پایگاه خبری فوتبالی-یک: اینکه می‌گویند چرا به خاطر تورنمنت بی اهمیتی مثل کافا لیگ را تعطیل کردید یا بی اطلاعند یا قوانین را نمی‌دانند. یک بار برای همیشه بدانید که برگزاری لیگ در فیفادی ممنوع است دوستان. اینکه می‌گویند: چرا با تیم امید به این مسابقات نرفتید هم پاسخش روشن است، خود تیم امید در امارات مشغول بازی است. اما اینکه می‌گویند: چرا در این مسابقات شرکت کردید آن هم با برخی نفرات اصلی حرف درستی است.
دو: واقعیت این است که به خاطر شرایط کشور خیلی از تیمها حاضر نیستند با ایران بازی کنند و ما گاهی اوقات مجبوریم با این تیمهای سطح پایین بازی کنیم. اما می‌شد در این بازیها با نفراتی بازی کنیم که زیر ده بازی ملی دارند تا این مدل بازیکنان آرام آرام وارد چرخه بازیهای ملی شوند. بردن بازیکنان باتجربه‌ای مثل رامین، کنعانی، محبی، طارمی ، چشمی ، جهانبخش و طارمی هیچ سودی برای فوتبال ما ندارد. ببریم حرف در می آوردند و نبریم هم هزار حرف دیگر!
سه: تیم ملی فوتبال ایران در مسیر گذار قرار دارد. نسل قبلی تیم ملی پیر شده و نسل جدید هنوز نتوانسته کار را به دست بگیرد. عبور از این چرخه فرآیندی زمان بر است. جوانگرایی یک شبه و دوشبه نیست ، بازیکن باید بازی کند. این مهم از باشگاهها شروع می‌شود و به تیم‌ملی می‌رسد.
چهار: تیم ملی در انتقال مشکل دارد، تیم ملی دوشقه است. در حمله نفرات خوب و تأثیرگذاری داریم ولی در بخش عقب زمین با کمبود نفرات درجه یک و در سطح ملی واقعا با مشکل مواجه است.
پنج: سه بازی اول مقابل افغانستان، هند و تاجیکستان تحلیل فنی ندارد. نبود حریف درجه یک سطح انگیزشی بازیکنان را خواه ناخواه کاهش می‌دهد ولی بازی با ازبکستان نشان داد که باید در تفکرات فنی تیم حتما تجدیدنظر صورت بگیرد. این به معنای تغییر کادرفنی نیست بلکه اصلاحاتی حتما باید صورت بگیرد.
شش: ده نفره‌شدن تیم ملی به یک عادت زشت در تیم ملی تبدیل شده، عادتی که مدام تکرار و تکرار می‌شود. یک بار صالح، یک بار میلاد یک بار آریا. تیم ملی چند بار باید یک اشتباه را تکرار کند. مقصر این اتفاق هم بازیکن است هم کادرفنی که ذهنیت را تغییر نمی‌دهد.
هفت: بازی کردن با یک یار کمتر آن هم حدود دو ساعت اصلا کار راحتی نیست. این به معنای دادن توپ و میدان به رقیب است. با این حال عملکرد تیم ملی از نظر فنی مقابل ازبکستان اصلا عملکرد بدی نبود و اگر داور بازی و وی ای آر کمی با تیم ایران مهربان‌تر بود نتیجه جور دیگری رقم می‌خورد. اگر چه تعداد موقعیتهای ازبکستان خیلی بیشتر از تیم ملی بود. البته که تصمیمات وی ای آر هم درست بود.
هشت: یک نهیبی هم باید به برخی بازیکنان تیم ملی زد، کیفیتی که بعضی از آنها نشان می‌دهند اصلا در حد و قواره پیراهن تیم ملی نیست. بازیکن تیم ملی هر چند دقیقه‌ای که به میدان می‌رود باید فراتر از توانش بازی کند.
نه: درباره منتقدان تیم ملی یک بار دیگر هم نوشته ایم که آنها به دو دسته تقسیم می‌شوند: یک عده از سر دلسوزی نقد می‌کنند، قلبشان برای موفقیت تیم‌ملی می‌زند، حق هم دارند ، این تیم قطعا ایراد دارد و با نقد سازنده اصلاح خواهد شد اما دسته دوم قصدشان فقط زدن تیم ملی است، فرقی هم نمی‌کند چه کسی سرمربی باشد. آنها کینه و عداوت را با نقد اشتباه گرفته‌اند.
ده: این فیفادی از دست رفت اما در فیفادی مهر و آبان و فروردین حتما باید با تیمهای سطح بالا بازی کنیم. بازی با تیمهای بزرگ است که به ما کمک می‌کند و ایرادات را نشان خواهد داد. با آماده شدن مصدومانی مثل عزت اللهی، آزمون و قایدی و برگشتن بیرانوند قطعا روند فنی تیم ملی تغییر خواهد کرد.
گزارش از پیمان خنافری/ پایگاه خبری فوتبالی
