پایگاه خبری فوتبالی- یکی از نیازهای مهم استقلال در نقل و انتقالات، تقویت ساختار خط میانی این تیم است.
به گزارش فوتبالی، یکی از چالشهای بزرگ آبیها که سالها آنها را آزار داده، ضعف هافبکهای این تیم بوده است.
در واقع کمبود هافبک باکیفیت در استقلال، عملا زهر این تیم را در میانه زمین خنثی کرده است.
از آن جایی که هافبکها رابط مهم تیم هستند و جریانسازی، گردش توپ و نبض حرکات را در دست دارند، به تعبیری قلب تپنده تیم محسوب میشوند. آخرین باری که قلب استقلال منظم زد، به دوران علی کریمی باز میگردد که اتفاقا همین حالا هم شرایط جذبش برای آبیها مهیا است البته اگر مدیریت آبیها بجنبد.
بعد از کریمی و در طی این سالها خلاقیت، حلقه گمشده میانه زمین استقلال بوده است. به گونه ای که بازیکنان میانی استقلال در زمان مالکیت توپ، میل کمتری به پاسهای عمقی دارند و ترجیح میدهند پاس با ریسک کمتر را انتخاب کنند.
به همین جهت، آبیها برای ترمیم نمایش خود نیاز دارند دست به تقویت موجودی هافبکهای خود کنند. حسیننژاد از گزینههای جذاب موجود برای این مهم است. هر چند که با توجه به ورود یک باشگاه لیگ برتری دیگر برای جذب این بازیکن و افزایش رقم درخواستی باشگاه دینامو ماخاچ برای صدور رضایتنامه بازیکن ایرانیاش، بعید است حسیننژاد را با پیراهن استقلال ببینیم.
از میان هافبکهای فعلی استقلال، روزبه چشمی، آرش رضاوند و دیدیه اندونگ به پایان قراردادشان رسیدهاند.
چشمی که یقینا اولویت اول تمدید آبیها خواهد بود. دیدیه اندونگ که از معدود بازیکنان موفق استقلال در این فصل بوده، در آستانه جدایی از این تیم است و این، موجودی استقلال را ضعیفتر از پیش میکند. آرش رضاوند نقطه مقابل اندونگ است. آرش فصل پرچالشی را پشت سر گذاشت و به نظر میرسد کوپنش لااقل نزد برخی از هواداران این تیم سوخته باشد اما تمدید قراردادش محتمل تر از جدایی او است.
استقلال میتواند برای بازکردن جا، روی خروج زبیر نیکنفس هم حساب باز کند.
اعتماد مجدد به بازیکنانی که سالهاست در استقلال حضور دارند اما نتوانسته اند سطح فنی خود را ارتقا دهند و در هیچ بازهای، به تیم ملی برسند، اجازه پیشرفت را از استقلال سلب میکند و قلبش را در همین حالت یخزدهای که در فصول اخیر تجربه کرده است، حفظ میکند!