پایگاه خبری فوتبالی- یک: استثنائا استقلال این بار به وقت شکار، واقعا شکار کرد و هدیه پرسپولیس را پس نفرستاد. عادت کرده بودیم استقلالیها در روزهایی که پرسپولیس نتیجه نمی گیرد آنها هم نتیجه نمی گیرند. اما دیروز انگار ماجرا فرق کرده بود و استقلالی ها بردند تا به پرسپولیس برسند.
دو: صنعت نفت از ابتدای فصل تا الان سه سرمربی داشته است ( پرکاس، فیروز کریمی و تابارس) . وجه اشتراک آنها لباسهای گشادشان بوده که انگار یکی دو سایز برایشان بزرگ است. این قصه در آبادان سر دراز دارد و ظاهرا مربیان صنعت نفت آبادان، آوت لت هستند!
سه: غیبت حسن بیت سعید و طالب ریکانی کاملا زهر خط حمله آبادانیها را گرفته بود. آنها به جز دقایق بعد از گل استقلال موقعیت خاصی را نتوانستند ایجاد کنند و بازی کسل کننده ای را شاهد بودیم.
چهار: آرمان رمضانی در این دو سال به نسبت دقایق حضورش در بازیهای استقلال بسیار مفید و مؤثر بازی کرده است. دیروز داشت گرم می کرد احتمالا هواداران استقلال گفته اند احتمالا می آید و کار را در می آورد که آمد و کار را درآورد!
پنج: این یک واقعیت تلخ است که استقلال در سالهای گذشته و بعد از سرورجباروف و بعدتر علی کریمی، هیچ وقت هافبک خلاقی نداشته است. همه هافبکهای استقلال شبیه به هم و یک شکل بازی می کنند و قدرت بازیسازی کمی دارند. هیچ وقت استقلال در طول تاریخش آنقدر خالی از هافبک تراز اول نبوده است. ساپینتو اگر جامهای قهرمانی و لیگ برتر می خواهد باید در نیم فصل فکری باید برای این معضل بکند.
شش: فلسفه بازی دادن به صالح حردانی در پست دفاع چپ را نمی دانیم، ساپینتو می خواهد همزمان از یامگا و قایدی و محبی در ترکیب استفاده کند ، بنابراین حردانی که یک دفاع راست تاپ است را به چپ می برد. این در حالیست که سلمانی در دفاع چپ عملکرد بدی نداشته است. کلا ساپینتو با ترکیب استقلال خیلی ور می رود و همین روی اعصاب هواداران دو تیم رفته است. البته ظاهرا مربیان پرتغالی این کارها را دوست دارند. چرا راه دور برویم؟ در بازی تیم ملی با انگلیس، کی روش ،روزبه چشمی را از هافبک دفاعی به خط دفاع برد که نیمه اول آن بازی سه بر صفر به سود انگلیس تمام شد. هر سه گل هم روی اشتباههای روزبه چشمی بود.
هفت: بازگشت زوج مرادمند - یزدانی به ترکیب اتفاق مهم بازی دیروز بود. سربازهایی که معلوم نشد چه شد رفتند و چه شد که برگشتند. آخرین بار آنها در هفته نوزدهم فصل قبل کنار هم بازی کرده بودند و بعد از آن فقط ناله در استوریهایشان به یاد مانده بود. البته استقلال دیروز نسبت به دربی خط دفاع مستحکم تری داشت و گل نخورد تا سیدحسین حسینی کلین شیت کند.
هشت: استقلال ساپینتو خارج از خانه کولاک می کند. شش بازی خارج از خانه ، پنج برد و یک تساوی. آنها سوپرجام را هم در شرایطی بردند که بازی در آزادی نبود. آبیها قهرمان بازیهای خارج از آزادی هستند و اگر در آزادی هم روند بردن را شروع کنند، آن وقت راه قهرمانی شان هموار می شود.
نه: تعویضهای ساپینتو بازهم برای استقلال برخلاف روز دربی کاملا مؤثر بود. کسی که نشان داده در جریان بازی اصلا منفعل نیست و نسبت به اتفاقات بازی واکنش مثبت فنی نشان می دهد شخصا در فرایند تعویض ها با دستیارانش هم جر و بحث و چلنج دارد تا بهترین تصمیم ها را بگیرد. شما پلی استیشن هم بازی کنید، باید خوب تعویض کنید که اگر عقب هستید، مساوی کنید و جلو بیفتید و اگر بازی مساوی دنبال می شود، گل برتری را بزنید. البته اغلب تعویض های ساپینتو درست بوده و در دربی و آنجایی که نباید تعویض می کرد، تعویض کرد تا استقلال عقب بکشد و گل تساوی را دریافت کند.
ده: استقلال به نزدیکترین فاصله ممکن با پرسپولیس رسید. آنها اگر یک گل دیگر می زدند اکنون صدرنشین با تبصره لیگ بودند. اما اگر تیم فنی و آنالیز استقلال واقع بین باشند، این تیم به وضوح نسبت به قبل از تعطیلات افت کرده، افتی که به نظر می رسد در چرخه دنباله دار رقابتهای لیگ برطرف شود و دوباره شادابی به ساق پاهای آبیها برگردد. شاید بشود گفت آبی ها در روز بدشان بردند و این برد را مدیون روحیه مبارزه طلبی و ذهن برنده ساپینتو هستند.
گزارش از پیمان خنافری/ پایگاه خبری فوتبالی
استقلال 
