پایگاه خبری فوتبالی- یک: وقتی عده ای هوادارنما در تبریز با نادانی آن حرکات را در بازی برگشت فصل قبل انجام دادند هم همان زمان تراکتور سه بر صفر بازنده شد و هم چوب آن حرکات را ده ماه بعد تراکتور فعلی خورد که در کورس بالای جدول و گرفتن سهمیه است. تی تی ها از حضور هفتاد هشتاد هزار نفر در بازی برگشت این فصل محروم شدند تا در نهایت ترمز موفقیتهای تیم خمز در ورزشگاه سوت و کور بنیان دیزل کشیده شود. اگر تراکتور با تماشاگرانش در یادگار امام بازی می کرد، مطمئنا به راحتی دو بر صفر عقب نمی افتاد.
دو: پرسپولیس وقتی روی دور برد می افتد سخت متوقف می شود، این اتفاق از اصفهان و جام حذفی شروع شد. پایانش بازِ باز است .آنها در مهمترین مقطع فصل مهمترین بردها را به دست آوردند و البته بازی فینال گونه شنبه با سپاهان مانده است. بازی که می تواند معادلات بالای جدول را تغییر دهد. برای استقلال بهترین نتیجه تساوی دو تیم است. استقلال در صورت شکست دادن فولاد، با پرسپولیس هم امتیاز می شود و البته به یک امتیازی سپاهان می رسد. در صورت شکست سپاهان از پرسپولیس، استقلال با سپاهان هم امتیاز می شود و همچنان در دو امتیازی پرسپولیس باقی می ماند. در صورت شکست پرسپولیس از سپاهان، استقلال یک امتیاز بیشتر از پرسپولیس می گیرد و اختلاف سه امتیازی اش با سپاهان حفظ می شود. با توجه به ماجرای بازی رو در رو بازی پرسپولیس و سپاهان اهمیت ویژه ای برای قرمزپوشان و طلایی پوشان دارد.
سه: خمز اشتباه مورایس را مقابل پرسپولیس تکرار کرد. این را به عدم شناخت آنها از روح پرسپولیس بگذارید. مطمئن باشید نه مورایس و نه خمس این اشتباه را در مصاف مجدد با پرسپولیس تکرار نمی کنند. باز بازی کردن و بالا بازی کردن مقابل پرسپولیس یعنی خودکشی. پرسپولیس استاد ضدحمله زدن است. عجیب اینجا بود که تراکتور بازی دو بر صفر عقب افتاده را دو بر دو کرد اما به جای اینکه بازی را ببندد و تاخیری بازی کند و به کنترل توپ و زمان بپردازد، به فکر زدن گل سوم بود! از خطای آلوز روی وحید امیری هم نگذرید که بیخود و بی جهت خطا کرد تا بلای جان تراکتور شود.
چهار: فلان بازیکن دقایقی قبل از بازی دچار کشیدگی شد و بازی را از دست داد. اتفاقی تکراری که در فوتبال ما زیاد اتفاق می افتد. روز بازی، در هتل، حین گرم کردن چه اتفاقی می افتد که ناگهان بازیکنان کلیدی مصدوم می شوند؟ بازی تراکتور پرسپولیس اوج شاهکار این مورد بود با سه مورد تلفات. شفاف سازی نصیرزاده نه طرفداران تراکتور را راضی کرد، نه رسانه ها را!
پنج: مهدی ترابی روی دور افتاده ، عمری هم همچنان خوب و مؤثر بازی می کند، اما سورپرایز این سه بازی اخیر وحدت هنانوف بوده، رحمان از وقتی رحیمشان رفته فوتبالش زیر و رو شده است. آقای دانیال اسماعیلی فر آسوده بخواب که وحدت بیدار بیدار است. اسماعیلی فر در پرسپولیس آن دانیالی نبوده که همه انتظار داشتند.
شش: عطش پاکو خمز برای فوتبال بازی کردن و بردن قابل تقدیر است، لیگ ما با حضور این مربی کیفیت بهتری پیدا کرده، او تیمی را که چندین سال هویت و شخصیتش را به خاطر جابجاییهای پیاپی از دست داده بود به ثبات خوبی رسانده است.با تعویضهایش بازی را برگرداند اما در دقایقی که دنبال بردن بود حریف مرادیان و خط دفاعی آبکشش نشد. مرادیان هم روز عجیبی را پشت سر گذراند. درباره نوشته شده، استقلالی ها دروازه بانی او را مشکوک دانستند و تراکتوری ها هم از خوردن گلهای اول و سوم پرسپولیس توسط او حسابی تعجب کردند!
