پایگاه خبری فوتبالی- 2 برد خانگی 5 گله و بیرون از خانه یک گله برابر ترکمنستان با ثبت 2 کلینشیت برای تیم ملی همراه بود ولی معدود صحنههای بازی رفت و نمایش بازی برگشت، بازهم ثابت کرد قلب خط دفاع نیاز به یک بررسی ویژه دارد.
به گزارش فوتبالی، نکته اصلی اینجاست که شاید دیگر یک «رفرم» در این قسمت زمین جواب ندهد و نیاز به انقلابی کامل باشد. شجاع خلیلزاده و محمدحسین کنعانیزادگان، زوج محبوب و مدنظر قلعهنویی برای این قسمت زمین هستند.
یکی از اصلیترین معضلات فعلی تیم ملی، غیبت مدافعانی است که روی کاغذ میتوانند باعث پیشرفت و بهبود کیفیت قلب خط دفاع شوند. مرتضی پورعلیگنجی به دلیل پارگی رباط صلیبی و مجید حسینی به دلیل مصدومیت مچ پا، تا اطلاع ثانوی شرایط بازی ندارند. درخصوص حسینی البته میتوان به شهادت بازیهایش در تیم ملی، مدعی شد حضورش چندان باعث افزایش کیفیت نخواهد شد ولی درباره پورعلیگنجی، اوضاع کاملا برعکس است. او در کنار کنعانیزادگان، بهینهترین ترکیب قلب خط دفاع تیم ملی خواهد بود.
نوع پوشش دادن خلیلزاده و کنعانیزادگان به دو مدافع کناری، عامل ایجاد فاصلهای چند ده متری بین آنها میشود که محلی امن برای ارسال پاسهای بلند رقباست. درست از همین فضا هم، تیم ملی ضربه خورده (مرور صحنه منجر به خطای پنالتی برابر امارات در جام ملتها)، میخورد و خواهد خورد. بنابراین، قلعهنویی باید با نگه داشتن یکی از دو مدافع کناریاش و ایجاد یونیت دفاعی 1+3 نفره، اصل پوشش و کاهش ریسک در خط دفاع را انجام دهد.
نکته اصلی اما این است که تیم ملی نیاز به مدافعان میانی تازهنفس دارد. حزباوی و فلاح در دو بازی برابر ترکمنستان، چندان تحت فشار قرار نگرفتند. از سوی دیگر، قلعهنویی باید نسبت به دعوت مدافعان استاندارد لیگ برتر به تیم ملی اقدام کند و در کمترین زمان ممکن، زوج دفاعی بهتر و باکیفیتتری در قلب خط دفاع بسازد.
دعوت از بازیکنان جدید، نیاز به بررسی کامل دارد. مثلا این درست که استقلال، صاحب بهترین خط دفاع لیگ برتر است ولی تیمِ نکونام با 3 مدافع بازی میکند که تفاوتی بنیادین با چیدمان تیم ملی دارد و رهبر ترکیب دفاعیاش هم رافائل سیلواست. یا مثلا پرسپولیس که دومین خط دفاع برتر را دارد از زوجی استفاده میکند که یکی در تیم ملی هست و دیگری روی نیمکت تیم ملی گرجستان مینشیند. درخصوص سومین خطوط دفاعی برتر هم که متعلق است به تراکتور، ملوان و گلگهر، نکاتی وجود دارد. ملوان که با 3 مدافع بازی میکند و یکی مثل حامد نورمحمدی با توجه به سنش، فاقد المانهای لازم برای دعوت به تیم ملی است.
از گلگهر و تراکتور هم که مدافع میانی در ترکیب تیم ملی حضور دارد. بنابراین با وجود اعتراف به مشکل در قلب خط دفاع، فوتبال ایران در حال حاضر فاقد پتانسیل لازم برای تقویت این پست است و حتی دعوت از امثال آرمین سهرابیان یا محمد دانشگر یا عارف آقاسی هم نمیتواند ترمیم لازم را ایجاد کند. فوتبال ایران سالهاست چشم انتظار تولد و حضور مدافعانی از جنس جلال حسینی و پژمان منتظری است.
گزارش از علیرضا خطیبی/ پایگاه خبری فوتبالی