پایگاه خبری فوتبالی- امروز سالگرد بازی مهم استقلال و جوبیلو ایواتا در فینال جام باشگاه‌های آسیا در فصل است. مسابقه‌ای که می‌توانست ستاره سوم آسیایی را روی پیراهن این تیم سنجاق کند اما داستان به شکل دیگری پیش رفت و یکی از تلخ‌ترین خاطرات آبی‌ها را رقم زد.
به گزارش فوتبالی، استقلال در بازی فینال که با حضور بیش از یکصد هزار هوادار این تیم برگزار شد با نتیجه دو بر یک شکست خورد و رویای ستاره سوم در یک روز عجیب تبدیل به کابوسی بزرگ شد.
اما ظاهراً پایه‌های این شکست در بازی نیمه نهایی ریخته شده بود که آن بازی هم خودش به تنهایی به اندازه یک کتاب داستان داشت. استقلال تا دقیقه 60 با گل‌های محمود فکری و سید علی موسوی با نتیجه دو بر صفر از دالیان چین که آن روزها رضا شاهرودی را هم داشت، پیش بود اما ناگهان ظرف 17 دقیقه کامبک خورد و سه بر دو عقب افتاد!
ظاهراً پرویز برومند روی گل‌های خورده استقلال اشتباهات بزرگی مرتکب شده بود. به خصوص روی یکی از گل‌ها که انگار از روی نقطه کرنر وارد دروازه او شده بود! این اشتباهات باعث عصبانیت شدید ناصر حجازی شد و هر چه بازی به پایانش نزدیک می شد حجازی تمرکزش را از دست داده بود و حتی محمد علی یحیوی دروازه‌بان دوم تیمش دستور داد که خودش را گرم کند تا به جای برومند به زمین برود!
این در حالی بود که استقلال هر 3 تعویضش را انجام داده بود اما حجازی به قدری عصبانی بود که این مسأله را فراموش کرده بود و بالاخره با یادآوری کمک‌هایش از تصمیمش منصرف شد.
استقلال به هر زحمتی که بود با گل علیرضا اکبرپور بازی را ۳ بر ۳ کرد و به وقت‌های اضافی برد. در وقت‌های اضافی هم سید علی موسوی گل طلایی را زد و استقلال به فینال رفت. اما قبل از بازی فینال اتفاقات عجیبی افتاد. ظاهرا برخی از اعضای تیم درباره برومند حرف‌هایی به حجازی زدند. حرف‌هایی که باعث شد حجازی حسابی نسبت به برومند بدبین شود.
هوادارانی که روز جمعه ۱۰ اردیبهشت ۷۸ و از ساعات ابتدایی روز به ورزشگاه آزادی رفته بودند تا جشن قهرمانی استقلال را بگیرند وقتی بازیکنان دو تیم وارد زمین شدند از دیدن ترکیب استقلال حیرت کردند. در دروازه خبری از برومند نبود و یحیوی در ترکیب اصلی قرار داشت!
سهراب بختیاری‌زاده درباره آن ماجرا گفته است: «من هم‌اتاقی پرویز بودم و در همان تورنمنت او یکی از دوستان صمیمی‌اش را از دست داد. از لحاظ روحی واقعا به هم ریخته بود و مصدومیت کوچکی هم داشت. از طرفی او در بازی قبل مقابل دالیان خیلی بد کار کرد. یادم هست یک گل از روی نقطه کرنر خورد و مشخص بود که شرایط خوبی ندارد. این شرایط بود که ناصر خان را مجاب کرد تا پرویز را در فینال بیرون بگذارد.»
به هر ترتیب بازی شروع شد و استقلال فرصت‌های خوبی را توسط محمود فکری، سید علی موسوی، محمد مومنی و سیروس دین محمدی از دست داد. بر خلاف جریان بازی اما تیم ژاپنی بود که به دو گل رسید. آنها در دقایق 36 و 45 گل زدند و نیمه اول را در میان بهت هواداران حاضر در وررزشگاه پیروز به رختکن رفتند!
در نیمه دوم هم استقلال تیم برتر زمین بود. اگر خلاصه آن بازی را ببینید متوجه خواهید شد که تیم ناصر حجازی بیش از انگشتان دو دست فرصت گل داشت اما در روز بدشانسی و البته درخشش دروازه‌بان آماده جوبیلو فقط یک بار توسط سیروس دین محمدی به گل رسید. بازی با همان نتیجه دو بر یک تمام شد اما پس از سوت پایان همه از یک مساله بعه شدت گلایه داشتند. این که چرا حجازی تصمیم گرفت برومند را روی نیمکت بگذارد و از یحیوی استفاده کند.
هر دو گل جوبیلو با سانتر از کناره‌ها و ضربات سر بازیکنان تیم به ثمر رسید. هواداران استقلال معتقد بودند اگر برومند در دروازه بود هیچ کدام از این ضربات سر به گل تبدیل نمی‌شد. خود برومند هم سال‌ها بعد در این باره گفت: «همه اعتقاد داشتند اگر من در این بازی دروازه‌بان استقلال بودم ما قهرمان آسیا شده بودیم. نظر خود من هم همین طور است اما به هر حال ما در آن بازی از دو ضربه ایستگاهی و به شکل مشابه گل خوردیم تا در بازی که به میزبانی‌مان بود و راحت می‌توانستیم قهرمان آسیا شویم، نایب قهرمان این بازی‌ها باشیم.»
از همان روزها نگاه حجازی به برومند تغییر کرده بود و بعدها هم ماجرای بازی عجیب استقلال و سایپا پیش آمد که حجازی پس از شکست تیمش به طور علنی از برخی مسایل گفت.
هنوز هم هیچ کس به طور دقیق نمی‌داند در حد فاصل دو روزی که استقلال با دالیان و سپس جوبیلو بازی کرد چه اتفاقاتی افتاد و برومند در فینال نیمکت نشین شد. اما یک روز قطعا این راز هم افشا خواهد شد یکی از بزرگ‌ترین معماهای تاریخ باشگاه استقلال حل شود.
1359
استقلال 
