پایگاه خبری فوتبالی- سوال مهمی که ورزش امروز جهان را به خود مشغول ساخته این است که آیا استادیوم‌های ورزشی باید تماماً با هزینه باشگاه‌های مالک آنها ساخته شوند یا دولت و شهرداری‌ها هم باید مشارکت کنند.
به گزارش فوتبالی، ساخت استادیوم‌های ورزشی جدید در کشورهای مختلف، می‌توانند میلیاردها دلار هزینه برای مالیات‌دهندگان داشته باشند. به همین دلیل سوالی که برای بسیاری از مالیات‌دهندگان در کشورهایی مثل ایالات متحده مطرح شده، این است که آیا مالیات باید برای بودجه ساخت استادیوم‌های ورزشی هزینه شود؟
ایالات متحده شاهد افزایش سریع ساخت استادیوم‌های ورزشی جدید است که با تصویب شوراهای شهرها در حال ساخت هستند. ولی احداث این استادیوم‌ها کم‌هزینه نیستند و اغلب از جیب مالیات‌دهندگان ساخته می‌شوند.
اما نکته حائز اهمیت آن است که این هزینه‌ها خیلی بیشتر از چیزی است که طرفداران تیم‌ها و شهروندان تصور می‌کنند. به عنوان مثال استادیوم جدید تیم فوتبال آمریکایی تنسی تایتنز حدود ۲.۱ میلیارد دلار و استادیوم جدید تیم Oakland Athletics که به لاس‌وگاس نقل مکان می‌کند، حدود ۱.۵ میلیارد دلار هزینه خواهد داشت. باشگاه شیکاگو بیرز نیز به دنبال تأمین ۲.۴ میلیارد دلار برای ساخت یک استادیوم جدید است.
در حالی که شاید بدیهی به نظر برسد که باشگاه‌ها و مالکان باید بودجه ساخت این استادیوم‌ها را تامین کنند، شوراهای شهرها و شهرداری‌ها اغلب به مالیات‌دهندگان نگاه می‌کنند تا به جبران هزینه‌های این پروژه‌های گران‌قیمت کمک کنند.
در چنین شرایطی مالیات‌دهندگان می‌پرسند، در حالی که بسیاری از مشکلات دیگر در شهرها وجود دارد که ظاهراً شدیدتر و مهم‌تر هستند، چرا باید مالیاتی که می‌پردازیم، صرف ساخت استادیوم‌های ورزشی پرهزینه شود؟
پرداخت یارانه از پول مالیات‌دهندگان برای ساخت ورزشگاه‌ها چه نتایجی دارد؟
مانند هر یارانه دیگری، دولت‌ها و شهرداری‌ها اغلب هزینه‌هایی را از مالیات‌دهندگان برای کمک به ساخت ورزشگاه‌های جدید دریافت می‌کنند. بر اساس گزارشی از مجله تحلیل سیاست و مدیریت (JPAM) از سال ۲۰۲۰ تا ژانویه ۲۰۲۳، پنج استادیوم جدید در ایالات متحده ساخته شد که مجموعاً ۱.۹۷ میلیارد دلار هزینه داشتند. مالیات‌دهندگان ۷۵۰ میلیون دلار از این هزینه‌ها را تأمین مالی کردند.
بر اساس این گزارش در حالی که این مبلغ، مقدار زیادی است اما در واقع به طور قابل توجهی کمتر از دهه‌های گذشته است. در دهه ۱۹۹۰، تعداد ۱۸ استادیوم با هزینه ۳۴۲ میلیون دلار ساخته شد اما مالیات‌دهندگان به میزان قابل توجهی برای این پروژه‌ها هزینه کردند. به طوری که مجله JPAM گزارش داد که پول مالیات‌دهندگان، ۲۸۱ میلیون دلار از تامین بودجه این پروژه‌ها را تشکیل می‌دهد.
در دهه ۱۹۷۰، تمام ۲۸۷ میلیون دلار هزینه ساخت استادیوم‌های جدید ساخته شده با درآمد مالیاتی پرداخت شد. با این حال، این ارزیابی یک واقعیت کلیدی را نادیده می‌گیرد. آن واقعیت این است که ساخت استادیوم‌ها به‌طور قابل‌توجهی بیشتر از دوره‌های قبلی شده که منجر به هزینه‌ای نزدیک به ۲ میلیارد دلار در سال ۲۰۲۰ گردید.
دستاورد ساخت و بازسازی برخی ورزشگاه‌ها، بدهی برای شهر است!
اما این تنها استادیوم‌های جدید نیستند که از پول مالیات‌دهندگان استفاده می‌کنند. در سال ۲۰۰۲، باشگاه شیکاگو بیرز ۵۸۷ میلیون دلار برای بازسازی ورزشگاه خود به نام سُلجِر فیلد، سرمایه‌گذاری کرد.
