پایگاه خبری فوتبالی- لیگ بیست و پنجم در سالی برگزار می‌شود که منتهی به جام جهانی 2026 است. امیر قلعه‌نویی در حال جمع‌بندی نهایی لیستی است که باید با خودش به آمریکا ببرد.
به گزارش فوتبالی، در لیگ بعدی، همان سناریوی همیشگی برقرار و بعید است تیم قهرمان جایی در لیست مدعیان همیشگی نداشته باشد.
استقلال برای جبران لیگ 24 می‌آید؛ تراکتور مدافع عنوان قهرمانی است؛ پرسپولیس نمی‌خواهد برای دومین سال متوالی از قهرمانی دور بماند؛ سپاهان هم می‌خواهد بالاخره طلسم را شکسته و پاداش هزینه‌های گزاف این چند فصل اخیرش را با قهرمانی بگیرد.
و حالا این مربع مدعیان در سال جام جهانی به کسی نیاز دارند که خیال‌شان را از درون دروازه راحت کند: به یک دروازه‌بان خوب که از پدر و مادر خوب هم بهتر است. به همین دلیل هم سپاهان با از دست دادن نیازمند سریع اقدام به جذب اخباری کرد، پرسپولیس فهمید باید از گندوز عبور کند پس به سمت نیازمند رفت و استقلال و تراکتور هم راضی از خط دروازه، باوجود تفاوت عملکرد تیمی‌شان در لیگ 24، بیرانوند و حسینی را نگه داشتند. حداقل یک و حداکثر 2 تا از این دروازه‌بان‌ها باید جام جهانی 2026 را از خانه تماشا کنند.
با ترک سپاهان راهی پرسپولیس شد. چرا؟ بدون تردید پای تیم ملی و البته جام در میان است. نیازمند 2 سال از اخباری، حسینی و بیرانوند جوان‌تر است و در لباس پرسپولیس، می‌کوشد خودش را طوری نشان بدهد که در وهله اول، تبدیل به گزینه اصلی جانشینی بیرانوند در تیم ملی شود چراکه با درخشش حسینی، سومین گزینه خط دروازه شده است. هواداران پرسپولیس و فضای مجازی، دو اهرمی هستند که به او برای حرکت در این مسیر و فشار وارد کردن به کادر فنی تیم ملی کمک بسیاری خواهند کرد. نیازمند به خوبی می‌داند جام گرفتن و فتح لیگ برتر در لباس قرمز، چقدر می‌تواند او را به خط دروازه تیم ملی آنهم در سال جام جهانی نزدیک و نزدیک‌تر کند.
* سید حسین حسینی
با حضور اخباری در سپاهان و قانون منع جذب دروازه‌بان خارجی برای لیگ‌های داخلی کشورهای حوزه خلیج فارس، احتمال ماندن حسینی در استقلال به بالاترین حد خود رسیده است. حسینی در این فصل کابوس‌وار هم جزو ستاره‌های کم‌شمار تیمش بود. او در برخی بازیها، اشتباهاتی انجام داد (گل به خودی بازی با السد، گل آقاسی در بازی با تراکتور، پنالتی بازی رفت با هوادار) ولی بدون او و واکنش‌هایش، استقلال بیشتر به مشکل می‌خورد. حالا که حسینی، آلترناتیو اصلی بیرانوند درون دروازه تیم ملی است، او حتما و باید برای تیمی بازی کند که جامعه هواداری داشته باشد و کجا برایش، بهتر از خانه؟
احتمال بازگشت به پرسپولیس بابت اتفاقات فصل اخیر، تقریبا صفر است. حضور در استقلال هم اصلا محتمل نیست چراکه اولا قرارداد الزام‌آور با تراکتور هست و ثانیا حسینی آنجاست. سپاهان هم که اقدام به جذب اخباری کرد. پس برای بیرانوند فقط یک راه و احتمالا بهترین راه باقی مانده است: ماندن در تراکتور. دروازه‌بان اول تیم ملی است و با وجود همه انتقادات، لیگ بیست و چهارم را با بیشترین کلین‌شیت تمام کرده است. قهرمانی تراکتور هم مزید بر علت شده تا همچنان کسی نتواند به تخت پادشاهی‌اش در تیم ملی نزدیک شود. فقط یک نفر می‌تواند بیرانوند را در سال منتهی به جام جهانی از دروازه تیم ملی بیرون بیاورد و آن شخص، خودش است.
سایپا، تراکتور و گل‌گهر باعث نشدند عملکرد اخباری دیده شود. او یا به تیم ملی دعوت نمی‌شد یا اگر جزو مدعوین بود، هرگز در لیست نهایی قرار نمی‌گرفت. اخباری برخلاف حسینی، نیازمند و بیرانوند هنوز بازی ملی ندارد. به همین دلیل هم، تصمیم گرفت برای بیشتر دیده شدن راهی تیمی شود که بیشتر از همه تیمهای قبلی‌اش، کنش و واکنش با تیم ملی داشته باشد. حالا اخباری درون دروازه سپاهان آنهم در سال منتهی به جام جهانی، نهایت تلاشش را می‌کند تا حداقل یکی از 3 دروازه‌بان لیست نهایی باشد و به خوبی می‌داند سپاهان نهایت کمک را در این راه به اویی خواهد کرد که نسبت به 3 دروازه‌بان دیگر در تمام این سالها، کمترین تلورانس را داشته است.
