پایگاه خبری فوتبالی - فصل ۱۹۸۶ برای فوتبال جهان، به ویژه برای هواداران دیگو مارادونا، یادآور یکی از خیره‌کننده‌ترین نمایش‌های فردی در تاریخ این ورزش است.
به گزارش فوتبالی، ستاره‌ی بی‌بدیل آرژانتینی در این فصل نه‌تنها با عملکردی درخشان تیم‌های باشگاهی و ملی را به افتخار رساند، بلکه خود نیز با کسب جوایز فردی متعدد، جایگاهش را به عنوان یکی از بزرگ‌ترین بازیکنان تمام ادوار فوتبال تثبیت کرد. مارادونا در فصل ۱۹۸۶ مجموعاً در ۵۷ مسابقه به میدان رفت و با ثبت ۲۳ گل و ۱۹ پاس گل، نقشی کلیدی در موفقیت‌های تیم‌هایش ایفا کرد. نقطه‌ی اوج این درخشش، قهرمانی با تیم ملی آرژانتین در جام جهانی ۱۹۸۶ مکزیک بود؛ جایی که مارادونا نه‌تنها بازوبند کاپیتانی را به بازو بست، بلکه با گل‌های به‌یادماندنی‌اش برابر انگلستان و بازی‌های بی‌نقصش، تبدیل به چهره‌ی اصلی این تورنمنت شد.
در سطح باشگاهی نیز مارادونا موفق شد با باشگاه ناپولی ایتالیا، دو عنوان ارزشمند را به دست آورد؛ قهرمانی در سری‌آ و فتح کوپا ایتالیا. این دستاوردها در دورانی رقم خورد که فوتبال ایتالیا به عنوان مهد بازیکنان بزرگ شناخته می‌شد و کسب این افتخارات، ارزش عملکرد او را دوچندان می‌کند. عملکرد درخشان مارادونا در سال ۱۹۸۶ با جوایز فردی متعددی نیز همراه شد. او موفق به دریافت جایزه‌ی معتبر توپ طلا شد و از سوی مجله‌ی ورلد ساکر به عنوان بهترین بازیکن سال جهان انتخاب گردید. افزون بر آن، عنوان فوتبالیست سال آرژانتین، جایزه‌ی "اُلیمپیا دِ اورو" به عنوان ورزشکار سال کشورش و همچنین عنوان "ورزشکار سال" از سوی UPI به او تعلق گرفت. فصل ۱۹۸۶ را می‌توان اوج دوران فوتبال دیگو مارادونا و یکی از فصل‌های طلایی تاریخ فوتبال جهان دانست.
