پایگاه خبری فوتبالی- حالا که تکلیف نیمکت استقلال مشخص شده میتوان گفت که به محمد ربیعی یک جورهایی در پروسه انتخاب سرمربی استقلال، اجحاف شده است!
به گزارش فوتبالی، از مدتها قبل محمد ربیعی در مصاحبههایش روی این نکته مانور کرده بود که ماموریت او در رفسنجان به پایان رسیده و بعد از روزهای خوبی که با مس پشت سر گذاشته – از آوردن این تیم از رده های میانی لیگ یک به لیگ برتر گرفته تا قرار گرفتن در رده پنجم در فصل گذشته – به دنبال یک چالش جدید است.
نام او به عنوان یکی از گزینههای هدایت تیم امید مطرح شد و او راحت می توانست سرمربیگری تیم امید ایران را قبول کند اما او ترجیح داد فعلا سراغ کار در رده امید نرود و به عنوان یک مربی باشگاهی به فعالیتش ادامه دهد. البته در ماجرای اینکه او سرمربی تیم امید نشد هم اتفاقاتی افتاد که شاید فعلا بیان کردن آنها درست نباشد اما طبیعی بود که با توجه به رزومه خوبی که او در رفسنجان درست کرده بود، مورد توجه تیمهای مختلفی قرار بگیرد و به همین دلیل بود که نام او به عنوان یکی از گزینههای داخلی هدایت استقلال مطرح شد.
او در کنار جواد نکونام، ساکت الهامی و علیرضا منصوریان چهار گزینه داخلی جانشینی ساپینتو بودند که نهایت او و نکونام تبدیل به دو گزینه نهایی این تیم شدند. در شرایطی که حضور نکونام در استقلال نیاز به یکسری تاییدیهها داشت و تمایلی هم از سوی مدیران فعلی استقلال برای سرمربی نشدن نکونام باعث شد تا ربیعی گزینه نهایی آنها شود. این خبر خیلی زود به بیرون درز کرد که مدیران استقلال با ربیعی مذاکره کرده اند. هر چند برخی مدیران و حتی پیشکسوتان استقلال بعد از منتقی شدن ماجرای ربیعی و استقلال، سعی کردند این مذاکرات را رد کنند، اما واقعا ربیعی با مدیران استقلال مذاکره کرده بود. خبرهای بعدی که آمد نشان می داد که مدیران استقلال با او به توافق نرسیده اند و او را نخواسته اند اما داستان کلا چیز دیگری بود. اینکه ربیعی پیش از تایید شدن نکونام، از سرمربی شدن در استقلال انصراف داده بود!
جدا از اینکه او سر مسائل مالی و بهتر بگوییم بودجه باشگاه استقلال، با این تیم به توافق نرسید، جدایی یکسری از بازیکنان تاثیرگذار آبیها نظیر محمد محبی و مهدی قایدی هم در تصمیم ربیعی موثر بوده است. نکته دیگر اینکه او در صحبتهایش با حجت کریمی، به او توصیه کرده بود که با توجه به درخواست هواداران استقلال از مدیران این باشگاه برای جذب نکونام، بهتر است نکونام جانشین ساپینتو شود و مدیران باشگاه استقلال بهتر است موانع بر سر کار نکونام را بردارند چرا که هواداران استقلال، خواهان نکونام هستند. هر چند هواداران استقلال تمایل چندانی به حضور ربیعی هم نداشتند و ویدیویی از او منتشر شد که خاطره ای را تعریف می کرد که در کودکی اش به همراه پدرش به انزلی رفته تا بازی ملوان و پرسپولیس را ببیند و البته این خاطره را با خنده بازگو می کرد اما به صورت مستقیم هم نگفت که طرفدار پرسپولیس است. هر چند خنده های او و اینکه پدرش طرفدار پرسپولیس بوده باعث شد تا همه نتیجه بگیرند که چون پدرش پرسپولیسی بوده، پس خودش هم پرسپولیسی است! اما از ربیعی اظهارنظری پیدا نمی شود که نشان دهد او طرفدار چه تیمی است.
ربیعی گزینه قلعهنویی نبود
اما در حالیکه طی یکی دو روز گذشته شانس جواد نکونام برای حضور در استقلال، افزایش پیدا کرده بود، دیروز یکی از رسانهها مدعی شد که امیر قلعهنویی مخالف حضور جواد نکونام در استقلال است و با توجه به اینکه حجت کریمی از قلعه نویی حرف شنوی دارد، اجازه نمی دهد که نکونام روی نیمکت استقلال بنشیند. نام محمد ربیعی هم این وسط مطرح شد و گفتند که ربیعی گزینه قلعه نویی است در حالیکه اصلا اینطور نبود و اصلا نام ربیعی مطرح نبود چرا که او از سرمربیگری استقلال منصرف شده بود. این جریان با هدف تخریب ربیعی وارد کارزار شد تا به عنایتی گزندی وارد نشود و در نهایت پس از پایان رقابتهای امیدهای غرب آسیا، عنایتی بدون سر و صدا سرمربی استقلال شود. این وسط، فقط سرمربی سابق مس رفسنجان سیبل شده بود. اینکه چطور قرار بود رضا عنایتی سرمربی استقلال شود هم در نوع خودش جالب بود. ظاهرا در قرارداد عنایتی با فدراسیون فوتبال بندی وجود دارد که در این بند، او در صورت داشتن پیشنهاد از استقلال، می تواند از تیم امید جدا شود. در هر حال این یک سناریو بود که به نتیجه نرسید و البته ادامه این سناریو را فعلا فاش نمی کنیم تا اینکه زمانش فرا برسد. در نهایت هم مشکل جواد نکونام هم با فشار هواداران استقلال حل شد تا گزینه محبوب هواداران استقلال، هدایت این تیم را بر عهده بگیرد. در پایان گزارش بهتر است این نکته را بدانید که امیرقلعه نویی و محمد ربیعی یک ماهی هست که یکدیگر را ندیده اند و البته آنطور که شنیده ایم رابطه خوبی هم بین این دو وجود ندارد تا برای نیمکت استقلال مورد حمایت سرمربی تیم ملی قرار بگیرد! البته شاید همه این موارد را محمد ربیعی، یک روز در گفت و گویی اشاره کرد که باید تا آن روز منتظر ماند.
1984