پایگاه خبری فوتبالی- این روزها ماجرای بیرانوند و فسخ قراردادش با پرسپولیس و نزدیک شدنش به استقلال و در نهایت بازگشت به پرسپولیس و بسته شدن یک قرارداد جدید، هنوز نقل محافل است.
به گزارش فوتبالی، استقلالی ها با همه مشکلاتی که با علیرضا بیرانوند داشتند، همچنان روی آن پست اینستاگرامی اش که خودش را استقلالی دانسته بود، مانور می دادند و بازنشر اسکرین شات آن پست، استقلالی ها را از پیوستن بهترین دروازه بان ایران و شاید آسیا به تیمشان خوشحال می کرد. به همین دلیل فوتبالی، ماجرای پیوستن بیرانوند به پرسپولیس را در حدود هفت سال پیش بازخوانی خواهد کرد.
وقتی یک استقلالی، پرسپولیسی شد!
"هرگز دوست ندارم مثل دروازه‌بانانی که به پرسپولیس آمدند و یکی دو سالی برای این تیم بازی کردند باشم. آمده‌ام تا سال‌های سال پیراهن این تیم را بر تن کنم و با عملکردم دل هواداران این تیم را شاد کنم. قبلا گفته بودم می‌خواهم 10 سال دروازه بان تیم پرسپولیس باشم و الان هم سر حرفم هستم. امیدوارم خداوند به من تن سالم بدهد تا بتوانم در تمام سال‌هایی که برای پرسپولیس بازی می کنم عملکرد خوبی داشته باشم." این بخشی از اولین علیرضا بیرانوند پس از انتقالش به پرسپولیس در سال 1395 و پیش از شروع لیگ برتر شانزدهم است. دقیقا روز 27 اردیبهشت و در ایامی که علی اکبر طاهری مدیر عامل باشگاه پرسپولیس بود. قرارداد سال اول بیرانوند یک میلیارد تومان اعتبار داشت که قرار بود در فصل دوم درصدی به آن اضافه شود. همانطور که گفتیم این اتفاق در حالی رخ داد بیرانوند قبل‌تر بارها و بارها از علاقه‌اش به استقلال گفته بود. حتی در صفحه شخصی خودش در اینستاگرام با انتشار عکسی از خودش نوشته بود: «دوستان خوبم! من اینجا اعلام می‌کنم استقلالی هستم و استقلال رو تیم محبوبم می‌دونم.» بعد از انتشار این پست، همه استقلال را تیم آینده بیرانوند می‌دانستند اما او در کمال تعجب در ابتدای لیگ شانزدهم پرسپولیسی شد.
چرا راه بیرانوند، از استقلال به پرسپولیس کج شد؟
آنهایی که حافظه بهتری دارند حتما یادشان هست که پرسپولیس در نیم‌فصل لیگ پانزدهم هم تلاش زیادی برای جذب این دروازه‌بان کرد. اما باشگاه نفت تهران رضایتنامه او را صادر نکرد و بیرو تا آخر فصل شاگرد علیرضا منصوریان ماند. در همان برهه استقلال هم تلاش زیادی برای جذب بیرانوند کرد. بیرانوند در نفت تهران ماند و در بازی نفت تهران مقابل پرسپولیس، کلین شیت کرد. بازی که دو بر صفر به سود نفت تهران به پایان رسید. قهرمانی از دست پرسپولیس لیز خورد و این علیرضا منصوریان بود با تیمش قهرمانی را از پرسپولیس گرفت. همین بازی باعث شد تا منصوریان، فصل بعدش جای پرویز مظلومی را در استقلال هم بگیرد. آن زمان هم همه فکر می کردند که بیرانوند که قرار بود نیم فصل به پرسپولیس برود، به همراه منصوریان به استقلال خواهد رفت. اما این اتفاق نیفتاد. دلیل اول این بود که در آن زمان سید مهدی رحمتی را در اختیار داشت و البته اما قرارداد او در پایان لیگ برتر پانزدهم تمام می‌شد اما به موازات مذاکره با رحمتی، با بیرانوند هم وارد مذاکره شد. بعدها آنطور که بیرانوند چند سال پیش گفت، مدیران استقلال از نام او استفاده کردند تا قرارداد رحمتی را کم کنند! علاوه بر همه اینها بیرانوند نمی خواست با رحمتی و حسینی که هر دو سرحال بودند و سیدحسین حسینی هم مشکلاتی با رحمتی داشت و دوست داشت جای او را در ترکیب بگیرد، وارد رقابت شود. او ترجیح می داد به تیمی برود که با یک دروازه بان رقابت کند. این تصمیم او یا مشاور یا مشاوران بیرانوند منطقی بود. درباره علاقه دوران کودکی و نوجوانی و جوانی بیرانوند و اظهارنظرها وکری خوانی های او برای پرسپولیس هم مشاوران، فوتبال حرفه ای را برای بیرانوند تشریح کرده بودند و گفته بودند در طول تاریخ فوتبال باشگاهی ایران، بسیاری استقلالی ها و پرسپولیسی ها بوده اند که بر خلاف تمایل رنگی شان در این تیم ها توپ زده اند و نگاه بیرانوند هم باید در این باره حرفه ای و با توجه به آینده باشد.
