پایگاه خبری فوتبالی- دیدیه اندونگ که در دیدار نیمه نهایی جام حذفی غایب بود، بهترین دقیقه فینال را برای پاس گل انتخاب کرد.
به گزارش فوتبالی، هواداران استقلال قطعا لیگ بیست و چهارم را با تمام جزئیات به خاطر خواهد سپرد. تلخترین روزهایی که نه از لحاظ جایگاه جدولی به کام آنها سپری شد و نه نتایج. تنها نقطه روشن برای استقلال، جامی بود که در رقابتهای حذفی کسب شد.
در این بین، تعداد معدودی از بازیکنان این تیم، در تلخیهای فصل هم، نمایشی شسته و رفته و کمایراد را ارائه دادند. یکی از این بازیکنان، دیدیه اندونگ بود.
نکته جالب درباره هافبک گابنی استقلال آن است که نقطه شروع و پایانش در مقابل ملوانان رقم خورد.
هفته دوم لیگ برتر، تقابل استقلال و ملوان که اندونگ با رسیدن کارت بازیاش، برای اولین بار برای آبیها به میدان رفت و از همان موقع، نوید یک خرید موفق را داد. هافبک ۳۰ ساله استقلال، معمولا اهل اضافهکاری نبود. به محض رسیدن توپ، با پاسی مطمئن و امن همتیمیهای خود را صاحب آن میکرد تا جزو معدود بازیکنانی باشد که نه به واسطه گل و پاس گل، بلکه به دلیل آنچه که در هر لحظه از بازی در زمین ارائه میداد، نمره رضایت بگیرد.
اندونگ یکی از بیشترین آمار حضور را در میان بازیکنان این فصل استقلال داشت و تنها دو مسابقه را از دست داد. یکی به دلیل چهارکارته بودن و دیگری با دستور جباری و به دلیل مسائل انضباطی. تنبیهی که در مرحله نیمه نهایی مقابل صنعت نفت اتفاق افتاد و شاید کمتر کسی تصور می کرد، ورق این چنین برای او برگردد و پنج روز بعد از این اتفاق، نام اندونگ به عنوان یکی از عوامل جام قهرمانی، نقل محافل شود.
همچنین نمایش کمنوسان دیدیه در طول فصل باعث شد که اغلب بازیها جزو نفرات اصلی ترکیب اولیه قرار بگیرد و تنها در ۴ دیدار، کار را از روی نیمکت آغاز کند که یکی از این دیدارها، همین فینال بود.
ورود اندونگ به بازی به جای رضاوند، مهم ترین تعویض جباری بود. زمانی که بازیکنان ملوان نای دویدن نداشتند، اندونگ مدافع حریف را از پیش رو برداشت و با یک پاس کاتبک خطکشیشده، لقمه را برای روزبه چشمی آماده کرد و او با یک ضربه دقیق، سند جام را به نام آبیها زد. این دقیقا کاری بود که ۱۰۰ دقیقه هافبکهای دیگر استقلال قادر به انجامش نشدند تا مهمترین حرکت اندونگ در طول سال، در دقیقهای سرنوشتساز و فراموشنشدنی انجام شود و نام دیدیه اندونگ به عنوان یکی از ارکان این قهرمانی دراماتیک در اذهان آبی بماند.