۱-بازی استقلال به دو بخش تقسیم شد، قبل از دریافت گل و بعد از آن. شصت دقیقه استقلالیها عملا با چیزی به اسم فوتبال غریبه بودند و فقط یک ضربه به چهارچوب داشتند. اما بعد از خوردن گل ذات غریزی این تیم بیدار شد و کمی شبیه استقلالی شد که قبلا می‌شناختیم.
۲-ساپینتو با کلی تغییر بازی را شروع کرد، دو مدافع کناری ، دو هافبک میانی ، وینگر چپ و مهاجم نوک تغییرات استقلال در ترکیب اصلی بودند که خیلی زود مشخص شد که موسی جنپو و رزاقی‌نیا و آزادی لیاقت فیکس بازی کردن را ندارند. در استقلال این فصل هیچ وقت این تیم با یک ترکیب ثابت بازی را شروع نکرده و ساپینتو کماکان مشغول آزمون و خطاست.
۳-چادرملو در این دو فصل به دنبال تثبیت شخصیت تیمی خود است. چیزی که آلومینیوم اراک با مجتبی حسینی به آن دست یافته و حالا سعید اخباری هم به یک مربی سختکوش و نباز تبدیل شده. نباختن و مفت باز نبودن به شخصیت هر تیمی کمک می‌کند. برای همین باید به چادرملو احترام گذاشت.
۴-در یکی از عجیب‌ترین ادوار لیگ برتر به سر می‌بریم. لیگی نزدیک و فشرده که مدعی بالفعل ندارد. هر چهار تیم بزرگ لیگ این هفته مساوی کردند و نشان دادند فاصله زیادی تا شرایط آرمانی دارند. به نظر می‌رسد مثل اکثر لیگهای دهه هشتاد قهرمان این فصل با حدود ۵۵ تا ۶۰ امتیاز به جام برسد.
۵-تکلیف استقلال با ساپینتو مشخص نیست همان‌گونه که پرسپولیس نمی‌داند با هاشمیان چه کند. این تردید و نگرانی که حالا یک بازی دو بازی دیگر هم صبر کنیم ببینیم چه می‌شود بزرگترین بلا برای هر تیمی است. اگر به سرمربی اعتقاد دارید پشت او بایستید و از او حمایت کنید و اگر ندارید او را عوض کنید. سرمربیان سرخابی کاملا روی لبه تیغ راه می‌روند.
۶-کماکان چمن ورزشگاه تختی مایه شرمساری فوتبال ایران است. نمونه بارزی از مدیریت فشل و ناکارامدی که با چیزی به اسم خجالت غریبه است. آن تکه‌هایی که مدام کنده می‌شد و با دست مجبور بودند آن را وصله پینه کنند را سنگ هم می‌دید آب می‌شد. تهران به این بزرگی یک استادیوم آبرومند ندارد ، چه کردید در این ۴۷ سال؟
۷-موسی جنپو ، مسعود جومای این فصل استقلال است که فلسفه خریدش اصلا مشخص نیست. بازی دادن به این بازیکن عملا استقلال را ده نفره می‌کند. شلنگ تخته بهترین واژه برای این بازیکن است. محمدرضا آزادی هم عملکردش طوری بوده که پیش خودمان فکر کنیم صد رحمت به آرمان رمضانی که حداقل یک سر می‌زد. این بازیکن با این قد و قواره یک ضربه سر نمی‌تواند بزند.
۸-انتقال توپ کماکان در استقلال کند است. یک بخش آن به زمین بازی برمی‌گردد که انقدر افتضاح بود که اجازه کار تاکتیکی نمی‌داد ، بخش دیگر آن به مهارتهای فردی بازیکنان که انقدر از نظر روحی تحت فشار هستند که می‌خواهند مطمئن‌ترین کار ممکن را انجام دهند.
۹-ادسون ماردن یکی از گلرهای خوب این فصل لیگ ماست، گلری که گل مفت نمی‌خورد و خیال سرمربی از داشتن او راحت است. کلا چادرملو خارجیهای خوبی به نسبت پولی که به آنها داده در اختیار دارد. از قدیم گفتن یار خوب تمام ماجراست که در فوتبال باید بگوییم گلر خوب همه ماجراست ، چیزی که استقلال به شدت در آن لنگ می‌زند.
۱۰-شش هفته از لیگ گذشته و عملکرد استقلال در مجموع ناامیدکننده بوده، اما شانسی که آنها امسال دارند این است که اوضاع بقیه مدعیان هم تعریفی ندارد و همین فشار را روی استقلال کمتر کرده. سال گذشته استقلال به شدت مزه بی‌ثباتی را چشید، به نظر می‌رسد آبی‌ها فعلا قصدی برای تغییرات ندارند هر چند در فوتبال ایران با یک بازی و یک توپ و یک نتیجه اوضاع تغییر می‌کند. این تعطیلات هم برای بازیابی روحی و فنی نیاز بود.
استقلال 
