پایگاه خبری فوتبالی - رویارویی شماره 27 ایران و قطر، یازدهمین مصاف دو تیم در رقابتهای مقدماتی جام جهانی است.
به گزارش فوتبالی، دو تیم اولین بار در افتتاحیه جام ملتهای آسیا در سال 1988 به مصاف هم رفتند و حالا 36 سال بعد، چهارمین بازی مقدماتی جام جهانی 2026 را برابر هم برگزار خواهند کرد. در تاریخ این رویارویی، «فوتبالی» دست به انتخاب این 5 بازی به عنوان مصاف‌های ویژه و نوستالژیک ایران و قطر زده است. جدال دو تیم در بازی رفت مقدماتی جام جهانی 2006 در ورزشگاه خالی از تماشاگر آزادی را هم شاید می‌شد، وارد این فهرست کرد.
* خداحافظ حاجی
تیم مایلی‌کهن بعد از باخت بیرون از خانه برابر عربستان و تساوی خانگی با کویت راهی دوحه شد تا آخرین بازی مرحله گروهی مقدماتی جام جهانی 1998 را برگزار کند. دیداری که درنهایت با شکست 2 صفر تیم ملی همراه شد تا اولین گل خورده و باخت‌مان به قطر رقم بخورد. سینک نبودن صدا و تصویر باعث شد چند ثانیه قبل از گل اول، همه بفهمند این ارسال با ضربه محمد العنزی وارد دروازه عابدزاده می‌شود.
اخراج کریم باقری که با «فیس» جدیدش و بدون سبیل وارد زمین شده بود، تیر خلاصی به پیکر تیم ملی در آخرین حضور محمد مایلی‌کهن روی نیمکت ایران را رقم زد. تیم ملی بعد از این باخت وارد لابیرنت پلی‌آف‌ها شد و به سلامتی از آن، بیرون رفت.
* بهشت، از قعرِ جهنم
بازی برگشت با قطر در پیش‌مقدماتی جام جهانی 2006، یک درام تمام‌عیار در دوحه بود. تیم ملی بدون دایی مصدوم راهی دوحه شد. هر نتیجه‌ای جز برد، ما را به طور کامل از جمع مسافران آلمان خارج می‌کرد. برانکو به اصرار دادکان، خداداد عزیزی را به تیم ملی دعوت کرد. مشکل از شب قبل از بازی استارت خورد که ابراهیم میرزاپور به دلیل مصدومیت، بازی را از دست داد. تیم ملی با گل وحید هاشمیان جلو افتاد. قطر اما کامبک زد و در خانه 2 یک جلو افتاد. گل دوم آنها با اشتباه یحیی گل‌محمدی و ضربه او به تور دروازه رسید. و سپس نوبت کامبک ما شد. آرش برهانی هنوز به زمین نیامده، گل مساوی را زد و سپس دوباره نوبت هاشمیان روی پاس خداداد شد؛ ایران 3- قطر 2.
* ما برگشتیم
شکست برابر لبنان در این کشور و سپس باخت خانگی برابر ازبکستان، تنها یک راه پیش روی کی‌روش و تیم ملی برای رسیدن به جام جهانی 2014 گذاشته بود: گرفتن هر 9 امتیاز تقابل با قطر، لبنان و کره جنوبی آنهم در شرایطی که فقط میزبان لبنان بودیم. تیم ملی در گام اول برابر قطر در دوحه قرار گرفت.
یک بازی متعادل که بالاخره در نیمه دوم، اتفاق اصلی‌اش رقم خورد. توپ جباری در تغییر مسیر حرکتش به مدافع قطری خورد، جلوی پای قوچان‌نژاد افتاد و ماشین گلزنی، وظیفه سازمانی‌اش را انجام داد. همین یک گل برای بردن قطر کفایت کرد ولی ما خیلی خوش شانس بودیم که داور خطای مسعود شجاعی روی اهمال‌های همیشگی‌اش را، پنالتی اعلام نکرد.
* فوتبال 90 دقیقه نیست
تیم ملی مسیر رسیدن به جام جهانی 2018 روسیه را با رویارویی خانگی برابر قطر استارت زد. انتخاب یک داور ضعیف سنگاپوری، فوتبال را به رینگ خونین تبدیل کرد. دعوای نکونام در تنها حضورش به عنوان عضو کادر فنی، منجر به اخراجش شد و همه چیز به هم ریخت. نمایشی به عنوان فوتبال در زمین چمن آزادی دیده نشد تا اینکه بازی به دقیقه 90 رسید. درست بعد از این دقیقه بود که تیم ملی راه افتاد. اشتباه دروازه‌بان قطر، تور دروازه را با ضربه گوچی لرزاند و سپس شلیک ویژه علیرضا جهانبخش، کار مهمان را تمام کرد. این شاید یکی از آخرین گزارش‌های عادل فردوسی‌پور بود که با عبارت «چه گوچی‌ای داریم ما» به ذهن سپرده شد.
* لعنت به نیمه‌نهایی، لعنت به تیر دروازه
نحسی نیمه‌نهایی طبق معمول بازهم گریبان تیم ملی را گرفت. پس از حذف ژاپن در یک نمایش درخشان، برابر قطر قرار گرفتیم تا بعد از 50 سال راهی فینال جام ملتها شویم. با ضربه آزمون، خیلی زود به گل رسیدیم ولی نیمه اول را با شکست 2 یک به رختکن رفتیم. گل دوم را در دقایق ابتدایی نیمه دوم زدیم ولی آن چند سانتیمتری که رضاییان، آفساید را پر کرده بود، گریبان‌مان را گرفت و گل سوم را خوردیم. بازی در وقت‌های اضافه بود که توپ در گوشه سمت راست محوطه جریمه به جهانبخش رسید. کاپیتان با ضربه‌ای دقیق، دروازه را هدف قرار داد و درحالیکه دروازه‌بان هم مغلوب شده بود، تیر عمودی برابرمان ایستاد، توپ را برگشت داد و فینال را از ما گرفت.
5390
