پایگاه خبری فوتبالی- پس از آنکه انتقادات از کادر پژمان درستکار به اوج خود رسید که حتی علیرضا دبیر هم در اولین مصاحبه‌هایش احتمال ایجاد تغییرات در کادرفنی را محتمل بداند.
به گزارش فوتبالی، انتخاب پژمان درستکار به عنوان سرمربی تیم ملی آزاد چندی بعد از المپیک ۲۰۲۰ توکیو اتفاق افتاد، بعد از یک دوره پرفراز و نشیب بین رئیس فدراسیون و سرمربی‌ای که پیش از ریاست علیرضا دبیر، توسط سرپرست وقت فدراسیون (حمید بنی‌تمیم) انتخاب شده بود.
سرانجام چیزی که خیلی‌ها به واسطه رفاقت دیرینه دبیر - درستکار و اعتقاد و باور قهرمان المپیک ۲۰۰۰ سیدنی به فنی بودن نفر چهارم جهان در سال ۱۹۹۸، از قبل پیش‌بینی‌اش کرده بودند، بعد از کسب یک نقره و یک برنز المپیک که با شکست دوباره حسن یزدانی مقابل دیوید تیلور به دست آمد، رخ داد: پژمان درستکار جایگزین غلامرضا محمدی شد.
پژمان درستکار در شروع، احسان امینی، بهنام احسانپور، اباذر اسلامی، مصطفی آقاجانی و در ادامه نیز فرید دژم‌خو و ایمان محمدیان را به کادرفنی اضافه کرد که البته احسانپور سال گذشته از این کادر جدا شده و هدایت تیم ملی نوجوانان را برعهده گرفت.
از همان وقت، همواره این انتقاد پیرامون کادرفنی تیم ملی مطرح بود که بدون مدال و عنوان بودنِ سرمربی جدید، باید با بهره‌گیری از مربیانی که عنوان‌دار جهان بوده‌اند، پر شود، اما این تیم در سال اول که البته مسابقه جهانی در فاصله دو ماه بعد از المپیک توکیو، در اسلو برگزار شد، با حسن یزدانی، کامران قاسم‌پور و امیرحسین زارع سه طلا، با علیرضا سرلک، امیرمحمد یزدانی و محمد نخودی ۳ نقره و مجتبی گلیج یک برنز، صاحب ۱۶۲ امتیاز شد و بعد از روسیه و آمریکای ۱۷۳ و ۱۶۵ امتیازی در جایگاه سومی جهان قرار گرفت. همین عملکرد که البته با شکست چند قهرمان نامی از جمله دیوید تیلور اتفاق افتاد، از بار انتقادات از کادر بدون عنوانِ تیم ملی کاست، اما سال بعد که مسابقات جهانی در غیاب روسیه‌ی محروم در بلگراد برگزار شد و تیم ملی هرچند باز هم توانست هفت مدال (۲ طلا، ۳ نقره و ۲ برنز) بگیرد، اما شکست‌های تکراری مقابل حریفان سنتی از جمله باروز، تیلور، آکگول و... علاوه بر آنکه یک بار دیگر خلأ آنالیز صحیح را زیر سوال برد، کادر همراه پژمان درستکار را در معرض قضاوت قرار داد.
امسال، اما با کسب تنها چهار نشان از مسابقات جهانی که فقط هم یکی از آن‌ها طلا بود و با شکست‌های بیشتری همراه شد، انتقادات از کادر پژمان درستکار به اوج خود رسید که حتی علیرضا دبیر هم در اولین مصاحبه‌هایش احتمال ایجاد تغییرات در کادرفنی را محتمل بداند.
با این وجود تا اینجای کار پژمان درستکار سفت و سخت پشتِ کادرش ایستاده و هرچند بار‌ها و بار‌ها در این خصوص مورد سوال و انتقاد شدید قرار گرفته، اما یک بار هم از موضعش در مورد مربیانی که از ابتدا با آن‌ها شروع کرده، کوتاه نیامده است.
درعین حال این حق را برای رئیس فدراسیون کشتی قائل شده که بخواهد تغییراتی در کار ایجاد کند، اما او همچنان حرفش این است که درحق این کادرفنی اجحاف شده و برخی از آن‌ها مثل احسان امینی، مصطفی آقاجانی و... هر سال با شاگردان‌شان فینال و رده‌بندی مسابقات جهانی را تجربه کرده‌اند.
هرچند که زمان در این خصوص هم بهترین قاضی است و آیندگان می‌توانند درخصوص اینکه آیا این کادر در حد تیم ملی کشتی آزاد ایران بوده و یا نبوده، قضاوت بهتری با در نظر گرفتن همه جوانب داشته باشند، اما حمایت سرمربی تیم ملی از کادری که در کنارش در این سال‌ها زحمت کشیده‌اند، نیز در خور ستایش است. اینطور پشت تیم ماندن و همه را در برد و باخت سهیم کردن، نکته ارزشمند این حمایت است.
1999
