پایگاه خبری فوتبالی-یک: به زمین حریف که میروید شش دانگ حواستان باید به دقایق ابتدایی باشد. همین اصل ساده را گاریدو نادیده گرفت تا بالای 90 دقیقه به دنبال جبران گل خورده باشد. کلا پرسپولیس گاریدو خوب غافلگیر میشود.
دو: برای تیمی که میخواهد فوتبال بازی کند بهترین اتفاق کیفیت چمن است. ذوقی که بازیکنان پرسپولیس در مخمل ناز عبدالله الفیصل داشتند در حرکات آنها مشخص بود. بعد از بازی پرسپولیسیها باخت را فراموش کرده بودند و دوست داشتند چمن را به تهران بیاورند. در کل پرسپولیس بازنده، ای سربلند و امیدوار بود.
سه: بهترین راه گلزدن به پرسپولیس همان دری بود که ریاضمحرز به فرانک کسیه داد. فضایی که باید توسط دو هافبک دفاعی پوشش داده میشد باز شد و هوک راست محکم کسیه طاق دروازه گندوز را هدف گرفت.
چهار: یکی از مشکلات گاریدو ، بالانس نبودن سطح آمادگی بازیکنان این تیم است. در پرسپولیس این فصل برخی ستارهها آشکارا با روزهای خوبشان فاصله دارند و جالب اینکه فیکس هم بازی میکنند.
پنج: در شبی که الاهلی کلی ستاره گرانقیمت و بینالمللی در ترکیبش داشت، ستاره زمین بازهم اوستون اورونوف بود که هر وقت اراده میکرد مثل مار به دفاع الاهلی میپیچید. اورونوف هم خوب برای خودش موقعیت درست میکند و هم این کار را برای بقیه انجام میدهد، اما این مشکل ضربات آخر در پرسپولیس کماکان پابرجاست. اورونوف هر وقت خوب بازی میکند همه به یاد نکونام میافتند. استقلالیها کلی از دست نکونام حرص میخورند و پرسپولیسیها از این هدیه تشکر میکنند.
شش: بازی ترکیبی در پرسپولیس در این سالها جا افتاده و جالب اینکه هر سرمربی به این تیم میآید قالب تیمی خیلی تغییر نمیکند. الاهلی بارها و بارها مقهور حرکات دو یا سه نفره پرسپولیسیها در کنارههای زمین میشد اما شاید عدم خودباوری باعث شد تا پرسپولیس نتواند به چیزی که استحقاقش را داشت در جده برسد.
هفت: پرسپولیس در جده خوب بود اما این خوب بودن کافی نبود، برای بردن در چنین سطح از بازیهایی نیاز است فراتر از حد نرمال خوب بازی کنید .حرکات تاکتیکی این تیم برای لیگ ایران کفایت میکند اما در آسیا نیاز است کماشتباهتر و حرفهایتر بازی کنید. پرسپولیس طلسم نبردن در عربستان را هنوز نشکسته و این خیلی عجیب است!
هشت: به پرسپولیس امیدوار باشیم؟ گاریدو برای گرفتن رأی اعتماد هواداران پرسپولیس هنوز کار دارد. تیم او به نسبت ابتدای فصل تکمیلتر شده ولی مشکل دیر اضافه شدن برخی بازیکنان و عدم هماهنگی آنها با شاکله تیم کماکان پابرجاست. البته پرسپولیس همیشه برمیگردد و به نظر امسال هم این تیم مدعی جدی قهرمانی لیگ برتر است.
نه: با این همه امکانات و پول و ستارههای بینالمللی که الاهلی در اختیار داشت انتظار میرفت نمایش بهتری را ارائه کند. اما در طول نود دقیقه تیمی که نبض بازی را در اختیار داشت پرسپولیس بود. نوع بازی الاهلی عربستان جوری بود که روی حرکات ترکیبی به راحتی جا میماند.
ده: تفاوت فوتبال باشگاهی در ایران و عربستان در نوع نگاه دولت دو کشور به فوتبال برمیگردد. عربستان پذیرفته که فوتبال ویترین بزرگی برای دیده شدن در جامعه جهانی است. در فوتبال ایران، به این ورزش فقط به چشم یک بازی ۲۲ نفره نگاه میشود که ساز و کار مناسبی ندارد!
گزارش از پیمان خنافری/ پایگاه خبری فوتبالی