افشاگری علی نظری جویباری درباره استقلالی نشدن بیرانوند
علی نظری جویباری معاون وقت باشگاه استقلال چند ماه بعد از انتقال بیرانوند به پرسپولیس در مصاحبه‌ای افشاگرانه روشن کرد که چرا بیرانوند به استقلال نرفت. او در 9 آبان همان سال گفت: «بیرانوند در لیست پرویز مظلومی بود. یک روز آقای کرد نوری (از پیشکسوتان استقلال) به باشگاه استقلال آمد و گفت بیرانوند را آورده‌ام که با او مذاکره کنید. با بیرانوند نشستیم و صحبت کردیم و به او اعلام کردیم که رضایت نامه‌ات را از نفت می‌گیریم. ما با او برای سه سال به مبلغ دو میلیارد و 800 تمام کردیم. حتی قرار شد اگر پولی بابت رضایتنامه پرداخت شود از قراردادش کسر شود. در واقع مظلومی در لیستی که به ما داده بود هم نام او بود و هم نام رحمتی. البته اولویت ابتدایی ما رحمتی بود و سپس بیرانوند. ما باید این فکر را می کردیم که اگر رحمتی به استقلال نمی‌آمد بتوانیم یک جانشین برای او داشته باشیم. اما وقتی سراغ سید رحمتی رفتیم، او بدون هیچ مشکل خاصی با ما به توافق رسید! همین باعث شد دیگر سراغ بیرانوند نرویم.» همانطور هم که گفته شد بیرانوند لابد با خودش این فکر را کرده بود که اگر به استقلال برود باید ذخیره رحمتی باشد و از طرفی با حسینی هم باید رقابت کند. از طرفی این اتفاقات مصادف شد با نمایش‌های ضعیف سوشا مکانی در پرسپولیس. تیم برانکو قهرمانی لیگ پانزدهم را به دلیل گل‌های خورده زیاد از دست داد و دیگر نمی‌خواست چنین اتفاقی تکرار شود. برای همین تلاش و اصرار زیادی برای جذب بیرانوند کرد. بیرانوند هم وضعیت دروازه دو باشگاه را مقایسه کرد و تشخیص داد پرسپولیس گزینه بسیار بهتری است. روایت هایی هم در این زمینه وجود دارد که اصرار منصوریان برای گرفتن بیرانوند به جایی نرسید و در واقع چون سید مهدی رحمتی کاپیتان استقلال هم بود، جذب بیرانوند به این راحتی ها نبود. روایت های درگوشی هم وجود دارد که نشان می دهند رحمتی هم تمایل زیادی به آمدن بیرانوند نداشته و اتفاقا استارت اختلاف های منصوریان و رحمتی در دوران سرمربیگری منصوریان در استقلال که در نهایت به نیمکت نشینی رحمتی و فیکس شدن حسینی منجر شد، از همین ماجرای بیرانوند بوده است.
دلبری بیرانوند برای پرسپولیسی‌ها
بیرانوند برای اینکه ذهنیت‌های قبلی درباره استقلالی بودنش را پاک کند کم‌کم شروع به اعلام حمایت و هواداری از پرسپولیس کرد. او تصور می‌کرد با درخشش در پرسپولیس می‌تواند در تیم ملی هم جایگاه خوبی پیدا کند و حتی به جام جهانی هم برسد. از خوش‌اقبالی او بود که همه تصوراتش درباره آینده خودش در پرسپولیس درست از آب درآمد و او با لباس این تیم به هر آنچه که دوست داشت رسید. قهرمانی لیگ و جام حذفی و سوپرجام، فینال لیگ قهرمانان آسیا، بازی در جام جهانی و در نهایت تجربه بازی در خارج از ایران. حضور بیرانوند در پرسپولیس و درخششش در این تیم به قدری پررنگ شده بود که دیگر سابقه استقلالی بودن او از یادها رفته بود. طرفداران استقلال هم دیگر تمایلی به یادآوری این مساله نداشتند. اما پس از 7 سال بازی در پرسپولیس و در حالی که کسی فکرش را هم نمی‌کرد، خاطرات مرده زنده شد و اسکرین‌شات‌های قدیمی و فراموش شده بازنشر شد و پست اینستاگرامی بیرانوند دوباره جلوی چشم هواداران استقلال و پرسپولیس رژه رفت و استقلالی‌ها با شوق به آن تصاویر نگاه می‌کردند و پرسپولیسی‌ها با دلخوری و بی‌میلی. همان پستی که بیرانوند زیرش نوشته: «دوستان خوبم! من اینجا اعلام می‌کنم استقلالی هستم و استقلال رو تیم محبوبم می‌دونم.» اما در نهایت بیرانوند در پرسپولیس ماند. ماندن بیرانوند در پرسپولیس هم می تواند در آینده سوژه یک گزارش شود. اینکه او خودش خواست بماند، یا وادارش کردند، بماند. اینکه فسخ او غیرقانونی و غیرموجه بود یا موجه قانونی. اینکه او به خاطر فضای فوتبال ایران در پرسپولیس ماند یا اینکه در نهایت به هدفش که بازارگرمی و بالا بردن نرخ قرارداد و گرفتن آپشن هایش بود، رسید. بیرانوند برای علیرضا منصوریان این نفع را داشت که یکی از معیارهایی که او راحت توانست سرمربی استقلال شود این بود که پرسپولیس را برده بود. منصوریان زمانی که سرمربی استقلال شد، در دو دربی رفت و برگشت به پرسپولیسی که بیرانوند دروازه بانش بود، نباخت و در دربی برگشت همان فصل، استقلال، سه بر دو پیروز شد. این بار هم بیرانوند با استقلالی نشدنش، باعث شد تا حجت کریمی سرپرست مدیرعاملی استقلال که انتقادهای هواداران از او به اوج رسیده بود، استعفا کند و برود!
گزارش از ناصر نامدار/ پایگاه خبری فوتبالی
۱۳۵۹
پرسپولیس 
