پایگاه خبری فوتبالی- شاید بهتر باشد که فصل بیست و چهارم لیگ برتر فوتبال را «فصل استعفا» بنامیم.
به گزارش فوتبالی، شاید یکی از مهم‌ترین مواردی که نقش پررنگ‌تری در ایجاد حواشی این فصل داشت، تغییرات گسترده روی نیمکت‌ها بود تا هر بار با شکل جدیدی از یک تیم در بازی‌ها مواجه شویم.
در فصلی که گذشت تیم‌های انگشت شماری رنگ ثبات را به خود دیدند اما از طرفی تیم‌های بزرگ و پرطرفدار بارها دچار تغییر در راس کادر فنی و حتی در هیات مدیره باشگاه خود شدند. استعفاهایی از جنس برکناری یا استعفاهایی از جنس کناره گیری.
تیم‌هایی چون استقلال، سپاهان، پرسپولیس، استقلال خوزستان، خیبر، شمس آذر، نساجی، هوادار و مس رفسنجان تیم‌هایی هستند که در ابتدا با یک مربی کار خود را آغاز کردند اما در پایان فرد دیگری روی نیمکت این تیم‌ها نشسته بود.
استقلال
استقلال به لحاظ تغییر مربی در یک فصل، رکورد زد چرا که در کمتر از یک سال شش مربی را روی نیمکت خود دیده است. در واقع آبی‌ها فصل عجیبی را پشت سر گذاشتند. آنها لیگ را با نکونام آغاز کردند و با جباری به پایان رساندند. در این بین نکونام هم از جنس برکناری استعفا کرد. سهراب هم آمد و ماند تا دستیار موسیمانه شود. موسیمانه فسخ کرد، سهراب ماند، همین که شنید ماتزاری می آید، او هم کناره گیری کرد. بوژوویچ آمد و بعد هفته ها نبردن و باختن و مساوی کردن، برکنار شد و حالا مجتبی جباری سرمربی موقت استقلال است.
پرسپولیس
استقلال تنها تیم بزرگ لیگ نبود که نیمکت باثباتی نداشت. در واقع به جز آبی‌ها، پرسپولیس هم که با خوان کارلوس گاریدوی اسپانیایی قدم به میادین لیگ گذاشت در نهایت فصل را با اسماعیل کارتال به پایان رساند تا بعد از جدایی یحیی گل‌محمدی در فصل بیست و سوم، عملا ثبات چندساله قرمزها از بین برود. گاریدو هم فسخ دو طرفه کرد. کریم باقری چند بازی روی نیمکت بود تا کارتال بیاید.
سپاهان
زردپوشان اصفهانی که با ژوزه مورایس جام حذفی را به دست آوردند اما در این فصل خیلی زود راهشان از هم جدا شد تا پس از دو فصل و اندی، این بار یک مرد فرانسوی روی نیمکت سپاهان بنشیند. تنها دستاورد کارترون کسب سهمیه پلی آف لیگ نخبگان آسیا بود و در دو جام دیگر ناکام ماند.
مس رفسنجان
مس رفسنجان با ۴ سرمربی در یک فصل در رتبه دوم پرتغییرترین تیم‌ها پس از استقلال قرار می‌گیرد چرا که حاصل این تغییرات تقریبا «هیچ» بوده است و صرفا به ابقای ناپلئونی در لیگ با کسب رتبه چهاردهم ختم شد.
هوادار
ناکام ترین تیم لیگ برتر به طور قطع «هوادار» است، چرا که پس از چهار فصل حضور در لیگ، نه تنها رتبه‌ای قابل توجه به دست نیاورد، بلکه سرمربیانی که هدایتش را در دست گرفتند هم روزگار خوشی را در این تیم تجربه نکردند. مصداق بارز این موضوع مهدی رحمتی و امید روانخواه هستند که شرایطی به مرتب بهتر در تیم‌های بعد یا قبل از «هوادار» داشتند. البته شاید اگر روانخواه زودتر سرمربی هوادار می شد، هوادار می توانست در لیگ برتر بماند.
نساجی
تنها تیمی که سقوط آن به لیگ یک بسیاری از اهالی فوتبال را متأثر کرد، بی شک نساجی است. این تیم قائمشهری نه در این فصل که چند سال گذشته را در شرایط خوبی نبوده و حتی امسال ساکت الهامی و ساوو میلوشوویچ هم نتوانستند آن را از پایین جدول به رتبه‌های بالاتر ببرند تا در نهایت این تیم قائمشهری سقوط کند. این تیم هم امسال با استعفاهای مدیریتی و فنی زیادی مواجه شد.
خیبر
رضا مهاجری با خیبر خرم آباد به لیگ برتر آمد اما در انتها با نساجی دوباره راهی لیگ یک شد. در این بین اما با سعید دقیقی جای خود را عوض کردند و او به شمس آذر رفت تا دقیقی به خرم آباد بیاید که این اتفاق هم در نوع خود جالب بود.
شمس آذر
سعید دقیقی از ابتدا با شمس آذر فصل را آغاز کرد که در نیمه های فصل به خیبر رفت تا مهاجری جانشین او شود. عمر حضور مهاجری در قزوین اما کوتاه بود تا این بار مهدی رحمتی که از هوادار جدا شده بود، روی نیمکت شمس آذر بنشیند.
استقلال خوزستان
آبی‌های خوزستان که فصل قبل و در هفته پایانی ابقای خود را تثبیت کردند، برای این فصل به سراغ میودراگ بوژوویچ رفتند که نتایجی به مراتب بهتر از فصل ۲۳ با این تیم کسب کرد اما نهایتا او در نیم فصل از استقلال خوزستان جدا شد تا امیر خلیفه اصل هدایت آبی‌ها را در دست بگیرد.
استقلال 
