پایگاه خبری فوتبالی- استقلال و نساجی در هفته بیستم لیگ برتر به تساوی بدون گل دست یافتند.
به گزارش فوتبالی، ده نکته را درباره بازی نساجی - استقلال مرور می کنیم.
یک: نزدیک به یک ماه است تمام بحثها و صحبتها در باشگاه استقلال حول و حوش دو مدافع سرباز این تیم می گردد، آنقدر که استقلالیها انرژی راجع به این قضیه گذاشته اند تمرکزی برای ادامه مسیر لیگ نگذاشته اند. معلوم نیست استقلالیها تا کی می خواهند به این قضیه بپردازند. وقتی مقامات بالای نظام وظیفه می گویند آنها مشمولند و باید بروند خدمت پس یعنی دیگر چاره ای نیست. حتما هم باشگاه کارهایی کرده و حالا همه دیدند که این دو به خدمت سربازی رفتند. استقلال باید به نبودن مرادمند و یزدانی عادت کند. استقلال اگر عارف آغاسی را رد نمی کرد شاید حالا زیاد نگران نبود، اما باز هم استقلال مدافع دارد. تیمی که در کورس قهرمانی است باید فکر چاره باشد.
دو: بازگشت به سیستم سه دفاعه در مشهد یعنی وفاداری مجیدی به سیستم مورد علاقه اش، حتی اگر بهترین بازیهای این فصلش با سیستم چهار دفاعه باشد.
سه: هفته پیش نوشتم که پرسپولیس حق دارد از گل گهر متنفر باشد ، این جمله در مورد استقلال هم راجع به نساجی صدق می کند، آنها شش امتیاز به پرسپولیس دادند و چهار امتیاز از استقلال گرفتند.
چهار: بدترین خاطرات پرسپولیسیها در دو دهه اخیر سالهایی بود که علیرضا حقیقی دروازه بانشان بود، حقیقی بخشی از مطالبات پرسپولیسیها را با نمایش درخشانش مقابل استقلال تسویه کرد. البته خوش شانس هم بود چون می توانست به استقلال پنالتی بدهد اما داور ندید که او لحظه آخر با دست چپش کمی ارسلان را هل داد. هلی که البته برخی کارشناسان داوری گفتند آنقدر محکم نبوده که پنالتی باشد و برخی هم گفتند باید پنالتی می گرفته است.
پنج: دنیای عجیبی دارند این ساکت الهامی و مسئولان نساجی، ساکت مصاحبه می کند و می گوید استقلال باید از یزدانی و مرادمند استفاده کند و فوتبال باید نتیجه اش درون زمین باشد، بعد بازی مسئولانش از یامگا و ژستد به خاطر مجوز کار شکایت می کنند در حالیکه هر دو بازیکن کارت بازی دارند. با خودتان چند چند هستید؟
شش: بیست هفته از لیگ می گذرد و ژستد مهاجم مورد علاقه مجیدی فقط دو گل زده، انقدری که مجیدی پای ژستد مانده هیچ عاشقی پای معشوقش نمی ماند. واقعا نیمکت ساخته شده برای اینکه به بعضی بازیکنان تلنگری زده شود. چند تا را نزد آقای رودی ژستد؟ یک بار روی نیمکت بنشیند می فهمد کجا آمده است!
هفت: عنوان بی خیال ترین بازیکن لیگ در ضربه زدن به توپ مناسب مسعودشجاعی است، او انرژی که در اعتراض به داور و صحبت کردن در زمین دارد روی ضرباتش می گذاشت قطعا فوتبالش هم کیفیت بالاتری داشت. یکی از ابهامات بزرگ فوتبال ایران این است که بعد از دو دهه هنوز نمی دانیم شجاعی فوتبال بلد است یا ادای فوتبال بلدها را درمی آورد؟
هشت: یکی از ایرادات فنی در استقلال عقب بازی کردن بیش از حد روزبه چشمی در سیستم سه دفاعه است، روزبه برای اینکه در کورسها جا نماند نزدیک به دروازه خودی بازی می کند و همین باعث می شود فاصله بین خطوط استقلال بیش از حد شود. او در زمان شفر هم همین مشکل را داشت و استقلال از این ناحیه کم ضربه نخورد. دربی که استقلال با شفر به پرسپولیس یک بر صفر باخت را به یاد بیاورید که روزبه روی علی علیپور خطای پنالتی کرد. یا بازی پدیده – استقلال در مشهد که منجر به برکناری شفر و سرمربی موقت فرهاد مجیدی و در نهایت حضور استراماچونی در استقلال شد.
نه: فرهاد مجیدی وقتی از جایی شاکی است مصاحبه نمی کند و صالح مصطفوی را به کنفرانسها می فرستد، اما هیچ وقت شما نمی توانید افکار عمومی را با دستیارتان قانع کنید. صد ساعت هم صالح صحبت کند اندازه دو دقیقه مصاحبه فرهاد تأثیرگذار نیست.عقب نشینی کردن بیشتر به استقلال ضربه می زند آقای مجیدی. در جریانی که!
ده: دو سوم لیگ گذشت و استقلال با فاصله سه امتیازی نسبت به پرسپولیس در صدر قرار دارد. دو بازی با قلعه نویی و منصوریان در آزادی و سپس دربی. استقلال برای موفقیت در این بازیها باید ذهنش را از حواشی سربازها و توهم توطئه خالی کند و البته اگر بتواند سه بازی را ببرد، گامی بلند برای قهرمانی برداشته است. پرسپولیس هم بازیهای به نسبت راحتی مقابل صنعت نفت آبادان و نفت مسجدسلیمان در آبادان و مسجدسلیمان دارد و استقلال باید گل گهر و صنعت نفت آبادان را در تهران شکست دهد تا در صورت پیروزی پرسپولیس در دو بازی اش، بتواند با شکست پرسپولیس اختلاف را به شش امتیاز برساند.
پی نوشت: فرهنگ عذرخواهی در فوتبال ما کمتر اتفاق می افتد، مدیران استقلال یک عذرخواهی بزرگ به هواداران استقلال و سربازهای این تیم و کادرفنی آبیها بدهکارند.
پیمان خنافری/ پایگاه خبری فوتبالی
4242
استقلال 
