ماجرای فرزند از دست رفته دروازه بان آرسنال سه روز قبل از دربی لندن از زبان خودش

پایگاه خبری فوتبالی – آرون رمزدیل درباره حادثه تلخی که در فصل گذشته برای همسرش رخ داد که آن‌ها را مجبور به سقط جنین کرد، صحبت به میان آورده است و از حمایت میکل آرتتا از خود در آن دوره تلخ تشکر کرده است.

به گزارش فوتبالی، این دروازه بان انگلیسی در نامه‌ای به نشریه "The Player's Tribune" از چندین مشکل شخصی اش صحبت کرده است که شامل دوران تلخی که او و خانواده‌اش در اواخر سال گذشته داشتند، می‌شود. این سنگربان 25 ساله پس از آن به جمع توپچی‌ها بازگشت که به دنبال ادامه روند خوب خود در کورس قهرمانی لیگ جزیره بودند اما رمزدیل در اینباره گفت که آرتتا زندگی شخصی او را اولویت اصلی دانسته و از این بابت بسیار قدردان سرمربی اسپانیایی خود است.

او در نامه خود در اینباره توضیح داد:" چیزهایی درباره زندگی شخصی ما وجود دارد که مردم از آن هیچ خبری ندارند و سال گذشته برای من و خانواده ام از نظر احساسی پر از پستی و بلندی بود. اوج آن مربوط به زمانی بود که با آرسنال به قله لیگ جزیره رسیدیم و به اولین جام جهانی ام رفتم؛ بعد آن من و همسرم متوجه شدیم که قرار است برای اولین بار بچه دار شویم. بعد از جام جهانی، میکل چند روز بیشتر به من استراحت داد و ما هم به یک تعطیلات کوتاه رفتیم. واقعا شادترین دوره زندگی مان را زندگی می‌کردیم. گفتن آن آسان نیست اما حس می‌کنم که مهم است مردم این را بدانند... در راه بازگشت به خانه، همسرم متحمل سقط جنین شد. حتی الان هم واقعا آسان نیست که از درد آن پرواز 6 ساعته در راه بازگشت به لندن برایتان بگویم. فقط می‌خواهم به هرکسی که این را می‌خواند بگویم اگر مجبور هستید با این مشکل روبرو شوید، احساس تنهایی نکنید. وقتی برگشتیم، به افراد زیادی این موضوع را نگفتم. تنها به خانواده ام، هم تیمی‌هایم و البته میکل در اینباره گفتم. او رفتار فوق‌العاده ای داشت. حتی در میانه کورس قهرمانی که فسار بسیار زیادی بر روی باشگاه وجود داشت، به من گفت اگر به کمی استراحت برای کنار آمدن با آن نیاز دارم، مشکلی ندارد. میکل همه کار کرد تا مطمئن شود من و خانواده ام حالمان خوب شود. این برای من یک سرمربی واقعی است. ما همیشه در همه چیز اتفاق نظر نداریم، گاهی صحبت‌های عمیقی درباره فوتبال باهم داریم اما او خیلی به بازیکنانش اهمیت می‌دهد و به دلیل نحوه برخورد کردن با غم ما، برای همیشه به او احترام می‌گذارم. سه روز بعدش با تاتنهام بازی داشتیم و آن تنها راهی بود که می‌توانم ذهنم را از این موضوع دور کنم. فوتبال همیشه راه فرار من بوده است و به سرمربی گفتم که می‌خواهم بازی کنم. شب بسیار خوبی بود و بهتر از آن نمی‌شد. بازی را 2-0 بردیم و طرفدارانمان در خانه تاتنهام فوق‌العاده بودند. اگر دوباره بازی را نگاه کنید در پایان بازی مرا لبخند بر لب می‌بینید."

2102