پایگاه خبری فوتبالی - در سالهای اخیر سازمان لیگ تقریبا اکثر مسابقات فینال جام حذفی را در شهری دور نسبت به شهر تیم های فینالیست برگزار کرده است.
به گزارش فوتبالی، انتخاب شهر میزبان فینال جام حذفی بین تیمهای نساجی و آلومینیوم مورد اعتراض فینالیست‌های جام حذفی قرار گرفته بود که درنهایت هم منجر به تغییر محل میزبانی از تبریز به تهران شد.
اگر نگاهی به ۶ دوره اخیر جام حذفی بیندازیم، متوجه خواهیم شد که انتخاب شهری دور از لحاظ مسافتی نسبت به شهرهای تیم های فینالیست رویه تازه ای در سازمان لیگ نیست. اگر از فینال جام حذفی بین تیمهای فولاد و استقلال با توجه به عدم حضور تماشاگر که در نقش جهان اصفهان برگزار شد فاکتور بگیریم، سایر مسابقات هم در سال های اخیر باتوجه به حضور تماشاگران در فاصله نزدیک به شهرهای تیم های فینالیست انتخاب نشده است. در جام حذفی ۹۹-۹۸ که زیر سایه کرونا و با حضور کم تعداد تماشاگر برگزار شد، تیم های تراکتور و استقلال مسابقه فینال را در ورزشگاه امام رضا مشهد برگزار کردند. در این مسابقه هم تعداد بسیار محدودی هوادار اجازه حضور در استادیوم را پیدا کرده بود و شاید به همین دلیل بتوان به نوعی از فاصله زیاد تبریز تا مشهد عبور کرد.
اما برگردیم به مسابقات فینال حذفی پیش از دو بازی فوق یاد شده و زمانی که هنوز محدودیتی برای حضور تماشاگر وجود نداشت. فینال فصل ۹۸-۹۷ بین تیم های پرسپولیس و داماش در فولاد آره‌نای اهواز. فاصله رشت تا اهواز از سه مسیر مختلف نزدیک به 1000 کیلومتر است یعنی زمانی تقریبا 12 ساعته برای رسیدن به شهر محل برگزاری فینال برای گیلانی ها. از تهران تا اهواز هم مسیری تقریبا 800 کیلومتری باید طی شود که البته شاید باتوجه به فراگیری هواداران پرسپولیس در شهرهایی جز تهران این مساله برای سرخ پوشان اهمیت چندانی نداشته باشد ولی مطمئنا برای تیفوسی‌های داماش طی طریقی خسته کننده اما شیرین بود.
قبل از بازی فینال در اهواز که به آن اشاره شد، سازمان لیگ ۳ دوره پیاپی فینال های حذفی را به میزبانی خرمشهر برگزار کرد. استقلال و خونه به خونه آخرین تیم هایی بودند که در فینال ۹۷-۹۶ در خرمشهر به مصاف هم رفتند؛ فاصله بین شهر بابل تا خرمشهر حدودا ۱۱۴۶ کیلومتر است که مستلزم سپری کردن زمانی ۱۴ ساعته می‌باشد. فاصله تهران تا این شهر هم تقریبا ۹۵۰ کیلومتر است. در سال قبل‌تر یعنی جام حذفی ۹۶-۹۵ تراکتور و نفت تهران تیم هایی بودند که به فینال رسیدند و باید به خرمشهر سفر می‌کردند. آذربایجانی‌ها باید مسیری تقریبا ۱۲۴۰ کیلومتری برای رسیدن به این شهر جنوبی طی می‌کردند و شاید اگر محل مسابقه جایی دیگر بود حضور پرشورتری در آن مسابقه به ثبت می‌رسید. سال قبل از آن هم ذوب آهن و استقلال فینالیست‌های حذفی بودند که فاصله اصفهان تا خرمشهر هم حدودا ۶۳۰ کیلومتر است که باز فاصله نزدیکی نیست.
با همه این تفاسیر به نظر انتقادها به محل برگزاری بازی فینال باتوجه به بعد مسافت انتقاد درستی است و این رویه سازمان لیگ در برگزاری مسابقه در شهری دور آن هم در کشوری به وسعت کشور عزیزمان که گاها فواصل بسیار طولانی و خسته‌کننده است، می‌تواند با تعامل و همکاری بیشتر به سمت و سویی برود که علاقه‌مندان فوتبال بیشتر و راحت‌تر از دیدن بازی تیمهای محبوب خود آن هم در چنین بازی های مهمی لذت ببرند، درست همانند تغییر تصمیمی که این بار اتخاذ شد؛ البته که بهتر بود این موضوع از ابتدا و بدون وتو گرفته می‌شد!
گزارش از حامد حاجی‌محمدی
