پایگاه خبری فوتبالی- ورزش ایران طی سالهای اخیر مملو از حسرت بوده است.
به گزارش فوتبالی، همیشه بخشی از خاطرات برای ما خوب هستند و ترجیح میدهیم بخش بد داستان را نادیده بگیریم یا حداقل کمتر به آن توجه کنیم اما برخی اوقات نمیشود. سکانسهایی که میتوانست سرنوشت پایان یکقصه را تا تغییر دهد تا ابد در ذهن همه باقی میماند؛ درست مثل سکانس آخر تایتانیک یا لحظهای که در فیلم سون، آن جعبه لعنتی باز شد!
سکانسهای تلخ در ورزش اما بیشتر از سینما قابل مشاهده هستند و حداقل طی چند سال اخیر، مردم ایران بارها شاهد اتفاقات تلخی بودهاند که نمیتوان آنها را از تاریخ ورزش ایران حذف کرد. شب گذشته و زمانی که تقریبا هیچ فردی به صعود تیم ملی والیبال ایران از مرحله گروهی لیگ ملتهای والیبال امیدوار نبود، نتایج سایر دیدارها به شکلی رقم خورد که در صورت باخت اسلوونی برابر صربستان، ایران راهی مرحله حذفی این مسابقات میشد.
صربستان با اینکه در جدول ردهبندی اوضاع خوبی نداشت اما کار اسلوونی برابر این تیم گره خورد. صربها در این دیدار با نتیجه دو بر یک پیش افتادند اما درنهایت سه بر دو شکست خوردند تا ایران مجوز حضور در مرحله حذفی را کسب نکند. صربستان حتی در ست پنجم مسابقه وقتی که با نتیجه 13 بر 9 عقب بود، بازی را به تساوی کشاند اما درنهایت 17 بر 15 شکست خورد تا مردم ایران تا آخرین لحظه این مسابقه، منتظر یک اتفاق خوب باشند.
این اما اولین باری نیست که مردم ایران چنین اتفاقی را تجربه میکنند. در جام جهانی 2018، اگر ضربه مهدی طارمی وارد دروازه پرتغال شده بود، تیم ملی ایران به مرحله حذفی صعود میکرد. اگر ضربه علیرضا جهانبخش در دقایق پایانی بازی با قطر در جام ملتهای آسیا به گل تبدیل میشد و تیرک دروازه را به لرزه نمینداخت، شاید ایران پس از سالها به مقام قهرمانی میرسید. اگر پنالتی فوتسال ایران مقابل مراکش تبدیل به گل میشد و باز هم ضربه به تیرک دروازه برخورد نمیکرد، شاید الان وحید شمسایی برای دومین بار ایران را به جمع چهار تیم برتر جهان میفرستاد.
همه این اگرها دست به دست هم داده تا ورزش ایران در عرصه ملی، سالها مملو از حسرت باشد و امیدواریم در آینده، گزارشی در مورد شادیهای متوالی ورزش ایران منتشر کنیم.
گزارش از علیرضا کوچک/ پایگاه خبری فوتبالی