در آن سال، شبکه خبری سی‌ان‌بی‌سی اعلام کرد که از این مجموع، مالیات‌دهندگان شیکاگو مبلغ ۳۸۷ میلیون دلار را از طریق اوراق قرضه شهرداری که توسط مالیات گردشگری در شیکاگو اخذ می‌شد، تأمین مالی کردند.
وقتی شبکه خبری سی‌ان‌بی‌سی، ۲۰ سال بعد در سال ۲۰۲۲، امور مالی بازسازی آن ورزشگاه را بررسی کرد، مشخص شد که شیکاگو مبلغ ۶۴۰ میلیون دلار از اوراق اولیه ۳۸۷ میلیون دلاری خود را پس از سال‌ها تعویق پرداخت‌ها، هنوز نپرداخته و بدهکار است.
آیا ساخت ورزشگاه در شهرها، منجر به رونق اقتصادی می‌شود؟
مجله آتلانتیک نوشت: ساخت اماکن ورزشی به ایجاد فعالیت‌های اقتصادی کافی برای بازپرداخت سرمایه‌گذاری عمومی در ساخت آنها منجر نمی‌شود. این امر به‌ویژه زمانی صادق است که آنها همراه با قراردادهای اجاره‌ای باشند که درآمد را به مالکان باشگاه‌ها بازگرداند یا به تیم‌ها اجازه دهد که بدون پرداخت اجاره در استادیوم‌ها بازی کنند.
نمونه هایی از بازپرداخت آهسته بودجه عمومی برای استادیوم ها در سراسر ایالات متحده قابل مشاهده است. طبق یک مطالعه در سال ۲۰۲۲ که توسط وب‌سایت خبری آکسیوس منتشر شد، مالیات‌دهندگان در منطقه کاب در ایالت کالیفرنیا، سالانه ۱۵ میلیون دلار جهت ساخت ورزشگاه جدید برای تیم بسکتبال Braves هزینه می‌کنند.
نویسنده این مقاله به نام جی سی بردبری که استاد اقتصاد دانشگاه ایالتی کنسو است، گفت: در آن زمان، مقامات منطقه کاب، این پروژه را به عنوان یک دستاورد محلی برای این منطقه تبلیغ کردند که ارزش املاک را افزایش می‌دهد و درآمد مالیاتی بیشتری ایجاد می‌کند.
این استاد اقتصاد افزود: اما اینطور نبوده زیرا افزایش ارزش املاک منطقه کاب از زمان افتتاح استادیوم در سال ۲۰۱۷ بیشتر از مناطق همسایه نیست.
وی افزود: با همه این‌ها، شما فکر می‌کنید که شواهد سه دهه برای پایان بخشیدن به یارانه دادن از جیب مالیات‌دهندگان به استادیوم‌های ورزشی کافی نیست؟ ظاهرا کافی نبوده زیرا آمریکا خود را در آستانه ساخت بزرگ‌ترین و گران‌ترین ورزشگاه‌ها می‌بیند.
مجله آتلانتیک نوشت: پیش از اینکه باشگاه Oakland Athletics به لاس‌وگاس منتقل شود، رئیس آن گفته بود که ساخت یک استادیوم جدید در شهر اوکلند در ایالت کالیفرنیا، ۷ میلیارد دلار تاثیر اقتصادی، ۶ هزار شغل دائمی و ۳ هزار شغل موقت در حوزه ساختمانی ایجاد می‌کند. اما واقعیت این است که استادیوم‌ها این تاثیرات و دستاوردها را ندارند.
شغل‌هایی که در جریان ساخت استادیوم‌ها ایجاد می‌شوند، فصلی و با دستمزد پایین هستند و ارزش املاک تجاری را افزایش نمی‌دهند. استادیوم‌های جدید همچنین فعالیت‌های اقتصادی را رونق نمی‌بخشند و تنها منجر به کمی افزایش درآمد در بارها و رستوران‌های اطراف محل برگزاری بازی‌ها می‌شوند که عمدتاً جایگزین هزینه‌هایی می‌گردد که قبلاً در جاهای دیگر خرج شده است.
برخلاف بسیاری از پروژه‌های شهرداری‌ها مانند زمین‌های ورزشی عمومی، پارک‌ها و پیست‌های اسکیت و دوچرخه‌سواری، ورزشگاه‌ها یک مالک خصوصی به نام تیم‌های ورزشی دارند و برای استفاده عموم آزاد نیستند.
اندره زیمبالیست، اقتصاددان کالج اسمیت در ماساچوست گفت: با توجه به اینکه تقریباً همه صاحبان تیم‌های ورزشی میلیاردر هستند، پرداخت یارانه از جیب مالیات‌دهندگان به آنها را بیشتر مورد سوال قرار می‌دهد. آیا ما باید با پول مردم و بودجه عمومی از میلیاردرها حمایت کنیم؟
تهیه و تنظیم: ندا وحیدی
