پایگاه خبری فوتبالی- یک: جدا از همه انتقادهای فنی که به تیم ملی می‌شود و پس از نیمه دوم بازی کره شمالی - ایران در لائوس، این انتقادها اوج گرفته است. به امیرقلعه‌نویی این ایراد گرفته می‌شود که چرا با بازیکنان بزرگ تیم ملی راه می‌آید و حتی گفته می‌شود او دارد به این دسته از بازیکنان باج می‌دهد. باید گفت که این هنر یک سرمربی است که بتواند از ظرفیت ستاره‌ها در جهت منافع تیم استفاده کند.
دو: در تیم ملی فعلی بازیکنانی مثل مهدی طارمی، سردار آزمون، علیرضا جهانبخش، سعید عزت‌اللهی و علیرضا بیرانوند و … حضور دارند که سالها حضور در سطح اول فوتبال باشگاهی و ملی را در کارنامه‌شان می‌بینیم و به اصطلاح بازیکنان وزنی هستند که از نظر روحی روانی و فنی می‌توانند عصای دست کادر فنی باشند. در کنار «بازیکنانِ بزرگ» است که بازیکنان جوان می‌توانند رشد کنند و به بلوغ فنی برسند.
سه: قلعه‌نویی در استقلال و سپاهان هم کم با ستاره‌ها کار نکرده است. بازیکنانی نظیر رضا عنایتی، سید مهدی رحمتی، سیدجلال حسینی، هادی عقیلی، محرم نویدکیا، فابیو جانواریو، مجتبی جباری، پژمان منتظری، خسرو حیدری و… نمونه بارز بازیکنان بزرگی هستند که سالها هم به تیم‌شان کمک کردند و هم به سرمربی. زنده یاد منصور پورحیدری هم در استقلال و تیم ملی از کار کردن با ستاره‌ها نمی‌هراسید و از آنها به خوبی بازی می‌گرفت و نتیجه هم می‌گرفت.
چهار: کنترل رختکن و فضای اردوها سیاست خاصی می‌طلبد و با هر بازیکنی باید با یک روش خاص برخورد کرد. یکی با رفاقت، یکی با مسئولیت دادن، یکی با تشر زدن، یکی با تشویق و ...واقعیت این است که مدل هر ستاره‌ای متفاوت است. عملکرد بیست ماهه قلعه‌نویی در تیم ملی حتی با وجود قهر عجیب نوراللهی از اردو که مطمئنا به ضرر خودش بود، با کمترین حاشیه اردویی همراه بوده و ستاره‌ها کاملا در خدمت تیم رفتار می‌کنند. حالا منتقدان اسم این کار را باج دادن می‌گذارند ولی نتیجه کار و رده تیم ملی در جدول خلاف آن را نشان می‌دهد. در هر حال انتقادها به جای خود درباره وضعیت فنی تیم ملی باقی است اما فعلا جدول رده بندی، چیز دیگری نشان می‌دهد!
یادداشت از پیمان خنافری/ پایگاه خبری فوتبالی
