پایگاه خبری فوتبالی- مربیان خارجی بعد از موفقیت در فوتبال ایران، نمی‌توانند نتایج‌شان را در کشورهای عربی تکرار کنند.
به گزارش فوتبالی، یک هفته بعد از جدایی «پاتریس کارترون» از سپاهان، او امروز به عنوان سرمربی «ام صلال» معرفی شد. چند روز پیش هم «ژوزه مورایس» که بعد از سپاهان، به ترکیه رفته بود و نتوانسته بود مانع سقوط «بودروم اسپو»ر به دسته پایین‌تر شود، سرمربی الوحده امارات شد.
برای این که عملکرد این دو مربی را بعد از قطع همکاری با تیم‌های ایرانی ببینیم، باید چند هفته صبر کنیم اما پیش از این دو نفر، چند مربی دیگر هم بودند که بعد از عملکردی موفق در ایران، به امارات و قطر رفتند و اتفاقا خاطرات خوبی هم از خودشان به جا نگذاشتند.
وینفرد شفر
پیرمرد آلمانی یک فصل و نیم سرمربی استقلال بود و با این تیم فقط یک جام حذفی گرفت. پس از اخراج، شفر خیلی زود در امارات مشتری پیدا کرد. ابتدا سرمربی تیم «بنی‌یاس» شد و حتی ستاره آن روزهای استقلال یعنی آیاندا پاتوسی را هم با خودش به این تیم برد و از استقلال هایجک کرد اما نتوانست انتظارات را برآورده کند. او در 25 بازی روی نیمکت «بنی‌یاس»، 8 برد، 7 مساوی و ده باخت را رقم زد و قبل از پایان فصل از این تیم اخراح شد.
«شفر» بعد از بنی‌یاس، سرمربی تیم «الخور» در امارات هم شد اما نتایجی به مراتب بدتر گرفت. در 20 بازی، فقط دو پیروزی کسب کرد. ده مساوی و 8 باخت، دیگر نتایج او در الخور بود. در نهایت بعد از این که در 12 بازی آخر موفق به کسب پیروزی نشد، از این تیم هم اخراج شد. «شفر» بعد از «الخور»، دیگر سرمربی هیچ تیمی نشد اما به تازگی به عنوان مدیرفنی تیم ملی کامرون معرفی شده است.
آندره‌آ استراماچونی
این مرد جذاب ایتالیایی، وقتی به عنوان سرمربی استقلال انتخاب شد، یک سال بود که بیکار بود. البته یک سال قبل‌تر سرمربی «اسپارتاپراگ» بود و گفته می‌شد برای گرفتن مبلغ کامل قراردادش هدایت تیم دیگری را قبول نکرده است.
او در استقلال شروع چندان خوبی نداشت اما به تدریج همه چیز بهتر شد. تیم او جذاب و هجومی بازی می‌کرد و نتیجه هم می‌گرفت. اما درست در اوج و در حالی که استقلال را بعد از چند فصل به صدر جدول لیگ برتر رسانده بود، ناگهان به دلیل مسائل مالی ایران را ترک و استقلال را رها کرد.
مدتی بعد ناگهان سر از قطر در آورد و سرمربی تیم «الغرافه» شد. پیش‌بینی می‌شد در این تیم موفق باشد اما نتوانست موفقیتی را که در استقلال به دست آورده بود در قطر تکرار کند. او 52 بار روی نیمکت این تیم نشست و آمار 20 برد، 12 مساوی و 20 باخت را ثبت کرد و در اوایل فصل دوم، به کارش با این تیم خاتمه داد. او هم پس از «الغرافه»، هدایت تیمی را بر عهده نگرفت و بیشتر به کارشناسی در شبکه‌های تلویزیونی مشغول است.
گابریل کالدرون
پیرمرد آرژانتینی یکی دو سال بیکار بود تا این که پیشنهاد پرسپولیس به دستش رسید و به ایران آمد. او شروعی پرفراز و نشیب در پرسپولیس داشت اما وقتی در نیم‌فصل به تعطیلات رفت، تیمش صدرنشین بود. با این حال مدیریت جدید باشگاه با او همکاری نکرد و کالدرون کارش در پرسپولیس خیلی زود تمام شد.
مدتی بعد، پیشنهاد تیم «خورفکان» را قبول کرد و به امارات رفت. اما روزهای خوبی در پیش نداشت. «کالدرون» در «خورفکان» 4 برد، یک تساوی و 8 شکست را به دست آورد و از این تیم جدا شد. «خورفکان» آخرین تیمی بود که «کالدرون» در آن کار کرد.
در مجموع تاریخ نشان داده که مربیان خارجی که در ایران نتایج خوبی می‌گیرند، خیلی زود به بازار کشورهای عربی مثل امارات و قطر می‌روند اما تقریبا هیچ کدام از آنها نتوانسته‌اند موفقیت‌های‌شان در ایران را تکرار کنند. حتی «برانکو ایوانکوویچ» هم که بعد از یک دوران طلایی در پرسپولیس به عربستان رفت، پس از فقط 5 هفته از «الاهلی» اخراج شد. اما این یک قاعده نیست و ممکن است «کارترون» یا «مورایس» این طلسم را بشکنند و در امارات و قطر موفق شوند.
