پایگاه خبری فوتبالی- استوری مشترک بازیکنان استقلال بازخوردهای متفاوتی را به دنبال داشته است اما آنقدر که بازیکنان استقلال انتظار داشتند مثبت نبوده است.
به گزارش فوتبالی، تا قبل از اتفاقات مربوط به حضور کریستیانو رونالدو در ایران و بازی پرسپولیس و النصر، این باشگاه استقلال و نارضایتی بازیکنان و سرمربی استقلال بود که در اغلب روزها در سرخط خبرها قرار میگرفت.
با ورود رونالدو به همراه کاروان باشگاه النصر به تهران و حواشی فراوانی که بازی پرسپولیس و النصر ایجاد کرد ماجراهای اختلافات جواد نکونام با مدیریت باشگاه استقلال تا حد زیادی به محاق فراموشی رفت.
البته پیش از ورود النصر، حکم کمیته انضباطی درباره سپاهان و شکایت چند باشگاه از پرسپولیس به خاطر ماجرای رد شدن از سقف قرارداد، استقلالی ها را به خاطر اینکه مدیریت باشگاه سقف را رعایت کرده و دیگر امتیازی از استقلال کسر نمی شود خوشحال کرد.
به خصوص اینکه قنبرزاده نایب رییس دوم فدراسیون فوتبال هم تخلفات پرسپولیس را به نوعی تایید کرد هر چند گفته می شود رد شدن از سقف پرسپولیسی ها، آنقدر زیاد نیست که مثل سپاهان با آنها برخورد شود. در هر حال استقلال که به قول خود کنایه نکونام یه خطیر، بچه خوب داستان بوده، می تواند خیالش بابت کم نشدن امتیاز راحت باشد.
حالا پس از خروج رونالدو و النصر از تهران و خوابیدن قیل و قالها، احتمالا برای همین هم بود که ساعتی پیش، بازیکنان استقلال با انتشار یک استوری مشترک خواستند تا به صدر خبرها برگردند!
در این استوری بازیکنان استقلال نوشته بودند که علیرغم وعدههای بسیار، هنوز 30 یا 40 درصد از مبالغ قراردادهای سال گذشتهشان پرداخت نشده و به همین دلیل ناامید و سرخورده شدهاند. آنها همچنین اعلام که دیگر رمقی برای تمرین کردن ندارند. در انتهای پیام هم مدعی شدند که برخی قصد دارند استقلال کوچک و به یک تیم معمولی تبدیل کنند.
به نظر میرسد ادعای بازیکنان درباره پرداخت نشدن 30 تا 40 درصد از قراردادهای سال گذشته درست است. چرا که خود علی خطیر دو هفته پیش در برنامه فوتبال برتر این مساله را تایید کرد.
اما نکاتی هست که نباید فراموش کرد. حتی خود طرفداران استقلال هم به این حقیقت پی بردهاند که قرارداد سال قبل بازیکنان این تیم به شکلی عجیب و باورنکردنی نسبت به سال قبلتر افزایش پیدا کرده بود. تا حدی که 60 یا 70 درصدی که به آنها پرداخت شده از مبلغ قرارداد بازیکنان سایر تیمها بیشتر بوده است! به زبان ساده ۵۰ درصد قرارداد برخی بازیکنان استقلال به اندازه ۱۵۰ درصد قرارداد بازیکنان دیگر تیمهای لیگ برتری است.
البته نمیشود منکر شد که به هر حال اینها قراردادهایی است که نوشته شده و از نظر قانونی قابل پیگیری است و قانون حق را به بازیکنان این تیم خواهد داد. اما بازیکنان استقلال حتما در جریان هستند که این باشگاه ۹۰۰ میلیارد تومان بدهی کلی و ۶۰۰ میلیارد تومان بدهی جاری و البته ۴۰۰ میلیارد تومان بدهی فصل پیش را دارد.
این را هم میدانند که وزارت ورزش و ارگانهای دولتی چند سالی است که دیگر به دو باشگاه استقلال و پرسپولیس بودجه نمیدهند. از طرفی فرصتهای درآمدزایی مثل قرارداد با اسپانسر هم به دلیل سوءمدیریت مدیران پیشین از دست رفته است.
واقعیت این است که اوضاع مالی استقلال به شدت خراب است و راههای درآمدزایی زیادی برای این تیم (و البته پرسپولیس) وجود ندارد. مدیرانی هم که به نظر میرسید بتوانند به استقلال کمک کنند در سالهای اخیر به این آمدند و بدون این که اتفاق مثبتی را رقم بزنند رفتند و حالا دیگر کسی جرات ورود به مدیریت این باشگاه را هم ندارد. از خود فتح الله زاده گرفته تا امثال خلیل زاده، سعادتمند، مددی و آجورلو و این اواخر حجت کریمی. باشگاه استقلال با حضور همه این مدیران و اعضای عریض و طویل هیات مدیره به آرامش نرسیده است.
با این همه باز وضعیت به سود بازیکنان تمام خواهد شد. چرا که قرارداد آنها قانونی است و باشگاه دیر یا زود باید پول بازیکنان را بدهد. قرارداد این فصل هم که بسته شده و کم هم نیست.
نکته دیگر شکل اعتراض بازیکنان است. به شکلی عجیب این نوع اعتراض شبیه اعتراضاتی است که بازیکنان تیم ملی در زمان کارلوس کیروش انجام میدادند و در راستای خواستههای سرمربی پرتغالی بود. نکونام دقیقا در حال کپی کردن آن کارهاست. کارهایی که البته فضا را برای مدیران آشفته می کند. جالب است بدانید این رویه دو هفته پیش در پرسپولیس هم اجرا شد اما در نهایت بازیکنان پول نگرفتند و حتی پس از گرفتن مهاجم خارجی، کلی به درویش اعتراض کردند.
نکته مهم دیگر این است که وضعیت این روزهای استقلال هم شباهتهای زیادی به تراکتورِ بعد از دوران مصطفی آجورلو دارد. این باشگاه مشکلات زیادی دارد که ناشی از اشتباهات مدیران گذشته است. آنقدر زیاد و بزرگ که به نظر میرسد بیش از یک فصل دیگر هم گریبان این تیم را رها نخواهد کرد.
دقیقا مثل تراکتور که هنوز هم از خاکستر آن سالها بلند نشده و فقط توانسته به مرور برخی از مشکلات را حل کند. در این میان برخی هواداران، توقع خویشتنداری از بازیکنان استقلال (و کلا فوتبالیستها) که مشکلاتشان قابل مقایسه با مشکلات بخش زیادی از افراد جامعه نیست، را توقع بالایی نمیدانند. به خصوص این که آنها سال قبل هم در نتیجهگیری خوب عمل نکردند. بازیکنان هم به خوبی می دانند گلایههای دائمی فوتبالیستها از بیپولی و عقب افتادن حقوقها و به میان کشیدن مسائلی مثل نام باشگاه و شان هواداران در سالهای اخیر، نتیجه عکس داده و باعث خدشهدار شدن وجهه آنها شده است.
البته به آنها هم میشود حق داد اما وقتی پایان قصه برای آنها شیرین است و در هر حالتی همه قراردادشان را به هر شیوهای خواهند گرفت کمی خویشتنداری بد نیست.
گزارش از ناصر نامدار/ پایگاه خبری فوتبالی
1359