پایگاه خبری فوتبالی- یک: سطح تفاوت دو تیم مثل صحنه‌ای بود که علیرضا کوشکی با کولیبالی تنه به تنه شد و با یک برخورد ساده به گوشه‌ای پرتاب شد. به قول یکی از دوستان الهلال همین الان می‌تواند در لیگ برتر انگلیس بازی کند و جزو نیمه بالای جدول باشد. الهلال از نتیجه راضی است ولی استقلال راضی‌تر که فقط سه تا خورد و فاجعه شش تای العین رخ نداد.
دو: موسیمانه مدام در صحبتهایش تأکید دارد فقط یک، سه و پنج جلسه تیمش را تمرین داده، بله حرف درستی است و موسیمانه هم جادوگر نیست. برای پیشرفت فنی باید در تعداد تمرینات بیشتری استقلال را زیرنظر داشته باشد اما راهکار کوتاه مدت این بود که تیمش را به اردو می‌برد تا بیشتر با بچه‌ها و روحیات آنها آشنا شود. استقلال بیشتر از مشکلات فنی، مشکلات روحی دارد که این کنار هم بودنها می‌تواند به آنها کمک کند. منتها چه کسی باید اینها را به موسیمانه منتقل کند؟
سه: جواد نکونام زمین سوخته تحویل موسیمانه داده است. وقتی شما حداقل چهل بازی در فصل دارید فقط با یک دفاع راست تخصصی نباید وارد مسابقات شوید تا وقتی رامین آسیب می بیند مجبور شوید اسلامی را به دفاع راست ببرید. اینها بدیهیات فوتبال است. چهار دفاع راست (یامگا، فخرالدینی، تورانیان و حردانی ) را استقلال فدای خرید رامین کرد. این فقط یک مثالش بود. حالا نکونام نیست که جواب بدهد اما سمیعی و شهریاری که هستند! شما چرا زیر بار این فجایع رفتید؟
چهار: اصلا قصد مقایسه استقلال با الهلال را نداریم که قیاس درستی نیست. نوع نگاه عربستانیها به فوتبال باشگاهی و توسعه آن با نوع نگاه دولت و حاکمیت ایران به فوتبال کاملا متفاوت است. آنها پذیرفته‌اند که فوتبال صنعت است و به وسیله آن می‌توانند کشورشان را به دنیا معرفی کنند اما در ایران به فوتبال به چشم سرگرمی نگاه می‌شود و توسعه و موارد دیگر در مراحل بعدی قرار دارد.
پنج: حتی تیم کخ در لیگ برتر دوم و تیم ناصر حجازی و فیروز کریمی در لیگ هفتم، وسط باختهایشان گاهی یک مساوی یا برد به‌دست می‌آوردند اما این استقلال بدون توقف به صغیر و کبیر می‌بازد و این باختن به عادت تبدیل شده است. بدتر از باخت عادت به آن است که گریبانگیر استقلال شده است.
شش: مصاحبه دیشب میثاقی با سمیعی در برنامه فوتبال برتر که فاقد سؤالات چالشی اصلی بود عمیقا نگران‌کننده است. سمیعی اعتقاد دارد بیشترین هزینه و بهترین امکانات را تیم مدیریتی استقلال برای این فصل انجام داده، ولی نکته ماجرا اینجاست که فقط خرج کرده‌اید بدون هیچ تفکری. سرمربی را که خودتان نمی‌خواستید و برایش دنبال جانشین بودید را روی نیمکت گذاشتید و سنگ بنای فصل را اشتباه چیدید تا فاجعه امروز پیش بیاید.
هفت: ضعف فنی بعضی از بازیکنان استقلال انقدر مشهود است و توی ذوق می‌زند که باید به دلال آنها بابت فروش آنها به استقلال آفرین گفت. علیرضاکوشکی، میلادزکی‌پور ، سامان فلاح و حتی محمدحسین اسلامی تا این لحظه سرانه عمر هواداران استقلال را به شدت پایین آورده‌اند و پیری زودرس به آنها هدیه داده‌اند. از تمدیدی‌ها هم نمی‌گوییم که آن هم درد بزرگی است.
هشت: همان اغراقهایی که برای بازی دادن به جوانها به گاریدو می‌شود عینا برای موسیمانه هم در حال تکرار است. اگر همه بازیکنان استقلال سالم و سرحال بودند و موسیمانه به جوانان میدان داد آنوقت چنین ادعایی خریدار دارد نه الان که بیمارستان باشگاه بیشتر از تیم بازیکن دارد!
نه: چرا استقلال مهاجم نمی‌خرد؟ از دو هفته پیش که مهرداد محمدی به شدت آسیب دید آیا باشگاه استقلال نمی‌توانست یک بازیکن آزاد جذب کند؟ یاد جمله نکونام افتادم که می‌گفت هر چیزی از آقای سمیعی می‌خواهم لفتش می‌دهد . البته که سمیعی در استقلال فقط مطیع اوامر شهریاری است. حالا چه لفتش بدهد یا چه لفتش ندهد.
ده: در این سه بازی که موسیمانه روی نیمکت بوده استقلال سه باخت به دست آورده، موسیمانه بدشانس هم هست که به بهترین ورژن تراکتور و الهلال برخورد کرد. بدشانسی دیگر او مصدومیتهای عجیب و غریب است که انگار هر چی سنگه مال پای لنگه. رامین رضاییان سر می‌زند توپش به تیر می‌خورد و کمال کامیابی‌نیاوار کتفش آسیب می‌بیند. آقای موسیمانه بختت خاکستری هم نیست مشکی با غلظت بالاست!
گزارش از پیمان خنافری/ پایگاه خبری فوتبالی
استقلال 
