پایگاه خبری فوتبالی - روبرتو باجو، اسطوره فراموش‌نشدنی فوتبال ایتالیا، بار دیگر در گفت‌وگویی با نشریه اتلتیک، از زخم کهنه‌ای سخن گفت که پس از گذشت بیش از سه دهه، هنوز التیام نیافته است؛ ضربه پنالتی از دست‌رفته‌اش در فینال جام جهانی ۱۹۹۴.
به گزارش فوتبالی ، باجو در آن تورنمنت درخشان، نقش مهمی در رساندن آتزوری به فینال داشت، اما ضربه سرنوشت‌سازش مقابل برزیل در استادیوم پاسادنا راهی به آسمان برد و جام را از دستان ایتالیا دور کرد. هرچند پیش از او فرانکو بارزی و ماسارو نیز پنالتی‌های خود را از دست داده بودند، اما ضربه باجو به نماد تلخ‌ترین لحظه فوتبال ایتالیا بدل شد.
باجو در این گفت‌وگو با لحنی صریح و تلخ گفت: «در آن لحظه اگر چاقو داشتم، خودم را می‌زدم. اگر اسلحه‌ای داشتم، به خودم شلیک می‌کردم. فقط می‌خواستم بمیرم.» او افزود که شرایط طاقت‌فرسای گرمای آمریکا در آن رقابت‌ها توان بازیکنان را تحلیل برده بود: «ما از مرزهای انسانی عبور کردیم تا بتوانیم بازی کنیم.»
با این حال، او از انگیزه و اتحاد تیم ایتالیا نیز سخن گفت؛ تیمی که حمایت مهاجران ایتالیایی در آمریکا را حس می‌کرد و با تمام توان برای موفقیت می‌جنگید. اما آن ضربه پنالتی، همچنان سایه‌ای سنگین بر زندگی یکی از پرافتخارترین بازیکنان تاریخ فوتبال ایتالیا انداخته است.
