پایگاه خبری فوتبالی- شجاع خلیلزاده و محمدحسین کنعانیزادگان؛ این دو نفر، انتخاب اسکوچیچ برای قلب خط دفاع تیم ملی هستند.
به گزارش فوتبالی، بیتردید هم باید به مرد کروات حق داد چراکه فوتبال ملیمان در حال حاضر، کمتر مدافعی برتر و بهتر از این دو نفر دارد. این زوج اما برابر عراق و حتی در بازیهای قبلی، فاقد استاندارد لازم بوده و آرامشبخش بازی نکردهاند. نوعی عجله عجیب و غریب در نوع بازی هر دو نفر وجود دارد که باعث میشود تصمیمهای غلط برای مدیریت بازی بگیرند. برابر عراق، هر دو نفر با علم به توانایی بالای عابدزاده در بازی با توپ، کمتر پاس به عقب دادند و بیشتر تلاش کردند خودشان همهکاره شوند. خشونت خلیلزاده البته تکراری است ولی کنعانیزادگان آشکارا نسبت به خودش و آن توانایی بالای بازیسازیاش افت کرده است.
1/ در همان دقایق ابتدایی بازی، ارسال بازیکنان عراق از سمت راست زمین و ضربه سر ایمن حسین را عابدزاده روی خط دروازه کنترل کرد. در این صحنه، زوج خط دفاعمان کجاست؟ خلیلزاده اشتباها به سمت چپ شیفت شده درحالیکه نیازی نیست چون نورافکن روبروی بازیکن صاحب توپ ایستاده. کنعانیزادگان هم تنها یک واکنش روی ارسال دارد: یک نیمچرخش. او در جای غلطی ایستاده و حواسش به بازیکن هدف ارسال نیست.
2/ شجاع خلیلزاده رو به دروازه خودی است و یک بازیکن عراق پشت سر او قرار دارد. او میتواند به راحتی توپ را به عابدزاده بسپارد و خودش را به جای مناسب برساند و دوباره صاحب توپ شود ولی این بار رو به زمین و بازی. اما تصمیم میگیرد شیرینکاری کند. توپ را با دو ضربه ناقص به نزدیکیهای خط طولی میبرد و درنهایت با تلاش بسیار فقط مانع از کرنر شدن میشود. مالکیت توپ به راحتی عوض میشود.
3/ کنعانیزادگان میتواند توپ را به راحتی به عابدزاده پاس بدهد. اما تصمیم میگیرد آن را با ضربه سر به عقب برگرداند. ضربه سرش قدرت کافی ندارد، مجبور میشود با پا هم ضربهای بزند، درنهایت هم زمین میخورد و یک کرنر به عراق داده میشود. جالب اینکه در این صحنه، درست در همان لحظه اول خلیلزاده اشاره میکند که توپ به عابدزاده پاس داده شود و حتی خودش هم کمی از جریان بازی فاصله میگیرد تا مقصد دیگری برای پاس کنعانیزادگان شود.
4/ بازیکنان عراق در یک سوم دفاعیمان تلاش دارند تا با یک و دو صاحب توپ شوند. یک داده میشود و درحالیکه امیری در صحنه حضور دارد، ناگهان خلیلزاده با ترک جای استراتژیکش وارد بازی میشود. این حضور اما بدون دقت است و درنهایت خلیلزاده نه تنها به توپ نمیرسد که بازیکن عراق را مورد حمله قرار میدهد و یک ضربه آزاد در بهترین جای ممکن به حریف هدیه میشود. خلیلزاده اگر در جای خودش میماند یا اگر با دید و دقت بهتر وارد صحنه میشد، مالکیت توپ را به راحتی تصاحب میکردیم.
5/ توپ جهانبخش بلاک شده و به نیمه زمین برمیگردد. کنعانیزادگان با عجلهای عجیب، خودش را به توپ میرساند و درحالیکه تمامی مقصدهای ممکن را برای پاس دادن به بازیکن همتیمی دارد، با یک تکل آن را پشت محوطه جریمه عراق به بازیکن این تیم میسپارد.
6/ کنعانیزادگان دوباره رو به دروازه خودی در کنار خط طولی صاحب توپ میشود. و بازهم تصمیم به کارهای اضافی میگیرد و طبق معمول مجبور میشود توپ به آن سادگی را با سختترین حالت ممکن به بیرون زمین دفع کند.
7/ بازهم دخالت اشتباه خلیلزاده. او دوباره در جای خودش نیست و ورودش به صحنه باعث میشود توپ امیری از دست برود و فرصت شوتزنی به ایمن حسین برسد.
8/ خطرناکترین صحنه بازی و شاید بهترین ریاکشن خط دفاعی. خلیلزاده با خشونت وارد صحنه میشود و بازیکن عراق که توپ را از روی سر او عبور داده، متوقف میکند و اخطار میگیرد. خلیلزاده در این صحنه یک اشتباه مهم دارد: عجولانه وارد صحنه شدن و عدم رعایت پوشش. کنعانیزادگان در حوالی نقطه پنالتی، اشتباه دوم را مرتکب شده: مهاجم عراق از او فاصله گرفته و به دروازه نزدیکتر است اما درنهایت اعلام خطا میشود.
گزارش از علیرضا خطیبی/ پایگاه خبری فوتبالی