقه مناسب انجام نمیگیرد. او البته خریدهای خوبی مثل میلاد سرلک و شاید علی نعمتی هم داشته، اما سیاهه خریدهای معمولیاش بیش از حد بلند است؛ از آرمان رمضانی و رضا اسدی تا فرشاد فرجی و رضا دهقانی که ول کرد و رفت. فشار مسابقات را درک میکنیم اما عین این فشار روی بقیه مربیان هم هست. اگر محرم نویدکیا میتواند در چنین کورهای یاسین سلمانی را ستاره لیگ کند، انتظار بیجایی نیست که یحیی گاهی هم به چند جوان اعتماد کند. سه سال است پرسپولیس مشکل دفاع راست دارد. آیا واقعا در هیچ تیم لیگ برتری، دسته یکی، ردههای جوانان و امیدها و ... هیچ بازیکنی ارزش تستشدن به جای مهدی شیری را نداشت؟ مگر محمد انصاری از کجا آمد و به تیم ملی رسید؟»
6641