پایگاه خبری فوتبالی- در چنین روزی در سال ۲۰۱۴، دیدیه دروگبا، مهاجم افسانهای اهل ساحل عاج، بعد از دو سال دوری، برای بار دوم پیراهن آبی چلسی را به تن کرد و به خانهاش، استمفوردبریج بازگشت.
به گزارش فوتبالی، بازگشتی که نه تنها هواداران را هیجانزده کرد، بلکه نمادی از وفاداری، افتخار و اسطورهسازی بود. دروگبا، با قدرت بدنی مثالزدنی، ضربات سر مرگبار و شخصیت کاریزماتیکش، یکی از نمادهای نسل طلایی چلسی در دهه ۲۰۰۰ بود. او در طول دو دوره حضورش در باشگاه، 381 بار به میدان رفت، 164 گل زد، 86 پاس گل داد و 14 جام معتبر از جمله 4 قهرمانی در لیگ برتر، 4 جام حذفی، و 1 لیگ قهرمانان اروپا را به دست آورد.
اما فراتر از آمار، دروگبا یک لحظه جاودانه در تاریخ باشگاه ثبت کرد؛ ضربه سر تاریخیاش در فینال لیگ قهرمانان 2012 مقابل بایرن مونیخ که بازی را به تساوی کشاند، و سپس گل پنالتی قهرمانی را نیز خود او زد. همان شب، نامش برای همیشه در قلب هواداران آبی حک شد. بازگشتش در سال ۲۰۱۴، بیشتر از یک انتقال فوتبالی بود؛ بازگشت یک اسطوره برای الهامبخشی به نسل جدید. مورینیو دربارهاش گفت: «دروگبا نه فقط یک بازیکن، بلکه یک رهبر و اسطوره زنده است.»
او همچنین دو بار برنده کفش طلای لیگ برتر شد و مرد سال فوتبال آفریقا نیز لقب گرفت؛ افتخاراتی که جایگاهش در تاریخ فوتبال قاره سیاه و اروپا را تثبیت کرد. بازگشت پادشاه، فقط آغاز فصل جدیدی از یک اسطوره بود؛ اسطورهای به نام دیدیه دروگبا.
بازگشت پادشاه؛ وقتی استمفوردبریج دوباره میزبان اسطوره شد
