پایگاه خبری فوتبالی- یک: این سومین بار در طول این فصل بود که استقلال با شوک گل‌خوردن در دقایق ابتدایی روبرو می‌شد، بازی با هوادار، بازی با مس و بازی دیشب با ذوب. در هر سه مورد استقلال چک اول را خورد تا بعد بتواند به بازی برگردد. بازگشت و کامبک خصلت تیمهای بزرگ است. اینجاست که باید گفت : عجب روحی دارد این استقلال!
دو: آسان‌ترین کار برای حریفان استقلال آنالیز نفرات و تاکتیک و شماتیک این تیم است و سخت‌ترین کار آنها مهار فوتبال ساده استقلال! همه می‌دانند این تیم چگونه فوتبال بازی می‌کند ولی در مهار آن عاجزند، علت؟ اصرار و وفاداری نکونام به شیوه بازی استقلال است تا حریف بالاخره اشتباه کند.
سه: ذوب‌آهن بیرون از خانه با تیمی که در فولادشهر بازی می‌کند کاملا متفاوت است. چرا؟ چون بیرون از خانه عقب می‌نشیند و کاری را انجام می‌دهد که متخصص آن است ولی در خانه باید بالا بازی کند اینجاست که کار سخت می‌شود.
چهار: همچنان در استقلال نکونام نیروی انگیزشی حرف اول را می‌زند، کاری که خود جواد و هاشمی‌نسب استاد آن هستند یعنی تهییج روحی روانی بازیکنان برای آن که صد خود را در زمین بگذارند.
پنج: خرید باکیفیت می‌خواهید؟ ماشاریپوف و بلانکو که با چند درجه تخفیف نقش جپاروف و تیام چند سال قبل را بازی می‌کنند. در روزی که کار استقلال بدجور گره خورده بود و بوی نبردن در آزادی پیچیده بود هنر این دو ستاره باعث شد آسمان لیگ همچنان آبی بماند. فقط به نوع ضربه زدن آنها به توپ نگاه کنید تا تفاوت بازیکنان ایرانی با بازیکنان خارجی را حس کنید.
شش: محمد ربیعی در کنفرانس هم به توانایی استقلال در ارسالها و ضربات ایستگاهی اشاره کرد، ذوبیها و فروزان اکثر توپها را زدند اما مشکل ذوب توپهای سوم بود که مدام نصیب استقلالیها می‌شد. آنجا بود که موج بعدی حملات آبی‌ها شکل می‌گرفت و آنها را صاحب موقعیت می‌کرد.
هفت: دیروز تعویضهای استقلال هم جریان بازی را تغییر داد. حضور فخرالدینی به جای سلیمی و عقب آمدن صالح حردانی جناح راست استقلال را به یک جناح رونده تبدیل کرد، همچنین سه تعویض ریسکی دقایق آخر هم خون تازه را به استقلال تزریق کرد. از همه مهمتر آمدن آرمان رمضانی به جای مهرداد محمدی بود که بازی را کاملا به آسمان برد، نکته جالب عدم واکنش کادر فنی ذوب به تعویض رمضانی بود که ضد تاکتیکش را رو نکرد.
هشت: در دقایقی که بازی یک بر یک پیش می‌رفت نکونام وارد قمار بزرگی شد، بازی پرریسک استقلال تیغ دو لبه بود یا استقلال را به صدر برمی‌گرداند یا به قیمت از دست رفتن صدر و احتمالا قهرمانی می‌شد. نکونام چاره‌ای جز این مدل بازی نداشت، هر حمله استقلال با ضدحملات وحشتناک ذوب پاسخ داده می‌شد و کافی بود یکی از آن ضدحملات گل شود. سیدحسین نقش مهمی در این ماجرا داشت و یک سیو حیاتی روی ارسال از جناح چپ استقلال و راست ذوب آهن داشت.
نه: نیمه دوم، نیمه هواداران استقلال بود، در تمام سالهایی که نگارنده به ورزشگاه رفته است کمتر این مدل تشویق یک دست و هماهنگ دیده است. استقلالیها جوری تیمشان را تشویق می‌کردند انگار آخرالزمان است. بخش بزرگی از سه امتیاز مهم دیشب به‌خاطر سکوهایی بود که با فشار شدیدشان، توپها را توی گل کردند.
ده: از چهار بازی باقیمانده استقلال، سه‌تای آن با تیمهایی است که در آستانه سقوط هستند. فولاد ، نساجی و البته پیکان که کمی اوضاع بهتری نسبت به دو تیم دیگر دارد. قطعا آنها با تمام وجود می‌آیند که امتیاز بگیرند. در این کورس شانه‌به شانه تیمی قهرمان می‌شود که آرامش و تمرکز بیشتری داشته باشد. همچنان کلید جام در دست استقلال است و چهار هفته هیجان‌انگیز دیگر در انتظار فوتبال ایران!
گزارش از پیمان خنافری/ پایگاه خبری فوتبالی
7474
استقلال 
