پایگاه خبری فوتبالی – هواداران اورتون پس از شنیدن داستان مهاجم تیمشان، بتو، قطعا ارزش بیشتری برای او قائل خواهند بود.
به گزارش فوتبالی، بتو ۲۵ ساله، با قراردادی به ارزش ۲۵.۷۵ میلیون پوند از اودینزه ایتالیا به مرسی‌ساید آمد و با خود داستانی جذاب به همراه آورد که فراتر از زمین فوتبال با هواداران اورتون ارتباط برقرار می‌کند.
مسیر فوتبالی بتو از آکادمی‌های پر زرق و برق که اغلب با استعدادهای لیگ برتر مرتبط هستند، آغاز نشد. او تنها یک سال در جوانان بنفیکا حضور داشت و در سن ۱۴ سالگی از آنها جدا شد. این لحظه می‌توانست پایان رویاهای او باشد و برای مدتی، تقریباً همینطور هم شد.
در دو سال بعد از آن اتفاق، بتو برای یافتن فرصت‌های مداوم در فوتبال با مشکل مواجه شد. با کمبود تجربه در محیط‌های تمرینی رقابتی، پیشرفت او متوقف شد. اما او به جای تسلیم شدن، راه متفاوتی را در پیش گرفت، راهی که شخصیت او را بیش از حضور در هر آکادمی دیگری شکل داد.
هنگامی که مسیر به سوی فوتبال حرفه‌ای کم‌نور شد، بتو برای کمک به خانواده‌اش تلاش کرد و در رستوران KFC مشغول به کار شد.
او در مصاحبه با "اتلتیک" گفت: "خوب بود. من همیشه می‌خواستم پول خودم را به دست آورم. تا سن ۱۵ یا ۱۶ سالگی، لوس رفتار می‌کردم. سعی می‌کردم چیزهایی را که دوستانم در مدرسه داشتند، داشته باشم و از این آگاهی نداشتم که مادرم نمی‌توانست از پس هزینه‌ها بربیاید."
او اعتراف کرد که در نوجوانی از مشکلات مالی مادرش بی‌اطلاع بوده است. به خانه می‌آمد و درخواست چیزهایی را می‌کرد که دوستانش داشتند، مانند گواهینامه رانندگی، بدون اینکه بار سنگین چنین درخواست‌هایی را بر دوش مادرش درک کند.
او افزود: "دوستم می‌گفت پدرش هزینه گواهینامه‌اش را داده است و من به خانه می‌رفتم و از مادرم گواهینامه رانندگی می‌خواستم. حالا، با گذشت زمان، چیزهایی را می‌بینم که مادرم شخصاً برای من و خواهرانم تحمل کرده است."
علاوه بر کار در KFC، یکی از اولین مشاغل او جنگل‌بانی و بریدن علف‌های هرز در جنگل بود. او با وضوح به یاد می‌آورد که چقدر به خاطر کسب ۳۰۰ یورو برای یک ماه کار و دادن آن به مادرش برای کمک به هزینه‌های خانه افتخار می‌کرد.
او گفت: "اولین کاری که کردم کار در جنگل بود، بریدن علف‌های هرز. یک ماه کار کردم، ۳۰۰ یورو به من پرداخت کردند. هر روز خوشحال بودم که سر کار می‌روم چون می‌دانستم پاداشم را خواهم گرفت. مقداری از آن را به مادرم دادم تا به او در پرداخت قبوض کمک کنم. او می‌خواست من به دانشگاه بروم، اما من به او گفتم نمی‌توانم بروم. خیلی خسته‌کننده بود. اصلاً علاقه‌ای نداشتم. اگر به آنجا می‌رفتم، در کلاس می‌خوابیدم. یک چیز حتمی بود؛ اگر به دانشگاه نمی‌رفتم، اجازه نداشتم در خانه بنشینم. باید برای خانه پول می‌آوردم."
برای باشگاهی با ریشه از طبقه کارگر، داستان بتو عمیقاً با قلب هواداران تافی‌ها ارتباط برقرار می‌کند. او تنها یک خرید گران‌قیمت دیگر نیست؛ او کسی است که سختی‌ها را تجربه کرده، برای هر فرصتی زحمت کشیده و اکنون پیراهن یکی از قدیمی‌ترین باشگاه‌های انگلیس را به تن می‌کند.
