پایگاه خبری فوتبالی- یک: بن بست؛ خیلی زودتر از حد تصور پرسپولیس با وحید هاشمیان به بن‌بست رسیده، عملا تیم وحید حرفی برای گفتن ندارد و اینکه تا الان پایین‌تر نرفته به عملکرد ضعیف سایر مدعیان برمی‌گردد. این بدترین شروع پرسپولیس در ده سال اخیر لیگ است. البته پرسپولیس نباخته اما چهار مساوی یعنی تقریبا سه باخت!
دو: پرسپولیس شبیه استقلال محمود فکری شده است. عملکردی که پرسپولیس با وحیدهاشمیان در این پنج هفته نشان داده چیزی شبیه به استقلال لیگ بیستم با محمود فکری است. تیمی که کسی را امیدوار نمی‌کند، کسی چشم‌انداز روشنی در آن نمی‌بیند. بی‌روح و خشک و نَبَر!
سه: ملوان در این فصل تا دلتان بخواهد بازیکن از دست داده است، شاید بالای ده بازیکن از ملوان رفته‌اند. این اتفاق برای هر تیمی کمرشکن است اما مازیار ساختن را دوباره استارت زده است. کل اسکواد ملوان را که شخم بزنی ستاره‌ای در این تیم وجود ندارد ولی همین تیم کم‌بضاعت از نظر مهره نمایشی کم‌اشتباه در شهر قدس نمایش داد.
چهار: پیام نیازمند بهترین و مفیدترین خرید پرسپولیس در این پنج هفته بوده که با عملکرد خوبش هاشمیان را فعلا روی نیمکت پرسپولیس حفظ کرده است. وقتی دروازه‌بان یک تیم بزرگ بهترین بازیکن می‌شود یعنی عملکرد فنی آن تیم خوب نیست. اتفاقی که فصل گذشته استقلال با آن دست به گریبان بود و حسینی در اکثر بازیها، بهترین بازیکن زمین می‌شد.
پنج: عملکرد تعداد زیادی از خریدهای پرسپولیس تا اینجای لیگ ناامیدکننده بوده است. شکاری، بیفوما و کاظمیان اصلا در فرم مطلوبی نیستند و صادقی و فخریان هم که بازی نمی‌کنند. حتی مهره‌های قدیمی‌تر پرسپولیس هم از شرایط خوب خود دور هستند که همه اینها به ضعف کادرفنی بازمی‌گردد.
شش: عیسی آل‌کثیر در میکسدزون جوری با خبرنگاران صحبت می‌کرد که انگار مقصر این اتفاقات آنها هستند. مردی شهر را با کمک مدیران استقلال به هم ریخته و بدون یک دقیقه بازی یازده میلیارد تومان گرفته تا راضی به فسخ شود، آن‌وقت خبرنگاران را متهم به حاشیه‌سازی می‌کند!
هفت: حیاکن رها کن شعار همیشگی هواداران پرسپولیس در این یک سال علیه رضا درویش است. درویش با کسب دو قهرمانی لیگ ، یک قهرمانی حذفی و یک سوپرجام در چهار سال مدیریتش در پرسپولیس عملکرد قابل‌قبولی از نظر نتیجه داشته اما برخی تصمیمات و اشتباهاتش در دو فصل اخیر کاملا جای نقد دارد، از جمله همین انتخاب سپر بلایی مانند وحیدهاشمیان به عنوان سرمربی! البته اشتباهات دیگری هم داشته که اینجا نمی‌خواهیم به آن بپردازیم ولی در کل وقتی هوادار درویش را نمی‌خواهد، خودش باید برود. هر چند درویش عقیده دارد همه این شعارها سازماندهی شده از سمت رقبایش است که می خواهند جای او را بگیرند.
هشت: برخی تصمیمات وحید هاشمیان همچنان سؤال برانگیز است. رد کردن سردار دورسون یا بازی دادن به بازیکنی مثل احمدزاده در دفاع چپ یا استفاده از میلاد محمدی در دفاع راست. کلا هلیکوپتر موردنظر اشتباهی بال می‌زند!
نه: نکته جالب درباره ملوان، عدم بازی بسته این تیم در تهران بود. تیم مازیار تقریبا همان سبکی را بازی کرد که فجرسپاسی با پیروز قربانی مقابل پرسپولیس بازی کرد. یعنی تعادل و بالانس در خط دفاعی و هجومی. در واقع نه خیلی بسته و نه خیلی باز!
ده: عملکرد تیمها برگرفته از شخصیت سرمربیان آنهاست. فلسفه پرسپولیس از ابتدای تأسیس بر مبنای فوتبال هجومی و مالکانه شکل گرفته و هر سرمربی که این اصل را رعایت نمی‌کند مورد وثوق هواداران قرار نمی‌گیرد. هاشمیان با این دست‌فرمان به جایی نمی‌رسد مگر اینکه تغییرات جدی در تفکراتش به وجود بیاورد.
گزارش از پیمان خنافری/ پایگاه خبری فوتبالی
پرسپولیس 
