پایگاه خبری فوتبالی - پیروزی دوباره ژاپن بر آلمان اصلا عجیب نیست. این نتیجه دقیقا در مسیر روندی است که فوتبال ژاپن از سالها قبل در پیش گرفته است.
به گزارش فوتبالی، در آخرین دقایق شب گذشته روی گوشی موبایل علاقمندان به فوتبال یک نوتیفیکیشن درباره نتیجه پایانی بازی دوستانه آلمان و ژاپن ظاهر شد. نوتیفیکیشن این بود: «آلمان یک – ژاپن 4». در ابتدا به نظر میرسید اشتباهی صورت گرفته و تعداد گلهای دو تیم جابجا نوشته شده است. اما وقتی کاربران نوتیفیکیشن را لمس کردند و زنندگان گلها را دیدند متوجه شدند که هیچ اشتباهی صورت نگرفته و خبر درست است. ژاپن با نتیجه 4 بر یک آلمان را در وولفسبورگ شکست داده بود.
گلهای اول و دوم ژاپن بسیار شبیه به هم بود. البته ژاپنیها روی گل دومشان خوششانس هم بودند اما تکرار حملهای که به گل اول منجر شده بود نشان داد آنها روی این تاکتیک کار کردهاند و در انجام آن مسلط هستند. دو گل دیگر ژاپن هم باز از سمت راست این تیم و سمت چپ آلمان پایهریزی شد تا مشخص شود آنالیز خوبی روی آلمانها انجام دادهاند.
حقیقت این است که هیچ اتفاق عجیبی رخ نداده است. درست است که تیم ملی آلمان روزهای خوبی را سپری نمیکند اما نمیشود صرفا ضعف این تیم را در نتیجهای که ثبت شد دخیل دانست. پیروزی ژاپن دقیقا در مسیر روندی است که فوتبال ژاپن مدتهاست در پیش گرفته است: «جدا شدن از آسیا و پیوستن به صف تیمهای قدرتمند جهان».
اگر به لیست بازیکنانی که برای بازی با آلمان به اردوی ژاپن دعوت شدند نگاه کنید میبینید که فقط 4 نفرشان در لیگ ژاپن بازی میکنند و به جز یک نفر که عضو باشگاه الریان قطر است بقیه در لیگهای درجه یک یا دو اروپایی حضور دارند. تماس همیشگی با فوتبال اروپا باعث میشود بازیکنان به سطح بالایی برسند. چه از نظر بدنی و چه از نظر ذهنی.
این البته یک پروژه فردی نیست. جدا از رشد انفرادی بازیکنان، تیم ملی ژاپن هم سالهاست حریفان بزرگ و درجه یکی را برای بازیهای دوستانه انتخاب میکند. قبل از بازی با آلمان، ژاپن بازیهایی را مقابل تیمهای پرو، السالوادور، کلمبیا و اروگوئه انجام داده بود. هر چند سال یک بار هم با برزیل و آرژانتین و فرانسه و بقیه قدرتهای بزرگ دنیا تنه به تنه میشوند.
آنها در جام جهانی هم با تیمهای مطرحی مثل اسپانیا و آلمان بازی کردند که هر دو را شکست دادند. فقط ضربات پنالتی و درخشش دومینیک لیواکوویچ در ضربات پنالتی بود که باعث شکست و حذف آنها در مرحله یک هشتم نهایی شد. وگرنه ژاپنیها میتوانستند به مراحل بالاتر هم بروند.
حالا فوتبالدوستان ایرانی با حسرت به ژاپنیها نگاه میکنند اما مساله این است که پروژه بلندپروازانه ژاپنیها البته مال امروز و دیروز نیست. آنها از 3 دهه پیش برای چنین روزهایی برنامهریزی کرده بودند. با ساخت استادیومهای مناسب و به روز، با جذب مربیان و بازیکنان خارجی، با فرستادن استعدادهایشان به باشگاههای اروپایی و حتی با ساختن انیمیشنهایی مثل «فوتبالیستها». موفقیت امروز آنها آسان به دست نیامده. ژاپنیها با برنامه ریزی، هزینه کردن و مدیریت درست به اینجا رسیدهاند. دقیقا چیزهایی که در فوتبال ایران نداریم!
جام ملتهای آسیا در راه است و تیم ملی ایران برای قهرمانی در این تورنمنت کار سختی دارد. ژاپن با اختلاف مدعی اول قهرمانی است و این کتمان کردنی نیست. آنچه را که علاقمندان به فوتبال در ایران دیدند یقینا کادر فنی تیم ملی ایران و امیر قلعهنویی هم دیده است. اگر بخواهیم صادق باشیم نتیجه تقابل احتمالی ایران و ژاپن در جام ملتها چیزی شبیه نتیجه آخرین تقابلشان خواهد بود. چرا که به نظر میرسد گل زدن به آلمان هم آنها را خیلی ذوقزده نمیکند و ژاپنیها اصولا دیگر دغدغه تیمهای آسیایی را ندارند.
1359