پایگاه خبری فوتبالی- یک: سقوط مس کرمان آینه تمام نمای تیمی است که تمام مؤلفه های افتادن را به همراه داشت. تیمی که در دست دلالان می چرخید و هر بنجلی را به اسم بازیکن به این تیم قالب کردند. واقعا قصه مس کرمان، قصه پرغصه ای است!
دو: مس نه مثل نفت مسجدسلیمان بی پول بود و بدون امکانات و نه مثل خیلی از تیمهای هم تراز خود بدون پشتوانه مردمی. چرا افتادند؟ چون کیسه آنها پر شدنی نبود!
سه: سپاهان برای قهرمانی لیگ بیست و دوم همه امکانات و ابزار را فراهم کرده بود اما این کافی نبود. مشکل سپاهان هم تقریبا همان مشکل استقلال است. آنها هم برای مقابله با پرسپولیس در راه قهرمانی نیاز به توانی ۱۲۰ درصدی دارند. تا همین سه هفته پیش همه چیز دست خودشان بود که از دست دادند و بازی با ملوان جام را به پرسپولیس دادند.
چهار: مورایس برای شناخت بیشتر فضای روانی فوتبال ایران نیاز به زمانی بیش از یک فصل دارد. در فوتبال ایران برای قهرمانی هم باید درون زمین بجنگید هم در مواقع حساس وا ندهید. سپاهان تیم خوبی است و اگر حفظ شود که به احتمال بالا حفظ می شود، فصل بعد هم مدعی خواهد بود. آنها فوتبال خوبی بازی کردند و شایسته قهرمانی بودند اما تنها یک تیم قهرمان می شود و در نهایت با یک امتیاز کمتر از پرسپولیس نایب قهرمان شدند.
پنج: رامین رضاییان حرف درستی در پایان بازی زد: برای قهرمانی باید همه چیز را باهم شکست دهید. از اشتباهات داوری گرفته تا زمینهای بد و همه بهانه ها.
شش: سپاهان حق گلایه ندارد، همه چیز دست خودشان بود. ملوان در همین دو هفته اخیر فقط نه گل از مس رفسنجان و نفت مسجدسلیمان خورد. البته سپاهان روی اشتباه مدافعانش (محمد دانشگر و سیاوش یزدانی که از استقلال به سپاهان رفتند) هم جام حذفی را داد و هم اینکه دربازی ملوان گل خورد و همین دیروز بود که گل مس کرمان روی ضربه سری به ثمر رسید که مهاجم مس روی سر سیاوش یزدانی زده بود. اگر یکی از موقعیتهای پرشمار سپاهان مقابل این تیم گل می شد دیشب جام در دستان جلال علی محمدی بالا می رفت.
هفت: شهریار مغانلو بهترین سانترفوروارد لیگ ماست که به حق عنوان آقای گلی را در شرایطی به دست آورد که بازیکنان کناری اش ذاتا وینگر تخصصی نبودند. آقای گلی مغانلو در لیگی که میانگین گلزنی اش پایین است، آن هم با سیزده گل نشان می دهد فلسفه لیگ ما چقدر دفاعی است.
هشت: سپاهان برای دومین بار در سه سال اخیر با امتیاز ۶۵ به قهرمانی نرسید. چرا ؟ چون لیگ ما به نسبت دهه هشتاد تغییر کرده ، تیمهای استقلال و پرسپولیس و سپاهان ، خودشان را کاملا از بقیه سیزده تیم دیگر جدا کرده اند و استانداردهای قهرمانی را که قبلا میانگین دو امتیاز از هر بازی بود را تغییر داده اند. در این رقابت تیمی قهرمان می شود که کمتر اشتباه کند.
نه: بزرگترین باگ سپاهان در این فصل بازیکنان خارجی این تیم بودند که هیچ کمکی به این تیم نکردند. از سپاهان و ساکت بعید بود که دست به چنین خریدهای بدی بزنند ، آنهم تیمی که همیشه بهترین خارجی ها را داشته است. البته مورایس هم ساختار فوتبال ایران را نمی شناخت که به خرید آن بازیکنان راضی شده بود.
ده: نکته آخر درباره سپاهان تعداد کم بازیکنان بزرگ این تیم بود. هر تیمی برای قهرمانی نیاز به هفت هشت ستاره با کیفیت هشتاد به بالا دارد که در لحظات سخت و حساس گره را باز کنند. با همه اینها سپاهان خوب جنگید و شرافتمندانه در حالیکه بازیهای بزرگش با استقلال و پرسپولیس را برده بود در یک رقابت میلیمتری جام را به پرسپولیس داد.آینده سپاهان با مورایس در صورت ترمیم نقاط ضعف آینده بسیار روشنی است.
گزارش از پیمان خنافری/ پایگاه خبری فوتبالی
6442
