پایگاه خبری فوتبالی- چرا خط حمله پرسپولیس بر خلاف نیم فصل اول زهردار نیست؟
به گزارش فوتبالی، نگاهی به پرسپولیس یحیی گل‌محمدی در فصل گذشته نشان می‌دهد این تیم، فصل گذشته مشکلی جدی در انتخاب نفرات اصلی خط دفاعی داشت، تا جایی که ترکیب مدافعان این تیم در همه هفته‌های فصل قبلی تغییر می‌کرد و پرسپولیس هیچ‌وقت در این بخش از زمین به ثبات نرسید.
در ادامه و نقل و انتقالات تابستانی با خرید دانیال اسماعیلی‌فر، مرتضی پورعلی‌گنجی و گولسیانی، این مشکل سرانجام حل شد اما حالا بی‌ثباتی انگار به بخش دیگری از ترکیب این تیم رسیده بود. تغییرات مداوم، حالا در خط حمله پرسپولیس اتفاق می‌افتد.
وقتی لوکادیا برای پرسپولیس به میدان می‌رفت، این تیم با یک مهاجم بازی می‌کرد.
بعد از جدایی لوکادیا و در شرایطی که شیخ دیاباته هم مصدوم بود، پرسپولیس بدون مهاجم تخصصی به مصاف حریفانش رفت و چند هافبک را در قامت مهاجم کاذب در نزدیکی دروازه حریف قرار داد و اتفاقا از این روش، نتیجه گرفت.
وقتی مصدومیت دیاباته تمام شد و عیسی آل‌کثیر نیز دوباره در ترکیب قرار گرفت، یحیی گل‌محمدی تصمیم گرفت تیمش را با دو مهاجم تخصصی به مصاف رقبا بفرستد.
نکته مهم در مورد این دو بازیکن، تحرک کم‌شان در زمین است. در حقیقت تیم یحیی نفرات زیادی در نزدیکی محوطه جریمه حریف داشت اما اصلا موقعیت خلق نمی‌کرد و تهدیدی برای خط دفاعی حریف به وجود نمی‌آورد.
محدوده حرکتی عیسی و شیخ دیاباته نیز در زمین بسیار کوچک بود و آنها نقش خاصی در پرس کردن تیم هوادار نداشتند. شاید کمی عجیب به نظر برسد اما پرسپولیس بدون مهاجم با حضور فعال مهدی ترابی و محمد عمری در حملات، بهتر از پرسپولیسی بود که دو مهاجم نوک تخصصی در ترکیبش داشت.
تیم یحیی گل‌محمدی برخلاف نیم فصل اول، دیگر اصلا شاداب نیست و نمی‌تواند موقعیت‌های زیادی روی دروازه رقبا بسازد. با این نفرات، انتظار می‌رود پرسپولیس در هر بازی ده‌ها موقعیت به وجود بیاورد اما فوتبالی که آنها این روزها ارائه می‌دهند، به مراتب ضعیف‌تر از تیم‌هایی مثل استقلال و سپاهان است.
7655
پرسپولیس 
