پایگاه خبری فوتبالی- اسناد تازه نشان میدهد که مدیران حقوقی فعلی استقلال هم در پرونده شکایت منتظر محمد کوتاهیهایی داشتهاند.
به گزارش فوتبالی، درست است که فسخ قراردادهای یکطرفه و مکرر از سوی باشگاه استقلال در دوران مدیریت فاجعه بار فرشید سمیعی باعث شده استقلال از سوی فیفا محکوم و از حضور در دو پنجره نقل و انتقالاتی متوالی محروم شود و مطمئنا سمیعی متهم ردیف اول همه این مشکلات است، اما سایر مدیران بعد از او هم کوتاهیهایی داشتهاند. کوتاهیهایی که اگر نبود، شاید امروز استقلال از سوی فیفا این چنین جریمه و محروم نمیشد.
ماجرا این جاست که رأی فیفا در پرونده شکایت منتظر محمد از استقلال در تاریخ 16 خرداد 1404 صادر شده و متن کامل رأی هم در 8 مهر 1404 به طرفین ابلاغ شده است. در واقع تصمیمگیری فیفا در خردادماه 1404 انجام شده، یعنی چهار ماه پس از آغاز دوره معاونت فعلی حقوقی. یعنی معاونت حقوقی فعلی 4 ماه فرصت داشت که روی این پرونده کار کند و یک دفاعیه مستدل و منطقی به فیفا ارائه دهد.
طبق مقررات، باشگاهها باید در جریان رسیدگی به پروندههایشان در فیفا، تغییرات مدیریتی یا مالکیتی را اعلام کنند، مدارک جدید را ارائه دهند و در صورت نیاز، درخواست توقف یا تمدید دادرسی بدهند.
اما باشگاه استقلال هیچ کدام از این کارها را انجام نداده است. فیفا هم بر اساس همان مدارک قبلی و دفاعیهای که وجود نداشت و استقلال انجام نداد، رأی نهایی را صادر کرده است. در حالی که شاید ارسال یک نامه ساده با مضمون تغییر مدیریت باشگاه هم میتوانست صدور رأی را به تاخیر بیندازد و یا میتوانست باعث تغییر در رای هم بشود.
البته تغییر مدیر یا معاونت حقوقی، مانع از تعهد و مسئولیت باشگاه در قبال پروندههای جاری نمیشود. بنابراین استناد به «اشتباهات گذشته» یا «مختومه بودن پرونده» از نظر فیفا پذیرفته نیست و نمیتواند توجیهی برای عدم دفاع از منافع باشگاه باشد اما تجربه پروندههای مشابه نشان داده است که حتی یک نامه رسمی مبنی بر تغییر مدیریت یا درخواست تمدید دادرسی میتواند مسیر رأی را تغییر دهد، فرصتی که استقلال آن را بهسادگی از دست داد.
حالا سوال اینجاست که در حالی که عالم و آدم میدانستند که منتظر محمد به فیفا شکایت کرده، چرا مدیران و مسئولان باشگاه استقلال دست روی دست گذاشتند و هیچ کاری نکردند تا یکی از سنگینترین احکام تاریخ این باشگاه صادر شود؟ الان دقیقا چه کسی پاسخگوی این کوتاهی، سهلانگاری و ندانمکاری بزرگ است؟