پایگاه خبری فوتبالی - دراگان اسکوچیچ باتوجه به تیم کاملی که در اختیار دارد، با یک دردسر و چالش شیرین اما حیاتی رو به روست.
به گزارش فوتبالی، تراکتور این فصل یکی از کامل ترین تیم های لیگ برتر است. تیمی که به معنای واقعی کلمه در همه پستها دو بازیکن به نام دارد و همین موضوع اسکوادی کامل را در اختیار دراگان اسکوچیچ قرار داده تا این سرمربی با فراغ بال افکار تاکتیکی خود را در زمین پیاده کند.
اگر نگاهی پست به پست به تیم تراکتور داشته باشید، متوجه این موضوع خواهید شد. تیتیها دو دروازهبان سرشناس به نام های علیرضا بیرانوند و حسین پورحمیدی، چهار مدافع وسط نامدار، دو دفاع راست شناخته شده، دو هافبک تدافعی آماده، دو هافبک وسط گلساز، چندین وینگر و چهار مهاجم نوک در اختیار دارند و شاید تنها پست مدافع چپ باشد که محمد نادری بازیکن ذخیره مطمئن و سرشناسی برای خود نمیبیند.
این اتفاق با اینکه دست سرمربی کروات سابق تیم ملی در تبریز را بسیار باز گذاشته اما باعث میشود تا اسکوچیچ یک چالش بسیار مهم و حیاتی هم داشته باشد. در واقع اسکوچیچ یا هر سرمربی دیگری فقط قادر به بازی دادن به ۱۱ تن در ترکیب اصلی است و بقیه لاجرم باید بیرون بنشینند ولی این موضوع برای بازیکنان نام آشنای تراکتور یا هر تیم پرستاره دیگری اصلاً خوشایند نیست.
نگاهی به چهره های نیمکت نشین تراکتور در سه بازی اخیر بیندازید. حسین پورحمیدی، عارف غلامی، مهدی شیری، پویا پورعلی، سید مهدی حسینی، رحمان جعفری، مهدی عبدی، سوکول چیکالشی و… همگی نام هایی بزرگ و ستارگان گران قیمتی هستند که به تعبیر سید مهدی رحمتی، حتی تیم دوم تراکتور هم میتواند برای کسب رتبهای قابل قبول در لیگ برتر تلاش کند!
با اینکه هنوز سه هفته از لیگ برتر گذشته اما در این مدت شاهد انتشار استوری حساسیتزا توسط حسین پورحمیدی و درخواست جدایی رحمان جعفری بودهایم و طبیعتاً این موارد در ادامه حتی ممکن است بیشتر هم شود و اینجاست که نقش اسکوچیچ و بازیکنان بزرگتر بیشتر به چشم میآید.
البته باید به این نکته هم اشاره داشت که مثلاً در بازی با هوادار و در حالی که تراکتور با اختلاف بیش از یک گل پیش بود، باز هم اسکو تعویض هایی دیرهنگام داشت و شاید سرمربی کروات در چنین مسابقاتی که از برد اطمینان یافته، بتواند بیشتر به ستاره های بیرون نشستهاش بازی دهد.
باید منتظر ماند و دید سرمربی سابق تیم ملی در این موضوع چقدر خواهد توانست تیم خود را مدیریت کند و از پس مدیریت ستاره های ناراضی بربیاید.
1997