پایگاه خبری فوتبالی- بانوی المپیکی کاراته ایران گفت: با گذشت چهار ماه از عمل جراحی روی زانوی آسیب دیده من، مسئولان فدراسیون کاراته سراغی از من نگرفته اند.
وی با انتقاد از بی توجهی فدراسیون نسبت به شرایط اش اظهار داشت: همیشه سعی داشته ام روی پای خود ایستاده و برای رسیدن به اهداف بزرگ منتظر کسی نباشم. در این مسیر نیز خیلی از بزرگان ورزش کنارم بوده و به من مشاوره دادند. کاراته خانه دوم من است و متأسفانه در خانه خودم فراموش شده و اهمیت ندادند. غیر از چند روز نخست، در سه ماه گذشته پیگیری خاصی درباره روند درمان و احوالم از سوی فدراسیون کاراته صورت نگرفته است. یادم نمی‌آید تا امروز نایب رئیس زنان فدراسیون درباره شرایطم با من حرفی زده باشد.
عباسعلی ادامه داد: من در المپیک آسیب دیدم و انتظار داشتم مسئولان فدراسیون پیگیر شرایط من باشند. حتی در مراسم بدرقه تیم ملی برای مسابقات قهرمانی آسیا نیز توجهی نشد. در حالیکه من کاپیتان تیم بوده و سال‌ها برای موفقیت آن تلاش کردم. برای ارتباط با من پیغام و پسغام ارسال کرده اند و اینکه چرا مستقیم تماس نمی‌گرفتند، مشخص نیست. متأسفانه خارج از کاراته افرادی بودند که پیگیر کار من بودند که مهمترین شخص صالحی امیری رئیس کمیته ملی المپیک و پیمان فخری بودند که باعث دلگرمی من شدند. به عبارتی هر چه از خانواده کاراته دور می‌شدم، افرادی بودند که قوت قلب باشند.
بانوی پرافتخار کاراته ایران در پایان با طرح سوال اصلی که آیا کشورهای دیگر هم با قهرمانان خود که برای موفقیت آنها سرمایه گذاری کرده اند، چنین رفتاری دارند؟ اظهار داشت: من از دید یک قهرمان موضوع را نگاه می‌کنم، توقع داشتم بعد از سال‌ها کسب موفقیت و مدال‌های متعدد در مسابقات جهانی و آسیایی در این شرایط مورد توجه قرار گیرم. شاید مسئولان فدراسیون از دید مدیریتی موضوع را نگاه می‌کنند؟ ولی این نوع برخوردها باعث نمی‌شود از مسیری که برای پیشرفت و کسب موفقیت‌های بیشتر انتخاب کرده و مهمتر از آن اتفاقات خوبی که می دانم در انتظارم است خارج شوم. مطمئن باشید عباسعلی با قدرت برای افتخار آفرینی زیر پرچم مقدس ایران اسلامی بازخواهد گشت.
6641