هفت: تراکتور تیم خوبی شده است؟ قطعا! آیا می تواند در کورس قهرمانی باشد؟نه! علت: خمز وارث یک ساختار فنی ویرانه بوده و برای ساختن این تیم باید به او زمان بیشتری داد. آنها هنوز از نظر شخصیتی به آن خودباوری ورود به مثلث قهرمانی نرسیده اند ولی در جمع تیمهای سید دو لیگ بهترین هستند. اگر از جام حذفی توسط استقلال حذف نمی شدند، شانس صعود به مراحل پایانی را هم داشتند.
هشت: روزه سکوت یحیی همچنان ادامه دارد. به نظر می آید فعلا این سکوت ادامه داشته باشد. شاید اگر پرسپولیس در یکی از دو جام قهرمان شد، یحیی هم در ظاهر یک قهرمان در کنفرانس ها ظاهر شود. در فوتبال ایران بی اهمیت ترین چیز کنفرانسهای خبری است که هیچ نظارتی روی آنها نمی شود و فقط جهت خالی نبودن عریضه برگزار می شود. قبلا فرهاد مجیدی و حالا امیرقلعه نویی و یحیی گل محمدی! سوال از این مربیان عزیز این است که آیا در لیگ قهرمانان آسیا هم می توانید کنفرانس خبری نروید؟ آهان! آنجا فرق می کند چون دلاری جریمه می شوید!
نه: یکی از تدابیر خوب یحیی در تبریز از کار انداختن مهره های کلیدی تراکتور بود. نه آلوز ، آلوز همیشگی بود و نه رضا اسدی مهاجم فرصت طلب هفته های قبل. آنالیز تیم مقابل یعنی برآیند همین نکات ریز. البته اسدی با شکم سیری یکی دو موقعیت را مقابل پرسپولیس در ابتدای نیمه اول از دست داد تا آن جمله کلیشه ای دوباره یادمان بیاید: نزنی، می خوری!
ده: پرسپولیس سه امتیاز مهم در تبریز به دست آورد، بردی که فاصله آنها با سپاهان را حفظ کرد تا جدال شنبه آینده (واقعا چرا شنبه آخه) با سپاهان به اوج حساسیت برسد. اما آیا سرنوشت جام در روز شنبه مشخص می شود؟ قطعا نه . سرنوشت جام را در دقایق پایانی هفته سی ام جستجو کنید. هنوز هشت هفته باقی مانده و در این هشت هفته اتفاق های زیادی ممکن است بیفتد. به نظر بازیهای سپاهان راحت تر است. آنها پس از بازی پرسپولیس در تهران، در اصفهان میزبان صنعت نفت آبادان هستند. سپس بازی حساسی با تراکتور در تبریز دارند. سپاهان دو هفته پشت سر هم در اصفهان میزبان مس رفسنجان و ملوان است. سپس یک بازی راحت با نفت مسجدسلیمان در مسجدسلیمان دارد. دو بازی آخر این تیم هم مقابل پیکان و مس کرمان در اصفهان است که روی کاغذ بازیهای چندان سختی نیستند. پرسپولیس اما وضعیتش با سپاهان فرق دارد. آنها پس از بازی سخت مقابل سپاهان در تهران، به رفسنجان می روند و با مس بازی می کنند. سپس در تهران میزبان ملوانان هستند. هفته بعد به کرمان می روند و با تیم مس بازی می کنند. پرسپولیس در تهران با استقلال دربی شماره 100 را برگزار می کند و سپس میهمان پیکان خواهد شد. دو بازی آخر قرمزها با گل گهر در تهران و نساجی در قائمشهر است. در واقع پرسپولیس بازیهای سختش مقابل سپاهان در تهران، مس رفسنجان در رفسنجان و استقلال و گل گهر در تهران است. البته نساجی در قائمشهر هم بازی چندان سختی به نظر نمی رسد اما مطمئنا تا آن زمان تکلیف قهرمان لیگ مشخص شده است. در این میان بازیهای استقلال تا پایان لیگ از هر دو تیم مدعی دیگر سخت تر است. استقلال پس از بازی با فولاد در اهواز، در تهران میزبان ذوب آهن است. سپس به اراک می رود و با تیم سرسخت آلومینیوم روبرو می شود. بازی نسبتا سخت بعدی استقلال با هوادار ساکت الهامی است. دربی بازی بعد است. استقلال یک بازی راحت با صنعت نفت فانوس بدست در تهران داد. پس از آن به رفسنجان می رود و در نهایت در یک بازی سوپرحساس در هفته آخر لیگ، میزبان تراکتور است که باید دید تا آن روز سرنوشت لیگ به کجا می رود و اهمیت این بازی چقدر خواهد بود.
گزارش از پیمان خنافری/ پایگاه خبری فوتبالی
پرسپولیس 
